ویدیویی رنگی و کمیاب از خیابان لاله زار تهران در سال ۱۳۳۵
رأی دهید
دیدگاه خوانندگان
۳۸
13lack Bird - لندن، انگلستان
از یک طرف احساس بسیار زیبای به آدم دست میده از طرفی کلی دلم میگیره وقتی فیلمای قدیم ایران یا خاطرات اون زمانها که ما هنوز نبودیم رو میبینیم و میشنویم. کاش میشد تاریخ رو مثل فیلم برگردوند. روزهای خوب رفت آدماش رو هم با خودش برد. چی بودیم؟ چه کردیم؟ چه شدیم؟
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۶
۳۸
ziba shar - استکهلم، سوئد
آرزوم بود اون موقع اون دوران اون روزا زندگی میکردم............ :(
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۱
۶۳
Sabokbilam - کالیفورنیا، ایالات متحده امریکا
یادش بخیر اون قدیما کافه لاله زار و پیچ امین الدوله و بازار بعدش خیابون لختی ها و چارراه سید علی و خیابون هدایت و خونه های دکتر نفیسی ودکتر احتشام ای بابا باید من کامنت بذارم ساعتی هفت دلارمو بگیرم یا نه? بقیه شو ولش
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۲
۵۳
mlowes - واشنگتن، ایالات متحده امریکا
روزهای طلائ ایران - بدرود .
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۶
۶۴
شاه و شیخ - قم، ایران
[::ziba shar - استکهلم، سوئد::]. من آرزوم اینه که همون آزادی، دموکراسی و سکولاریسمی که در سوئد و سوئیس و دیگر نقاط پیشرفته دنیا حاکم است در کشور مصیبت زده خودم آنهم نه فقط برای خودم، که برای همه نسلها حاکم شود تا دیگر هیچ هموطنی مجبور به هجرت نباشد.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۵
۳۶
پرنده پروازی - حیدراباد، هندوستان
من واقعا با دیدن این فیلم ها قلبم به درد میاد از همه ان چیز هایی که میتونستیم داشته باشیم و الان محرومیم.بیزارم از وضع کنونی که همه چیمون حتی هویتمون از دستمون رفته. صاحب خونه هندی مون میگفت که 50 تا 60 سال پیش یکسری ایرانی ها میومدن و در هند درس میخوندند و شلوار هایی به پا داشتن (منظورش شلوار جین) که ما هرگز ندیده بودیم و موتورهای چراغ بنزی که فقط ایرانی ها داشتن ولی الان در هند ایرانی بودن یعنی بی اعتبار بودن و شرایطی که خونه هم به ایرانی اجاره نمیدن، این فقط نمونه کوچکیش هست. موسیقیمون، فرهنگ، همه و همه به باد رفت.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶
۶۸
amir-amir - تورنتو، کانادا
خاطرم است روزى به اتفاق هم بازیها تصمیم گرفتیم به لاله زار براى دیدن یک فیلم سینمائى برویم براى همین منظور چند هفته اى طول کشید که هریک توانستیم حدود ٤٠ ریال پس انداز بکنیم. در روز موعود اکىپ همگى با اتوبوس شرکت واحد روانه لاله زار شدیم هر سفر ٢ ریال خرج بر داشت. سینماى مورد نظر به نام متروپل ( که متاسفانه به جمع سینماهاى تعطیل شده پىوست و در آن موقع یادم هست چه سینماى شیک و صندلى هاى قرمز راحتى داشت) بود و فیلم از آن وسترن هاى ایتالیائى بود که امروزه به نام وسترن اسپاگتى معروف است فیلم معروف خوب ٬بد٬ زشت با بازى کلینت ایسود ٬ لى وان کلیف ٬ الى والاش که تازه روى اکران آمده بود. هرکدام مبلغ ٣٠ ریال براى فیلم پرداختیم آن روز یک خاطره فراموشن نشدنى براى همه بچه ها بود.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۰
۶۸
amir-amir - تورنتو، کانادا
خاطرم است روزى به اتفاق هم بازیها تصمیم گرفتیم به لاله زار براى دیدن یک فیلم سینمائى برویم براى همین منظور چند هفته اى طول کشید که هریک توانستیم حدود ٤٠ ریال پس انداز بکنیم. در روز موعود اکىپ همگى با اتوبوس شرکت واحد روانه لاله زار شدیم هر سفر ٢ ریال خرج بر داشت. سینماى مورد نظر به نام متروپل ( که متاسفانه به جمع سینماهاى تعطیل شده پىوست و در آن موقع یادم هست چه سینماى شیک و صندلى هاى قرمز راحتى داشت) بود و فیلم از آن وسترن هاى ایتالیائى بود که امروزه به نام وسترن اسپاگتى معروف است فیلم معروف خوب ٬بد٬ زشت با بازى کلینت ایسود ٬ لى وان کلیف ٬ الى والاش که تازه روى اکران آمده بود. هرکدام مبلغ ٣٠ ریال براى فیلم پرداختیم آن روز یک خاطره فراموشن نشدنى براى همه بچه ها بود.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۰
