جان بولتون تا کی گوش دادن ترامپ به مجری فاکس نیوز را تحمل میکند؟

انتخاب: گریم وود در آتلانتیک نوشت: دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا هفته گذشته، به دعوت کیم جونگ اون برای مدتی کوتاه وارد منطقه غیر نظامی در مرز دو کره شد. آقای ترامپ اولین رئیس جمهور آمریکا است که وارد خاک کره شمالی می شود. شاید این دیدار کوتاه دستاورد بزرگی برای رئیس جمهور آمریکا محسوب نشود، اما گام بزرگی برای رهبر جمهوری دموکراتیک خلق کره خواهد بود. اما انجام چنین کاری حتی به ذهن روسای جمهور قبلی آمریکا خطور نکرده بود، زیرا این پیام را به رهبران کره شمالی و دیگر کشورهای دنیا منتقل می کند که اقدامات این رژیم در راستای ساخت بمب اتمی و آزمایش موشک های دور برد هوشمندانه بوده اند. همه کارشناسان منع گسترش تسلیحات هسته ای بازدید اخیر آقای ترامپ از کره شمالی را فاجعه آمیز توصیف کرده اند، زیرا دولت های دیگر در نقاط دیگر دنیا نیز به این نتیجه می رسند که برای بقا پیدا کردن باید فعالیت های هسته ای و موشکی خود را تسریع کنند.
 
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: اما در این بازدید تاریخی از همه بیشتر جای خالی آقای جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ محسوس بود. در طول دو دهه گذشته هیچ کس به اندازه آقای بولتون مخالف مذاکره و تعامل دوستانه با کره شمالی نبوده است. آقای بولتون در زمان انجام این دیدار در اولان باتور، پایتخت مغولستان حضور داشت. در عوض، آقای تاکر کارلسون، مجری محبوب ترامپ در شبکه فاکس نیوز در این سفر رئیس جمهور را همراهی کرد. آقای کارلسون اخیرا جان بولتون را به یک کرم دیوان سالارانه تشبیه کرده بود که دولت آمریکا را آلوده کرده است و رهایی از او امکان پذیر نیست. گفتنی است، متیو پاتینگر، مشاور ارشد جان بولتون در امور کره شمالی نیز همراه با او به مغولستان سفر کرده بود.
 
تعدادی از همکاران سابق آقای بولتون در مصاحبه با ما در مورد دلایل موفقیت او در طول چند دهه گذشته صحبت کردند. یکی از خصوصیات مهم آقای بولتون این است که مسئولیت سیاست هایی که محکوم به شکست هستند را به دیگران واگذار می کند. بدون شک او تصور میکند که سیاست دولت ترامپ در قبال کره شمالی نیز به همین سرنوشت دچار خواهد شد. دولت ترامپ تلاش های زیادی برای انجام مذاکرات دو جانبه با کره شمالی انجام داده است. واشنگتن طی دو سال گذشته تلاش کرد با پیشنهاد پول و ضمانت های امنیتی رهبر کره شمالی را برای کنار گذاشتن تسلیحات هسته ای خود وسوسه کند. اما جان بولتون در دوره حضور خود در دولت جرج دبلیو بوش با اعطای چنین امتیازاتی به کره شمالی مخالف بود. آقای بولتون اعتقاد داشت که کره شمالی همچون یک معتاد است و نمی تواند قابلیت های هسته ای خود را کنار بگذارد و هیچ وقت به تعهدات خود عمل نخواهد کرد. اما او بعد از پیوستن به تیم ترامپ نقش فعالی در شکل دهی سیاست دولت نداشته و صرفا تمایل آمریکا برای هسته ای زدایی کردن شبه جزیره کره را تکرار کرده است. اما آقای بولتون در گذشته می گفت که بدون سرنگون کردن رژیم کره شمالی نمیتوان به هسته ای زدایی شبه جزیره کره دست پیدا کرد.
 
آقای بولتون در دوره ریاست جمهوری بوش از حمله نظامی علیه عراق حمایت کرد. اما او در یکی از مصاحبه های خود با شبکه بی بی سی گفت که آمریکا بعد از سرنگونی رژیم صدام حسین حضور محدودی در عراق خواهد داشت. بولتون معتقد بود که صدام حسین به دنبال دست یابی به تسلیحات کشتار جمعی است و سرنگونی او می تواند پیام تهدید آمیزی به دیکتاتورهای دیگر همچون رهبر کره شمالی منتقل کند. اما او بعد از سرنگونی صدام حسین تلاش کرد از زیر بار مسئولیت فجایع و هرج و مرجی که در عراق به وجود آمده بود، فرار کند.
 
کیم جونگ اون برادر خود که جاسوس سیا بود را در مالزی ترور کرد. همچنین او پیشنهادات آقای ترامپ برای کنار گذاشتن تسلیحات هسته ای خود را رد کرده است. زمانی که رهبر کره شمالی به این رفتار خود ادامه می دهد، ملاقات رئیس جمهور آمریکا با او ساده لوحانه به نظر می رسد.
 
اما باید اشاره ای نیز به رابطه بین آقای ترامپ و تاکر کارلسون داشته باشیم. کارلسون در کنار برنامه تلویزیونی خود در شبکه فاکس نیوز به طور غیر رسمی به رئیس جمهور مشاوره می دهد. تنفر آقای کارلسون از جان بولتون صادقانه و دوطرفه است. تاکر کارلسون از جنگ عراق حمایت کرده بود اما او بعدا اعتراف کرد که توسط نئوکان های آمریکا از جمله جان بولتون فریب داده شده است.
 
بنابراین، حضور هم زمان این دو دشمن دیرینه در سفر آقای ترامپ امکان پذیر نبود. فقط یکی از آنها می توانست رئیس جمهور را همراهی کند. آقای بولتون تصمیم گرفت که به دورترین نقطه در دنیا سفر کند و هیچ ارتباطی با این بازدید دیپلماتیک نداشته باشد. اما حالا این سوال مطرح می شود که جان بولتون تا کی وضعیت کنونی را تحمل خواهد. واقعیت این است که رئیس جمهور آمریکا مشاوره های او را نادیده می گیرد و در عوض به مجری یک برنامه تلویزیونی گوش می دهد.