اعدادی که برای سالم بودن باید بدانید

ما همیشه با عددها زندگی می کنیم. عدد سن مان، قدمان، وزن مان و الی آخر. بعضی از این عددها مانند سن و سال مخصوص شناسنامه هستند تا عریضه خالی نباشد. شما به آن توجه نکنید و همیشه و همه حال خودتان را جوان احساس کنید. اما برخی اعداد کمابیش اهمیت دارند. اگر می خواهید وزن کم کنید، قلب تان سالم تر بماند و به طور کلی سالم باشید، بهتر است اعدادی که در این مطلب اشاره می شود را به خاطر بسپارید و در تغییر آنها بکوشید.
عدد شماره یک: میزان کالری های دریافتی برای اینکه سالم بمانید، بهتر است میزان نیاز روزانه بدن تان به کالری را بدانید. در حالت کلی اکثر خانم ها روزانه به 2000 کالری و آقایان روزانه به 2550 کالری نیاز دارند.
 
یک روش ساده برای محاسبه نیاز روزانه کالری وجود دارد که برابر است با حاصل ضرب وزن به پوند (کیلوگرم ضربدر 2.2) در عدد 13 یا 15 متناسب با میزان فعالیت بدن. اگر میل به لاغر شدن دارید، باید از میزان کالری روزانه تان 500 کالری کم کنید.
عدد شماره دو: اندازه دور کمر اندازه گیری دور کمر یکی از بهترین روش ها برای این است که بدانید وزن تان خطری برای قلب تان دارد یا خیر. نمی توان سلول های چربی بدن را صرفا تجمع ساده کالری های اضافی دانست.
در حالت عادی نبض در زمان استراحت بین 60 تا 90 بار در دقیقه می زند. نبض افرادی که از سلامتی جسمی بهتری برخوردار هستند، پایین تر می زند
 
زمانی که چربی ها دور شکم تجمع می کنند، ترکیبات شیمیایی التهاب زا و پروتئین هایی با میزان غیرعادی آزاد می کنند که در کنترل اشتها نقش دارند. در واقع با افزایش چربی های شکمی خطر بروز سکته های قلبی، مقاومت سلول های بدن به انسولین و سندروم متابولیک نیز افزایش پیدا می کند.
 
اگر اندازه دور کمر خانم ها بالای 87 سانتی متر و آقایان بالای 100 سانتی متر باشد، هشداری برای سلامتی آنهاست. برای اندازه گیری دور کمرتان، متر نواری را دور کمر ( بالای ناف) بگیرید. حواستان باشد که نباید متر را زیاد سفت یا شل بگیرید و شکم تان را جمع نکنید (تو ندهید).
 
توجه داشته باشید که نسبت اندازه دور کمر به اندازه دور باسن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. کافیست اندازه دور کمر را تقسیم بر اندازه دور باسن کنید. اگر عدد بدست آمده بیش از 0.9 برای آقایان و بیش از 0.8 برای خانم ها باشد، نشان دهنده چاقی شکمی و احتمال بالای بروز سندروم متابولیک است.
عدد شماره سه: میزان کلسترول بد و کلسترول خوب خون لازم است که علاوه بر میزان کلسترول کل، میزان کلسترول بد یاLDL  و کلسترول خوب یا HDL را نیز بدانید. این عدد در سلامت قلب و عروق تان نقش مهمی دارد. از پزشک تان بخواهید که جزئیات آزمایش خون تان را در اختیارتان قرار دهد.
 
میزان کل کلسترول باید کمتر از 5.2mmol/L  باشد. اگر از بیماری های قلبی یا دیابت رنج می برید، این عدد باید کمتر از 5mmol/L  باشد. میزان کلسترول بد خون باید کمتر از 3.5mmol/L  و کمتر از 2 mmol/L برای افرادی که سابقه بیماری قلبی دارند، باشد. میزان مطلوب کلسترول خوب خون نیز 1.3mmol/L  یا بیشتر تخمین زده شده است.
عدد شماره چهار: فشار خون تان فشار خون یعنی همان فشاری که خون به جداره رگ ها وارد کرده و در طول روز به طور طبیعی بالا و پایین می رود. زمانی که فشار خون بالا باشد، صحبت از پرفشاری خون به میان می آید. مشکلی که احتمال تصلب شرایین و بیماری های قلبی و سکته مغزی را بالا می برد.
 