۳۶
پرنده پروازی - حیدراباد، هندوستان
من واقعا با دیدن این فیلم ها قلبم به درد میاد از همه ان چیز هایی که میتونستیم داشته باشیم و الان محرومیم.بیزارم از وضع کنونی که همه چیمون حتی هویتمون از دستمون رفته. صاحب خونه هندی مون میگفت که 50 تا 60 سال پیش یکسری ایرانی ها میومدن و در هند درس میخوندند و شلوار هایی به پا داشتن (منظورش شلوار جین) که ما هرگز ندیده بودیم و موتورهای چراغ بنزی که فقط ایرانی ها داشتن ولی الان در هند ایرانی بودن یعنی بی اعتبار بودن و شرایطی که خونه هم به ایرانی اجاره نمیدن، این فقط نمونه کوچکیش هست. موسیقیمون، فرهنگ، همه و همه به باد رفت.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶
۶۴
شاه و شیخ - قم، ایران
[::ziba shar - استکهلم، سوئد::]. من آرزوم اینه که همون آزادی، دموکراسی و سکولاریسمی که در سوئد و سوئیس و دیگر نقاط پیشرفته دنیا حاکم است در کشور مصیبت زده خودم آنهم نه فقط برای خودم، که برای همه نسلها حاکم شود تا دیگر هیچ هموطنی مجبور به هجرت نباشد.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۵
۵۳
mlowes - واشنگتن، ایالات متحده امریکا
روزهای طلائ ایران - بدرود .
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۶
۶۳
Sabokbilam - کالیفورنیا، ایالات متحده امریکا
یادش بخیر اون قدیما کافه لاله زار و پیچ امین الدوله و بازار بعدش خیابون لختی ها و چارراه سید علی و خیابون هدایت و خونه های دکتر نفیسی ودکتر احتشام ای بابا باید من کامنت بذارم ساعتی هفت دلارمو بگیرم یا نه? بقیه شو ولش
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۲
۳۸
ziba shar - استکهلم، سوئد
آرزوم بود اون موقع اون دوران اون روزا زندگی میکردم............ :(
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۱
۳۸
13lack Bird - لندن، انگلستان
از یک طرف احساس بسیار زیبای به آدم دست میده از طرفی کلی دلم میگیره وقتی فیلمای قدیم ایران یا خاطرات اون زمانها که ما هنوز نبودیم رو میبینیم و میشنویم. کاش میشد تاریخ رو مثل فیلم برگردوند. روزهای خوب رفت آدماش رو هم با خودش برد. چی بودیم؟ چه کردیم؟ چه شدیم؟
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۶
۳۸
13lack Bird - لندن، انگلستان
از یک طرف احساس بسیار زیبای به آدم دست میده از طرفی کلی دلم میگیره وقتی فیلمای قدیم ایران یا خاطرات اون زمانها که ما هنوز نبودیم رو میبینیم و میشنویم. کاش میشد تاریخ رو مثل فیلم برگردوند. روزهای خوب رفت آدماش رو هم با خودش برد. چی بودیم؟ چه کردیم؟ چه شدیم؟
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۶
۳۸
ziba shar - استکهلم، سوئد
آرزوم بود اون موقع اون دوران اون روزا زندگی میکردم............ :(
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۱
۶۳
Sabokbilam - کالیفورنیا، ایالات متحده امریکا
یادش بخیر اون قدیما کافه لاله زار و پیچ امین الدوله و بازار بعدش خیابون لختی ها و چارراه سید علی و خیابون هدایت و خونه های دکتر نفیسی ودکتر احتشام ای بابا باید من کامنت بذارم ساعتی هفت دلارمو بگیرم یا نه? بقیه شو ولش
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۲
۵۳
mlowes - واشنگتن، ایالات متحده امریکا
روزهای طلائ ایران - بدرود .
