ماموتها در طول حیات خود دو بار زمین را دور میزدند
رأی دهید
به گزارش خبرگزاری «سی.ان.ان»، پژوهشگران دانشگاه آلاسکا اخیرا یک عاج دو متری هفده هزار ساله که در موزه تاریخ طبیعی آلاسکا نگهداری میشد را دو نیم کرده و چهارصدهزار نمونه میکروسکوپی از آن برداشت کردند.
عاج ماموت با افزایش سن حیوان نشانههای شیمایی لایه لایهای از خود بروز میدهد که سن و سال آن را مشخص میکند. دانشمندان با بررسی «ایزوتوپ»هایی که در عاج این ماموت یافت شده، توانستند نوع و مکان آب و گیاهانی که در دوران حیاتش در اطراف و اکناف آلاسکا مصرف کرده را پیدا کنند، و از این طریق متوجه بُعد مسافت طیشده توسط این جانور شدند.
به گفته پژوهشگران، سفرهای دور و دراز جانوران «عصر یخبندان» میتواند دلایل متعددی داشته باشد. مثلا، ماموتها چرندگان بزرگی بودند، و برای یافتن علفرزار و درختزارها مجبور بودند مدام حرکت کنند. جفتیابی نیز میتواند یکی دیگر از دلایل مسافرت ماموتها بوده باشد. از طرفی، ماموتها ممکن است از آن گونه جانورانی بوده باشند که «جابجایی فصلی» داشتند.
ماموت ها حدود ده هزار سال پیش منقرض شدند، اگرچه جمعیتهای جداافتاده آنها توانستند تا حدود چهارهزار سال پیش به حیات خود ادامه دهند. تغییرات اقلیمی که به گرمتر و مرطوبتر شدن آب و هوا انجامید، ماموتها را با شرایطی ناآشنا و نامساعد برای زندگی روبرو کرد. آخرین ماموتها در «رنگل»، جزیره کوچکی در اقیانوس منجمد شمالی در سواحل سیبری زیستند.
ماموت مورد نظر ما در نواحی شمالی آلاسکا بالاتر از مدار قطب شمال در سن 28 سالگی از حیات باز ایستاد. ایزوتوپهای نیتروژن در عاجهای این ماموت در طول آخرین زمستان زندگیاش افزایش یافت، که نشان میدهد به احتمال زیاد از گرسنگی شدید تلف شده باشد.