اگر فشار خون بالای 90 بر روی 140 میلی متر جیوه یا بیشتر باشد، نشان دهنده فشار خون بالاست. اگر این عدد بین 120/80  و 139/89 میلی متر جیوه باشد، یعنی اینکه احتمال این مشکل وجود دارد و باید محتاط بود.
 
از پزشک تان بخواهید فشار خون تان را اندازه گیری کند. علاوه بر آن خودتان نیز در منزل به کمک دستگاه های فشارسنج خانگی فشارتان را اندازه بگیرید. نتایج پژوهش ها نشان می دهند افرادی که به طور منظم در منزل فشار خون شان را اندازه می گیرند، بهتر آن را کنترل می کنند. با این حال کنترل فشار خون در منزل نباید جایگزین تست های منظم توسط پزشک شود. از پزشک تان بخواهید تا برایتان توضیح دهد چگونه باید فشارتان را بگیرید و آن را روی چه عددی نگه دارید. پزشک روش های کنترل فشار خون را به خوبی توضیح می دهد.
عدد شماره پنج: میزان تری گلیسیرید خون تان تری گلیسیرید از چربی و کربوهیدرات های مصرفی تشکیل می شود. در بدن ما این ترکیبات به یک شکل سوخت و ساز می شوند و ممکن است در سلول های چربی ذخیره شوند. زمانی که بدن به انرژی اضافی نیاز دارد، به سراغ بافت های چربی می رود.
 
اگر چه وجود تری گلیسرید در خون طبیعی است، اما میزان بالای آن باعث بروز بیماری های کرونری بویژه در خانم ها می شود. اگر فردی با تری گلیسیرید بالا، کلسترول خوب خون کمی داشته باشد بیشتر در معرض مقاومت بدن به انسولین و سندرم متابولیک قرار می گیرد. در حالت کلی میزان تری گلیسیرید باید 1.7mmol/L  یا کمتر باشد.
عدد شماره شش: ضربان قلب در زمان بیدار شدن از خواب تپش قلب یا نبض همان تعداد ضربان قلب است. گرفتن نبض در زمان استراحت به خوبی مشخص می کند آیا تحرک بدنی تان باعث تقویت قلب تان شده است یا خیر. در حالت عادی نبض در زمان استراحت بین 60 تا 90 بار در دقیقه می زند. نبض افرادی که از سلامتی جسمی بهتری برخوردار هستند، پایین تر می زند و عضلات قلب شان از سلامت بالاتری برخوردار است. با این حال اگر شما بی تحرک هستید و ضربان قلب تان پایین تر از حد عادی است حتما با پزشک مشورت کنید، چون ممکن است پای مشکلات قلبی در میان باشد.
 
برای اندازه گیری ضربان قلب: نبض مچ دست یا گردن را بگیرید. کافیست انگشت اشاره یا انگشت شست را روی قسمت داخل مچ و نبض تان قرار دهید. زمانی که نبض تان را احساس کردید به ساعت نگاه کنید و تعداد نبض را در 15 ثانیه بشمارید و آن را ضربدر عدد چهار کنید. عدد به دست آمده ضربان قلب تان در یک دقیقه را نشان می دهد.
 
توصیه می کنیم هر ماه قبل از بلند شدن از رختخواب، نبض تان را بگیرید. برای اینکه تاثیر برنامه ورزشی تان را بسنجید، می توانید بلافاصله بعد از اتمام جلسه ورزشی نبض تان را بگیرید و ببینید چقدر زمان می برد تا نبض تان به حالت عادی برگردد. این فاصله زمانی با بهتر شدن وضعیت بدن و قوی تر شدنتان کوتاه تر خواهد شد.