راهنمای سبز برای تنبلهای طبیعی
رأی دهید
معمولا برای هر تغییری روی صحبت با افراد سختکوش و فعال است چرا که این افراد هستند که هر تغییری را ممکن میکنند اما این بار میخواهیم تغییر رویه دهیم و به تنبلهای طبیعی پیشنهاد دهیم. باید تاکید کنیم که این مطلب نه به درد افراد سختکوش میخورد نه به درد تنبلهای مصرفی، آنها که آن قدر منابع (پول و انرژی و وقت) در اختیارشان هست که همه جور هزینه تنبلی را بتوانند متقبل شوند.
روی صحبت ما تنبلهای طبیعی هستند که همیشه نادیده گرفته شده و تواناییهایشان مغفول مانده است. ما به این ترتیب میخواهیم نشان دهیم که این افراد قادرند چه کارهایی بکنند یا نکنند و اگر به انسانها و موجودات دیگر و کره زمین نفع نمیرسانند حداقل آسیب هم نمیزنند.
اقدامات بسیار تاثیرگذار
بچه کمتر: داشتن فرزند هر چه شیرین و لذت بخش است اما کمتر پدر و مادری است که آن را کاری ساده و کم زحمت بداند. از این رو اگر تنبل طبیعی باشید، هرچه کمتر بچه داشته باشید بهتر است. یک تحقیق جالب این را مهمترین کاری دانسته که هر کس میتواند برای حفظ بشریت و کره زمین انجام دهد. همین یک کار موثرتر از آن است که تمام عمر با دقت بازیافت کنید.
ماشین نخرید یا اگر دارید بفروشید: این یکی کمی بحثبرانگیز است چون برای خیلی از تنبلها ماشین یکی از لوازم ضروری برای تنبلی است. با این حال برای تنبلهای طبیعی رانندگی سخت است و حمل و نقل عمومی را ترجیح میدهند. البته این پدیده در کشورهای ماشین دوستی مثل ایران یا آمریکا ممکن است نادر باشد.
به هر حال برای تنبلهای طبیعی، به جز بچه کمتر، این از هر کار دیگری بیشتر جلوی آزاد شدن گازهای گلخانهای را میگیرد. با قیمتی که خودروهای تولید ایران دارند آن هم با فناوری قرن گذشته، انتخاب خودروی برقی یا خودرویی که کمتر آلاینده باشد اقدام مثبتی است -هر چند در ایران احتمالا بسیار گران یا حتی غیر ممکن است. هیچ چیز جای خلاص شدن از ماشین را نمیگیرد.
بسیاری مطمئنا خواهند گفت که زندگیشان بدون ماشین نمیگذرد یا عاشق ماشینشان هستند و این گزینه برای آنها مردود است اما برای تنبلهای طبیعی این گزینه بسیار جدی است، خلاص شدن از رانندگی، جای پارک، بیمه و مالیات، تعمیر و نگهداری، جریمه و غیره. اما برای این که به یک راه حل عملیتر برسیم، که هم تنبلها و هم غیر تنبلها و هم مجبوران به داشتن ماشین یا عاشقان سینه چاک آن راه گریز نداشته باشند همان جمله معروفی را میگوییم که پشت وانتها و کامیونها میخواندیم: "داداش، مرگ من یواش." هر چه آهستهتر رانندگی کنید کربن کمتری وارد جو میکنید. در شهرهای پرترافیک گاز دادن کار بیهودهای است، تفاوت رسیدن به مقصد در حد چند دقیقه است اما گاز، ترمز، گاز، ترمز، زیاد گاز گلخانهای وارد جو زمین میکند.
گیاهخواری کنید: اینجا جز تنبلی پای یک مسئله بسیار حیاتی وسط کشیده میشود که قضیه را پیچیدهتر میکند، موضوع شکم. برای شکم چرانان کباب دوست، این گزینه غیر قابل قبول است. اما مزیتش برای آن دسته از تنبلهای طبیعی که قاعدتا زیاد شکم پرور نیستند و اصل تنبلی برایشان بر هر چیز دیگر اولویت دارد، این است که زحمت و زمان پخت و پز بسیار کمتر میشود، هزینه خانوار پایین میآید که ممکن است خودش باعث شود اجبار به کار کردن کمتر شود. صنعت دام و طیور در دنیا یکی از بزرگترین تولید کنندگان گازهای گلخانهای، یکی بزرگترین مصرفکنندگان منبعی حیاتی و کمیاب مثل آب و یکی از مهمترین منابع اسیدی شدن خاک و آب است. برخی تحقیقات میگویند از نظر تاثیر، اگر فقط بخواهید یک کار سبز بکنید همین است.
کمتر با هواپیما تعطیلات بروید: در رتبه بعدی کارهایی که در جلوگیری از گرم شدن هوای زمین بیشترین تاثیر را دارند، پرهیز از سفرهای هوایی تا حد ممکن است. برای عاشقان سفر البته چنین گزینهای اصلا مطرح نیست و بهراحتی آن را نادیده میگیرند اما برای تنبلهای طبیعی، گرفتن جا و بلیت هواپیما، رفتن به فرودگاه، بازرسی امنیتی، تاخیر پروازها و تمام ماجرا با اصل تنبلی در تضاد قرار میگیرد، بنابراین آنها از این گزینه استقبال میکنند. اگر تعطیلات میروید حتی الامکان از هواپیما پرهیز کنید و سوار قطار شوید. دردسرهای فرودگاه را ندارد و کربن کمتری هم به جو زمین میفرستد.