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۶
۶۴
شاه و شیخ - قم، ایران
[::ziba shar - استکهلم، سوئد::]. من آرزوم اینه که همون آزادی، دموکراسی و سکولاریسمی که در سوئد و سوئیس و دیگر نقاط پیشرفته دنیا حاکم است در کشور مصیبت زده خودم آنهم نه فقط برای خودم، که برای همه نسلها حاکم شود تا دیگر هیچ هموطنی مجبور به هجرت نباشد.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۵
۳۶
پرنده پروازی - حیدراباد، هندوستان
من واقعا با دیدن این فیلم ها قلبم به درد میاد از همه ان چیز هایی که میتونستیم داشته باشیم و الان محرومیم.بیزارم از وضع کنونی که همه چیمون حتی هویتمون از دستمون رفته. صاحب خونه هندی مون میگفت که 50 تا 60 سال پیش یکسری ایرانی ها میومدن و در هند درس میخوندند و شلوار هایی به پا داشتن (منظورش شلوار جین) که ما هرگز ندیده بودیم و موتورهای چراغ بنزی که فقط ایرانی ها داشتن ولی الان در هند ایرانی بودن یعنی بی اعتبار بودن و شرایطی که خونه هم به ایرانی اجاره نمیدن، این فقط نمونه کوچکیش هست. موسیقیمون، فرهنگ، همه و همه به باد رفت.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶
۶۸
amir-amir - تورنتو، کانادا
خاطرم است روزى به اتفاق هم بازیها تصمیم گرفتیم به لاله زار براى دیدن یک فیلم سینمائى برویم براى همین منظور چند هفته اى طول کشید که هریک توانستیم حدود ٤٠ ریال پس انداز بکنیم. در روز موعود اکىپ همگى با اتوبوس شرکت واحد روانه لاله زار شدیم هر سفر ٢ ریال خرج بر داشت. سینماى مورد نظر به نام متروپل ( که متاسفانه به جمع سینماهاى تعطیل شده پىوست و در آن موقع یادم هست چه سینماى شیک و صندلى هاى قرمز راحتى داشت) بود و فیلم از آن وسترن هاى ایتالیائى بود که امروزه به نام وسترن اسپاگتى معروف است فیلم معروف خوب ٬بد٬ زشت با بازى کلینت ایسود ٬ لى وان کلیف ٬ الى والاش که تازه روى اکران آمده بود. هرکدام مبلغ ٣٠ ریال براى فیلم پرداختیم آن روز یک خاطره فراموشن نشدنى براى همه بچه ها بود.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۰
۳۸
13lack Bird - لندن، انگلستان
از یک طرف احساس بسیار زیبای به آدم دست میده از طرفی کلی دلم میگیره وقتی فیلمای قدیم ایران یا خاطرات اون زمانها که ما هنوز نبودیم رو میبینیم و میشنویم. کاش میشد تاریخ رو مثل فیلم برگردوند. روزهای خوب رفت آدماش رو هم با خودش برد. چی بودیم؟ چه کردیم؟ چه شدیم؟
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۶
۳۸
ziba shar - استکهلم، سوئد
آرزوم بود اون موقع اون دوران اون روزا زندگی میکردم............ :(
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۱
۵۳
mlowes - واشنگتن، ایالات متحده امریکا
روزهای طلائ ایران - بدرود .
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۶
۶۳
Sabokbilam - کالیفورنیا، ایالات متحده امریکا
یادش بخیر اون قدیما کافه لاله زار و پیچ امین الدوله و بازار بعدش خیابون لختی ها و چارراه سید علی و خیابون هدایت و خونه های دکتر نفیسی ودکتر احتشام ای بابا باید من کامنت بذارم ساعتی هفت دلارمو بگیرم یا نه? بقیه شو ولش
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۲
۶۸
amir-amir - تورنتو، کانادا
خاطرم است روزى به اتفاق هم بازیها تصمیم گرفتیم به لاله زار براى دیدن یک فیلم سینمائى برویم براى همین منظور چند هفته اى طول کشید که هریک توانستیم حدود ٤٠ ریال پس انداز بکنیم. در روز موعود اکىپ همگى با اتوبوس شرکت واحد روانه لاله زار شدیم هر سفر ٢ ریال خرج بر داشت. سینماى مورد نظر به نام متروپل ( که متاسفانه به جمع سینماهاى تعطیل شده پىوست و در آن موقع یادم هست چه سینماى شیک و صندلى هاى قرمز راحتى داشت) بود و فیلم از آن وسترن هاى ایتالیائى بود که امروزه به نام وسترن اسپاگتى معروف است فیلم معروف خوب ٬بد٬ زشت با بازى کلینت ایسود ٬ لى وان کلیف ٬ الى والاش که تازه روى اکران آمده بود. هرکدام مبلغ ٣٠ ریال براى فیلم پرداختیم آن روز یک خاطره فراموشن نشدنى براى همه بچه ها بود.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۰
۶۴
شاه و شیخ - قم، ایران
