روش ابداعی دانشمند ایرانی برای تولید کبد
رأی دهید
دکتر علیرضا خادم حسینی مجری طرح در گفت‌وگو با ایسنا، مواد مهندسی شده را دارای توان بسیار بالا در درمان پزشکی دانست و گفت: با انجام پروژه تحقیقاتی با عنوان «نانو میکرو هیدروژل‌های ساخته شده برای مهندسی بازسازی کننده» روش نوینی را در این زمینه ارائه کردیم.
وی با اشاره به جزئیات این طرح خاطرنشان کرد: بافت مهندسی شده که در این طرح تولید شد، قادر است با استفاده از شبکه پلیمری حاوی آب که به آنها هیدروژل گفته می‌شود، رفتار سلول‌ها را تنظیم کند.
خادم حسینی با بیان این‌که در این مطالعات هیدروژل‌های هیبریدی را که توان شبکه‌ای شدن نوری را دارند، با استفاده از ترکیب طبیعی مولکول‌ها و نانوذرات توسعه دادیم، افزود: این ترکیبات می‌توانند برای تنظیم خواص شیمیایی، بیولوژیکی، مکانیکی و الکتریکی سلول‌های زنده به کار روند.
مجری طرح، با تاکید بر این که از این هیدروژل به عنوان داربستی برای کشت سلول استفاده می‌شود، ادامه داد: این داربست‌ها موجب تمایز سلول‌های بنیادی به انواع سلول‌های مورد نظر و در نهایت تشکیل مستقیم بافت قلب یا استخوان می‌شوند.
وی با بیان این که داربست هیدروژلی تولید شده با اتصال سلول‌های زنده به یکدیگر، یک اندام یا بخشی از آن را تولید می‌کند، اضافه کرد: این داربست با استفاده از پلیمر «پلی اتیلن گلیکول (PEG)» تولید شد. این پلیمرها موادی مایع هستند که در برابر نور، جامد شده و سلول‌های زیستی را در آجرهای مکعبی خود محبوس می‌کنند و در این حالت است که می‌توان مکعب‌ها را با استفاده از این پلیمر که نقش چسب زیستی را به عهده دارند، برای ساخت بافت‌های متفاوت مورد استفاده قرار داد.
خادم حسینی خاطرنشان کرد: این آجرهای کوچک پلیمری از توانایی ساخت بافت مصنوعی و انعطاف پذیری بالا از لحاظ ساخت و رشد دادن سلول‌های زنده برخوردار هستند.
وی فرآیند سرهم کردن سلول‌های آزاد شده برای ساخت اندام را فرآیندی پیچیده و دشوار توصیف کرد و یادآور شد: تاکنون محققان دنیا موفق به ساخت بافت‌های ساده مانند بافت پوستی و غضروف بر روی چارچوب‌های قابل تجزیه شده‌اند؛ ولی روش‌های استفاده شده برای ساخت بافت‌های طبیعی با محدودیت‌هایی مواجه است.