اقدامات کمتر تاثیرگذار
بیپلاستیک زندگی کنید: به نظر میرسد، این کار هم برای تنبلها آسان باشد هم برای غیر تنبلها. تا حد ممکن از خرید چیزهایی که بستهبندی پلاستیکی دارند پرهیز کنید. این کار بسیار سختی است چون به زحمت بتوانید چنین کالاهایی پیدا کند و تقریبا همه چیز به نحوی غیر ضروری در پوششهای پلاستیکی است، با این حال ظروف شیشهای را به پلاستیکی ترجیح دهید، چند بار مصرف را به یک بار مصرف ترجیح دهید، لیوان و کیسه، کیف، زنبیل و لوازم چند بار مصرف داشته باشید. تا میتوانید از لیوانهای یک بار مصرف و کیسههای نایلونی پرهیز کنید. با این شیوه زباله کمتری هم تولید میکنید. تنبلهای غیرطبیعی ممکن است در مورد این گزینه دو به شک باشند اما اگر بخواهند "تنبل سبزی" باشند، به نیمه پر لیوان غیر یک بار مصرف، نگاه خواهند کرد.
از ماشین ظرفشویی استفاده کنید: شستن ظرف سه ملاحظه دارد: مصرف آب، انرژیای که صرف گرم کردن آب میشود و ماده شویندهای که مصرف میشود و پسابی که در نهایت به رودخانهها و دریاها و اقیانوسها میریزد. بررسیها نشان دادهاند که ماشینهای ظرفشویی جدید کارآمدتر شدهاند و آب کمتری مصرف میکنند، انرژی کمتری برای گرم کردن آب مصرف میکنند و حتی صرفهجوترین افراد علاقمند به شستن ظرف با دست هم نمیتوانند با این ماشینها رقابت کنند. برای تنبلها چه بهتر از این؟ از شر ظرف شستن خلاص می شوند. ماشین ظرفشویی را وقتی کاملا پر شد روشن کنید.
ماشین لباسشویی را پر کنید: خیلیها این روزها از ماشین لباسشویی استفاده میکنند اما خیلی وقتها ماشین لباسشویی کاملا پر نیست. بررسیها نشان میدهد که یک بار استفاده از ماشین لباسشویی ششصد گرم دی اکسید کربن آزاد میکند. بنابراین حتی اگر هفتهای یک بار ماشین لباسشویی را کمتر روشن کنید کار سبزی کردهاید. حساب کردهاند که اگر در بریتانیا با جمعیت ٦٥ میلیون نفر، هر خانوار هفتهای یکبار کمتر ماشین لباسشویی را روشن کند، سالانه ٨٤٠ هزار تن کمتر دی اکسید کربن وارد جو میشود. کمتر تنبلی است که کمتر لباس شستن به مذاقش خوش نیاید، مگر اینکه وسواس داشته باشد.
با تیغ یک بار مصرف ریش نتراشید: سالانه چهل میلیارد تیغ یک بار مصرف در دنیا استفاده میشود که بازیافت پذیر نیست و بالاخره یا سر از خاک در میآورد یا دریاها.
ریش تراشی تر بخصوص اگر در حمام باشد کلی آب ارزشمند مصرف میکند و برای گرم کردن آن کلی گاز گلخانهای وارد جو میشود. بنابراین ریش تراش برقی ارجحیت دارد و انرژی کمتری مصرف میکند. با این حال بهترین کار این است که خود را کاملا از شر تراشیدن ریش خلاص کنید. هیچ مرد تنبلی نیست که از رهایی از دردسر ریش زدن استقبال نکند. خانمها هم معمولا در حمام موهای زائد بدن خود را میتراشند، غیر از مسئله تیغ یک بار مصرف، آب گرمی که مصرف میشود خیلی مهمتر و ارزشمندتر از آن است که صرف چند موی زائد ناقابل شود. هر دقیقهای که در حمام صرف تراشیدن میکنید ٢٤٠ گرم دی اکسید کربن وارد جو میکند پس یا نتراشید یا حداقل آب را برای آن مصرف کنید. استفاده از یک کاسه آب جوش و یک خودتراش چند بار مصرف، تفاوت زیادی ایجاد میکند.
از خانه کار کنید: مشاغل بسیاری هستند که فقط به یک کامپیوتر متصل به اینترنت نیاز دارند. اگر نیاز به جلسه هم باشد اسکایپ و فناوری های مشابه کار را راه میاندازد. در این مشاغل، کار از خانه غیر از اینکه در وقت و هزینه رفت و آمد صرفهجویی میکنند آلودگی کربنی کمتری هم تولید میکنند. برای کارفرما هم بهتر است چون از هزینههایش کاسته میشود. برای تنبلها این مثل یکی از نعمات بهشت است اما مشکل این است که کارفرماها کارکنان تنبل را دوست ندارند و هنوز متقاعد هم نشدهاند که این ممکن است از نظر مالی به نفعشان باشد. اگر اختیار کارتان دست خودتان است از خانه کار کنید.
تنها زندگی نکنید: تحقیقات نشان میدهند کسانی که با فرد دیگری در یک خانه زندگی میکنند در قیاس با آنها که تنها زندگی میکنند، کمتر گاز گلخانهای تولید میکنند. کسانی که با هم زندگی میکنند بیشتر جاها با هم میروند به همین دلیل دی اکسید کربنی که صرف رفت و آمدشان میشود کم میشود. علاوه بر این کسانی که با هم زندگی میکنند کمتر هم شبها بیرون میروند. برای یک تنبل طبیعی، همخانگی، همنشینی، شراکت یا ازدواج با یک ترجیحا غیر سختکوش توصیه میشود.
توضیح ضروری: نگارنده اذعان دارد که فعلا خود بیشتر در زمره تنبلهای مصرفی قرار میگیرد تا طبیعی اما امید به پیشرفت دارد.