خامنه‌ای به صراحت ورزشکاران ایران را از رقابت با اسرائیلی‌ها منع کرد؛ تهدید محرومیت ورزش ایران

 علیرضا کریمی کشتی گیر ایرانی که جمله مربی او «باید ببازی علیرضا»، خبرساز شد رهبر جمهوری اسلامی ایران در دیدار با ورزشکاران مدال آور بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ در حالی بر مسابقه ندادن ورزشکاران ایران برابر ورزشکاران اسرائیلی تاکید کرد که در یکسال اخیر بیش از هر زمان دیگری، غیبتهای اینچنینی ورزشکاران ایرانی در میادین بین المللی، ورزش ایران را با خطر محرومیت مواجه کرده است.
 
ماجرای حاضر نشدن ورزشکاران ایرانی مقابل اسرائیلی ها در میادین ورزشی برای اولین بار به مسابقات سال ۱۹۸۳ باز می گردد که گفته می‌شود، علی اکبر ولایتی وزیر وقت خارجه ایران، پس از پیروزی «بیژن سیف خانی» ملی پوش فرنگی مقابل حریف اسرائیلی‌اش، دستور بازگشت کاروان ایران به کشور را صادر کرد و به نوعی پس از آن ورزشکاران ایران برابر اسرائیلی ها به صورت رسمی به میدان نرفتند.
 
در تمام این سالها ورزش ایران برای آن که زهر محرومیت را به دلیل حاضر نشدن مقابل رقیبان خود ننوشد، از ترفندهای مختلفی همچون مصدومیت های ناگهانی و حتی باخت‌های عمدی به حریف استفاده کرد؛ ترفندهایی که گاهی رسانه ای شد و یکی از آنها واکنش‌های بسیاری را از سوی مردم در فضای مجازی با هشتگ «باید ببازی» به همراه داشت.
 
از جمله این واکنش ها، انتشار تصاویری از صحبت های مربی علیرضا کریمی در مسابقات جهانی زیر ۲۳ سال لهستان بود که به این کشتی‌گیر می‌گفت« باید ببازی علیرضا»!
ویدئوی این صحنه روی توئیتر:

#علیرضا_بباز یا #باید_ببازی هم از مصداق های #نرمش_قهرمانانه در چند ثانیه است pic.twitter.com/iMeNa0TpIS

— 🇮🇷 عطاالله حافظی (@AtaHafezi) 28 November 2017

باختی که هم محرومیت هر چند کوتاه مدت برای این کشتی گیر و مربی‌اش را از سوی فدراسیون جهانی کشتی به همراه داشت و هم سایه تهدید محرومیتی بلند مدت را بر سرفدراسیون کشتی آورد تا جایی که رسول خادم به عنوان رییس فدراسیون کشتی به شیوه‌های مسابقه ندادن کشتی گیران برابر رقیبان اسراییلی اعتراض کرد و از مسئولان خواست تکلیف را مشخص کنند تا اگر بنا به مسابقه ندادن است، با شفافیت علتش عنوان شود تا تبعاتش تنها برای ورزشکاران و مربیان نباشد.
 
خادم هر چند نامه‌های متعددی به مسئولان بالادست نوشت و از سمت خود هم استعفا داد، بارها و بارها از احتمال محرومیت بلند مدت فدراسیون کشتی و ورزش ایران سخن گفت، اما به صورت رسمی هیچ گاه پاسخی دریافت نکرد. حتی استعفای دست جمعی کادرفنی و روسای هیات های استانی کشتی هم کارساز نبود. در ادامه، جمعی از کشتی گیران و مربیان نامه ای به رهبر ایران نوشتند و با اشاره به این که خطر محرومیت ورزشکاران و مربیان ایرانی را تهدید می‌کند، از او خواستند که به شورای امنیت ملی دستور دهد تا از راه دیپلماسی این مشکل برطرف شود.
 
هر چند اخباری از ارسال پاسخ نامه ورزشکاران به فدراسیون کشتی از سوی رسانه های داخلی منتشر شد اما جزییاتی از آن رسانه ای نشد تا صحبت های اخیر رهبر ایران با ورزشکاران اولین پاسخ رسمی در این باره تلقی شود، پاسخی که بیشتر تاکید بر ادامه روند مسابقه ندادن ورزشکاران ایرانی برابر حریفان اسرائیلی است.
 
آیت الله خامنه‌ای در دیدار با ورزشکاران مدال آور ایران، با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران در مسابقات ورزشی با نمایندگان اسرائیل شرکت نخواهد کرد، ورزشکارانی را که در مقابل ورزشکاران اسرائیلی به میدان نمی روند را در عین قهرمانی، «متواضع، متدین، انقلابی پیشرو و خانواده دوست» توصیف کرد و از ورزشکاران خواست تا در چشم مردم الگوی «صلاح، نجابت و طهارت» باشند. او از علیرضا کریمی هم به عنوان یک قهرمانی واقعی نام برد، اما اشاره نکرد که کریمی به خواست خود بر روی تشک نباخت.
 