[::ziba shar - استکهلم، سوئد::]. من آرزوم اینه که همون آزادی، دموکراسی و سکولاریسمی که در سوئد و سوئیس و دیگر نقاط پیشرفته دنیا حاکم است در کشور مصیبت زده خودم آنهم نه فقط برای خودم، که برای همه نسلها حاکم شود تا دیگر هیچ هموطنی مجبور به هجرت نباشد.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۵
۳۶
پرنده پروازی - حیدراباد، هندوستان
من واقعا با دیدن این فیلم ها قلبم به درد میاد از همه ان چیز هایی که میتونستیم داشته باشیم و الان محرومیم.بیزارم از وضع کنونی که همه چیمون حتی هویتمون از دستمون رفته. صاحب خونه هندی مون میگفت که 50 تا 60 سال پیش یکسری ایرانی ها میومدن و در هند درس میخوندند و شلوار هایی به پا داشتن (منظورش شلوار جین) که ما هرگز ندیده بودیم و موتورهای چراغ بنزی که فقط ایرانی ها داشتن ولی الان در هند ایرانی بودن یعنی بی اعتبار بودن و شرایطی که خونه هم به ایرانی اجاره نمیدن، این فقط نمونه کوچکیش هست. موسیقیمون، فرهنگ، همه و همه به باد رفت.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶
۳۶
پرنده پروازی - حیدراباد، هندوستان
من واقعا با دیدن این فیلم ها قلبم به درد میاد از همه ان چیز هایی که میتونستیم داشته باشیم و الان محرومیم.بیزارم از وضع کنونی که همه چیمون حتی هویتمون از دستمون رفته. صاحب خونه هندی مون میگفت که 50 تا 60 سال پیش یکسری ایرانی ها میومدن و در هند درس میخوندند و شلوار هایی به پا داشتن (منظورش شلوار جین) که ما هرگز ندیده بودیم و موتورهای چراغ بنزی که فقط ایرانی ها داشتن ولی الان در هند ایرانی بودن یعنی بی اعتبار بودن و شرایطی که خونه هم به ایرانی اجاره نمیدن، این فقط نمونه کوچکیش هست. موسیقیمون، فرهنگ، همه و همه به باد رفت.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶
۶۴
شاه و شیخ - قم، ایران
[::ziba shar - استکهلم، سوئد::]. من آرزوم اینه که همون آزادی، دموکراسی و سکولاریسمی که در سوئد و سوئیس و دیگر نقاط پیشرفته دنیا حاکم است در کشور مصیبت زده خودم آنهم نه فقط برای خودم، که برای همه نسلها حاکم شود تا دیگر هیچ هموطنی مجبور به هجرت نباشد.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۵
۶۸
amir-amir - تورنتو، کانادا
خاطرم است روزى به اتفاق هم بازیها تصمیم گرفتیم به لاله زار براى دیدن یک فیلم سینمائى برویم براى همین منظور چند هفته اى طول کشید که هریک توانستیم حدود ٤٠ ریال پس انداز بکنیم. در روز موعود اکىپ همگى با اتوبوس شرکت واحد روانه لاله زار شدیم هر سفر ٢ ریال خرج بر داشت. سینماى مورد نظر به نام متروپل ( که متاسفانه به جمع سینماهاى تعطیل شده پىوست و در آن موقع یادم هست چه سینماى شیک و صندلى هاى قرمز راحتى داشت) بود و فیلم از آن وسترن هاى ایتالیائى بود که امروزه به نام وسترن اسپاگتى معروف است فیلم معروف خوب ٬بد٬ زشت با بازى کلینت ایسود ٬ لى وان کلیف ٬ الى والاش که تازه روى اکران آمده بود. هرکدام مبلغ ٣٠ ریال براى فیلم پرداختیم آن روز یک خاطره فراموشن نشدنى براى همه بچه ها بود.
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۰
۶۳
Sabokbilam - کالیفورنیا، ایالات متحده امریکا
یادش بخیر اون قدیما کافه لاله زار و پیچ امین الدوله و بازار بعدش خیابون لختی ها و چارراه سید علی و خیابون هدایت و خونه های دکتر نفیسی ودکتر احتشام ای بابا باید من کامنت بذارم ساعتی هفت دلارمو بگیرم یا نه? بقیه شو ولش
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۲
۵۳
mlowes - واشنگتن، ایالات متحده امریکا
روزهای طلائ ایران - بدرود .
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۶
۳۸
ziba shar - استکهلم، سوئد
آرزوم بود اون موقع اون دوران اون روزا زندگی میکردم............ :(
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۱
۳۸
13lack Bird - لندن، انگلستان
از یک طرف احساس بسیار زیبای به آدم دست میده از طرفی کلی دلم میگیره وقتی فیلمای قدیم ایران یا خاطرات اون زمانها که ما هنوز نبودیم رو میبینیم و میشنویم. کاش میشد تاریخ رو مثل فیلم برگردوند. روزهای خوب رفت آدماش رو هم با خودش برد. چی بودیم؟ چه کردیم؟ چه شدیم؟
جمعه ۵ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۶