نشنال جئوگرافیک: گزارش‌های ما نژادپرستانه بوده است

نخستین شماره نشنال جئوگرافیک در سال ۱۸۸۸ منتشر شده است نشریه آمریکایی نشنال جئوگرافیک اعلام کرده است که گزارش‌هایش درباره مردم گوشه و کنار جهان نژادپرستانه بوده است.
 

سوزان گلدبرگ، سردبیر این نشریه می‌گوید که گزارش‌های این نشریه تا دهه هفتاد میلادی آمریکایی‌های غیر سفید پوست را نادیده گرفته، نژادهای مختلف به عنوان یک گروه عجیب و غریب یا وحشی نشان داده و بر اساس کلیشه‌های رایج بوده است.

 
شماره آوریل این نشریه به نژادهای بشر تقدیم شده و از یک مورخ خواسته شده که شماره‌های گذشته این نشریه را بررسی کند.
 
این نشریه به مناسبت پنجاهمین سالگرد قتل مارتین لوترکینگ، رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار تصمیم گرفته است که مطالب گذشته‌اش را بازبینی کند.
 
خانم گلدبرگ در سرمقاله‌ شماره آخر این نشریه با عنوان "گزارش‌های ما چند دهه نژادپرستانه بوده" نوشت: "بیایید با استفاده شرم‌آوری که اکنون از نژاد به عنوان یک استراتژی سیاسی می‌شود، مقابله کنیم و نشان دهیم که می‌توانیم بهتر از این عمل کنیم."
 
خانم گلدبرگ می‌گوید که مطالب بعضی از شماره‌های آرشیوی این نشریه او را "متحیر و مبهوت" کرده است از جمله یک عکس از بومیان استرالیا که در سال ۱۹۱۶ منتشر شده با این شرح: "بومیان جنوب استرالیا: این وحشی‌ها کمترین هوش را در میان انواع انسان‌ها دارند."
روی جلد مجله نشنال جئوگرافیک ماه آوریل که به موضوع نژاد می‌پردازد پروفسورجان ادمون مایسون، از دانشگاه ویرجینیا که گزارش‌های نشنال جئوگرافیک را بررسی کرده است می‌گوید نشنال جئوگرافی با "نفوذ فوق‌العاده" خود فقط برخوردهای نژادپرستانه را تقویت کرده است.
 
او نشان می‌دهد که این نشریه تا سالهای ۱۹۷۰ آمریکاییهای غیر سفید پوست را نادیده گرفته یا آنها را فقط به شکل کارگر و پیشخدمت نشان داده است.
 
پروفسور مایسون به عکس‌هایی از مواجهه بومیان با تکنولوژی غرب اشاره می‌کند و می‌گوید که در بسیاری از عکس‌های این نشریه از جمله عکس‌های زنان جزایر اقیانوس آرام مرزبندی بین "ما و آنها" و "متمدن‌ها و غیرمتمدن‌ها" دیده می‌شود.
 
او دو مقاله را با هم مقایسه کرده است اولی درباره دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی در سال ۱۹۶۲، که در آن به هیچ مشکلی اشاره نشده بود و مقاله دوم مربوط به سال ۱۹۷۷ که در آن مخالفت رهبران سیاهپوست با حکومت آپارتاید منعکس شده بود.
 
پروفسور مایسون میگوید: "مقاله بدون ایراد نبود ولی در آن مسئله ظلم به سیاهپوستان نشان داده شده بود."
 
البته این تاریخدان تایید می‌کند که این نشریه حتی در همان دوران، با نشان دادن جهانی وسیعتر به مخاطبانش کار مثبتی انجام داده است:
 
"می‌توان گفت که یک نشریه همانطور که می‌تواند چشم مردم را باز کند، همزمان می‌تواند چشم آنها را بر بعضی مسائل ببندد."
درباره نشریه نشنال جئوگرافیک یا مجله جغرافیای ملی:
  •     اولین شماره این نشریه در ماه سپتامبر سال ۱۸۸۸ و بعد از تشکیل گروه غیرانتفاعی "انجمن جغرافیای ملی" منتشر شد. 
  •     در اواخر دهه ۱۹۸۰ تیراژ آن از ۱۲ میلیون نسخه به ۶ میلیون نسخه در سراسر جهان کاهش پیدا کرد.
  •     از شماره ژانویه ۱۹۰۵ میلادی این نشریه از عکس استفاده کرد، تا پیش از آن فقط گزارش‌های نوشتاری و بدون عکس بود.
  •     در سال ۱۹۸۲ دستکاری عکسی از اهرام جیزه مصر روی جلد، اولین رسوایی استفاده از فوتوشاپ را برای این نشریه به دنبال داشت.
  •     دختر چشم سبز افغان که یک کودک پناهجو در پاکستان بود و چهره‌اش در ژوئن سال ۱۹۸۵ روی جلد این مجله چاپ شد، شهرت جهانی یافت.
رأی دهید
دیدگاه خوانندگان
۳۸
scandal - برلین، آلمان
بنی آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند ! چو عضوی بدرد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار! اگر فرهنگ و کتاب فارسی داشتید، هرگز اینقدر فاشیست و مغرور نمی شدید و جرقه ایی که شماها که بخاطر حرص و آز زدید، تبدیل به آتش و جنگ شده که امثالی چون خانم گلدبرگ، که در شرکتهای اسلحه سازی، پرفروشترین روزهای خودشان را تجربه میکنند، بدرگاه گلدبرگ سر کرنش فرود می آورنند و چه بسا در حال حاضر مرتکب جنایتی میشوید که شاید در چندین دهه دیگر به آن اعتراف کنید، ننگتان باد ای چشم آبی ها، هرچند همین چشم آبی گفتن میتوان نژادپرستانه تلقی کرد، ولی بیاد آن شادروان شاه شاهان که او هم "پیشتر" از عوام بر این امر واقف بود، یادش را گرامی میدارم!
‌چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ - ۰۷:۵۴
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.