سخنان خامنه ای؛ بازگشت سایه تحریم
 
هر چند حرف‌های صریح رهبر ایران درباره حاضر نشدن ورزشکاران ایرانی مقابل ورزشکاران اسرائیلی، تغییری در رویکرد گذشته فدراسیون های ورزشی نخواهد داد اما خطر جدی محرومیت ورزشکاران و فدراسیون های ورزشی ایران را هم رفع نمی‌کند.
 
مهدی رستم پور، روزنامه نگار ورزشی در گفت وگو با صدای آمریکا معتقد است که صحبت های آقای خامنه‌ای با ورزشکاران در این باره هر چند صریح و ناگهانی بود، اما ابهاماتی را نیز به همراه داشت. به همین دلیل کسی به درستی متوجه موضع آقای خامنه‌ای درباره شیوه حاضر نشدن ورزشکاران ایرانی مقابل ورزشکاران اسرائیلی نشد.
 
رستم پور گفت: هنوز مشخص نیست که رهبر ایران با شیوه حاضر نشدن ورزشکاران همچون مصدومیت های ساختگی، دل دردهای دروغین و گواهی های پزشکی غیرواقعی، برای خودداری از مسابقه دادن برابر ورزشکاران اسرائیلی موافق است یا خیر. زمانی که این نکته کلیدی پاسخش از سوی خامنه‌ای مشخص شود، آن زمان راحت تر می توان درباره تبعات ماجرا صحبت کرد.
 
این روزنامه نگار ورزشی ادامه داد: فکر می‌کنم که خود فدراسیون ها هم متوجه نشده اند منظور آقای خامنه‌ای در این باره چیست چون معمولا فدراسیون ها در چنین مواقعی پس از صحبت های رهبر ایران بیانیه‌ای در حمایت و به کارگیری صحبت های رهبری صادر می کنند؛ اما حالا با گذشت یک روز از این صحبت ها فدراسیون ها به اظهارات آقای خامنه‌ای هیچ واکنشی نداشته اند.
 
رستم پور درباره رویکرد خادم پس از حرف های رهبر ایران به بیانیه ها و مصاحبه های خادم در این باره اشاره کرد و گفت: رسول خادم سال گذشته در چند نوبت و همچنین امسال در قالب بیانیه و مصاحبه با رسانه های داخل کشور خواستار اعلام موضع از طرف مقامات رسمی نظام بود اما چنین اتفاقی رخ نداد و تنها از سوی مسئولان نظامی به خادم حمله شد. آنچه که مسجل است این است که با صحبت های اخیر رهبر ایران، بعید است رسول خادم در این باره دیگر صحبتی کند.
 
او اضافه کرد: خادم تمام حرف هایش را زده و همه ابعاد ماجرا را بررسی و تاکید کرده که این خالی کردن میدان است و شما همه چیز را سر ورزشکار و مربی و فدراسیون خالی می‌کنید. با پاسخی که آقای خامنه ای داده بعید است که دیگر کسی مخالفتی بکند و تنها باید منتظر مسابقات آینده و تقابل بعدی ورزشکاران ایران و اسرائیل بمانیم.
 
او ادامه داد: آن چیزی که قطعی است محرومیتی است که کشتی ایران را تهدید می کند. فدراسیون کشتی ایران تهدید شده بود که دیگر اجازه ندهد که کشتی گیرانش میدان مسابقه را ترک کنند و در همین راستا اولین محرومیت هر چند کوتاه مدت هم به پای علیرضا کریمی و مربی اش نوشته شد اما ایران مسابقات مهم دیگری همچون امیدهای جهان، مسابقات جهانی بزرگسالان را در بوداپست در پیش رو دارد که اتفاقا حسن یزدانی یک حریف اسرائیلی خواهد داشت.
 
این روزنامه نگار ورزشی تاکید کرد در صورت حاضر نشدن کشتی گیران ایران برابر ورزشکاران اسرائیلی محرومیت ها دیگر شش ماهه نخواهد بود و حالا صحبت بر سر محرومیتی سه ساله است که حتی کاری از دست فدراسیون جهانی کشتی نیز برای ایران ساخته نیست.
 
در مجموع باید گفت که این روزها در ورزش ایران تنها کشتی نیست که سایه سنگین محرومیت را بر سر دارد، بلکه در سال های اخیر ورزشکاران دیگر رشته ها همچون جودو، شمشیربازی و بدمینتون هم به خاطر ممنوعیت رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی فعل «بباز» را به اشکال مختلفی صرف کرده اند و غیبت ورزشکاران سایر رشته ها در تقابل با ورزشکاران اسرائیلی همچون تمام این سال ها دور از انتظار نیست. غیبت هایی که هر کدام گامی به سوی محرومیت ورزش حرفه ای ایران است.