فروشگاه‌های زنجیره‌ای به صرف پیتزا و دیزی

رأی دهید

دوشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۴ - ۱۸ ژانویه ۲۰۱۶

کنار بزرگراهی در غرب شهر تهران، یکی از بزرگترین مجتمع‌های تجاری و فرهنگی ساخته شده است و هر روز هزاران نفر در آن خرید می‌کنند، سنیما می‌روند و بچه‌ها در شهربازیش بازی می‌کنند و در فضای بزرگ آن از هنرنمایی گروه‌های موسیقی لذت می‌برند.

مجمتع کوروش نمونه‌ای از صدها مجتمع بزرگی است که در گوشه و کنار این شهر و شهرهای بزرگ یا ساخته شده یا در دست ساخت است.

اکثر این مجتمع‌های بزرگ مراکز خرید هستند و همه چیز در آنها به فروش می‌رسد از شیر مرغ تا جان آدمیزاد.

در این مراکز انواع و اقسام مارک‌های معروف دنیا به چشم می‌خورد، آمریکایی، اروپایی، آسیایی.

در سال‌های اخیر بخصوص در دوران فوران درآمدهای نفتی، سیل کالا با وجود تحریم‌ها وارد ایران شد و همین مسئله آسیب جدی به تولید داخلی زد، اما این روزها در دوران رکود نیز کسب و کار این مراکز خرید پر رونق است و همچنان فروشگاه‌ها پر است از کالای خارجی.

به نظر می‌رسد بازار ۸۰ میلیونی با وجود شرایط دشوار اقتصادی همراه با تحریم و رکود، سرمایه‌گذاران را ترغیب می کند تا پول‌هایشان را در این بخش به کار بیندازند.

این مراکز خرید تنها مختص تهران نیست در اکثر شهرهای بزرگ، مراکز خرید مجلل و بزرگی ساخته شده است. در اصفهان یکی از بزرگترین مراکز خرید خاورمیانه ساخته شده که قرار است هتل پنچ ستاره و بیمارستان هم داشته باشد.

حالا فروشگاه‌های زنجیره‌ای، رستوران‌های زنجیره‌ای و حتی بستنی فروشی‌های زنجیره‌ای در تمام کشور به چشم می‌خورند؛ از انواع هایپر مارکت و فروشگاه رفاه گرفته تا بستنی نعمت و رستوران اکبر جوجه.

زنجیره‌ای‌ها حالا همه جای کشور هستند از شهرهای بزرگ تا شهرهای کوچک. به نظر هم نمی‌رسد دغدغه فروش داشته باشند.

فروشندگان اکثر این فروشگاه‌های و رستوران‌های زنجیره‌ای با لباس‌های یکدست و کلاه مزین به آرم شرکت‌ها از مشتریان خود پذیرایی می‌کنند.

برخی از فروشگاه‌های زنجیره‌ای کارت ویژه مشتریان دارند و بسته به میزان خرید به آنها تخفیف می‌دهند، مدام هم با پیام کوتاه مشتریان را در جریان می‌گذارند که امروز چه کالاهایی را می‌توانند با تخفیف بخرند.
فصل داغ فست فودها

وضع رستوران‌ها اما متفاوت است. اکثر رستوران‌های جدید و مدرن شهرها به ویژه تهران که عمدتا هم تازه راه افتاده‌اند، کارگران جوانی دارند که به جای غذای خوب به شما احترام می‌فروشند. برخی هم البته آنقدر این احترام را بد می‌فروشند که مشتری برای بار دوم هوس نکند به رستورانشان سر بزند.

فست فودها در همه شهرها جولان می‌دهند. همواره سرشان شلوغ است و اکثر مراکز خرید چند فست فود بزرگ دارند که خانواده ها بخصوص در ساعات عصر و در روزهای تعطیل جلویش صف می‌کشند.

این روزها لاغر شدن و لاغر ماندن مد روز شده و برخی حتی چای سبز و دمنوش را جایگزین چای سیاه کرده‌اند، اما نوبت به بستنی و شیرینی و چیزهای چرب و چیلی که می‌رسد کسی جلودارشان نیست.

دوستی می‌گوید این مردم همه چیز می‌خورند و می‌پرسند نمی‌دانم چرا چاق شده‌ام.

البته که فست فودهای ایرانی خیلی خوشمزه‌تر از مشابه خارجی‌اند ولی اندازه هر وعده آنها چند برابر مشابه خارجی است.

رستوران‌های سنتی هواخواهان همیشگی خودشان را دارند ولی همان‌ها هم کمی احترام بیشتر را با کت و شلوار و کلاه و گاه کراوات چاشنی غذاها کرده‌اند.

مقدار غذاها حتی آنها که مثلا غذاهای سالم می‌فروشند زیاد است. وقتی سالاد برای یک نفر سرو می‌کنند باید آن را چند نفری خورد تا تمام شود. پیتزا را با کوهی از پنیر و انواع و اقسام سوسیس، کالباس و گوشت تکه‌ای و مرغ سرو می‌کنند و همبرگر را با پیازداغ و پنیر مفصل جلویت می‌گذارند. رندی می‌گفت اینها غذا نیست سکته ناقص است که می‌دهند ما کاملش کنیم.

رستوران رفتن برای ساکنان شهرهای بزرگ، بخصوص تهران، تفریح بزرگی است و معمولا هم شهرنشینان طبقه متوسط و بالا به شکمشان سخت نمی‌گیرند.

کیفیت برخی تولیدات غذایی بخصوص لبنیات خیلی بهتر شده و محصولات متنوع با بسته‌بندی های شیک در فروشگاهها عرضه می‌شود.

در بخش پوشیدنی‌ها اما همه چیز درهم و برهم است با آنکه همه جور کالایی با هر مارکی در داخل وجود دارد، اما هیچوقت نمی‌توانی مطمئن باشی کالایی که می خری اصل است یا تقلبی.

نوبت به قیمت که می‌رسد، سر آدم سوت می‌کشد. همه چیز آنقدر گران است که گاهی قیمت انواع خوراک و پوشاک با شهرهای گران دنیا برابری می‌کند.

قیمت یک کیلو انگور در فصل انگور در شمال شهر تهران ۱۲ هزار تومان است و سیب هشت هزار تومان به فروش می‌رسد.

رستورانی در شمال شهر تهران است که هر کس می‌تواند به اندازه توان بخورد اما یک رقم معین بپردازد. در این رستوران قیمت یک وعده غذا حدود ۹۰ هزار تومان است. دیگر رستورانهای شهر هم که برای خودشان اسم و رسمی دارند قیمت یک پرس غذا همین حد و حدود است.

فست فودها هم قیمت‌هایی در حد ده تا بیست هزار تومان دارند البته بعضی که شیک‌ترند قیمت‌هایشان دستکم ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان است.

دیزی که یکی از غذاهای سنتی است در یکی از قدیمی‌ترین دیزی فروشی‌های تهران بیشتر از ۴۰ هزار تومان عرضه می‌شود و همین دیزی در شمال شهر هم قیمتی کمابیش مشابه دارد. میانگین قیمت دیزی بدون سبزی خوردن و ترشی کمتر از بیست هزار تومان نیست.

رأی دهید

دیدگاه خوانندگان

۴۹

آلونا ازنامنسکایا - مسکو، روسیه

کاملا درسته کسانی که سالهای سال هست از ایران دور هستند همیشه هنوز هم تصویر قدیمی از تهران با آن کوچه های تنگ را دارند ولی اگر واقعا تهران امروز را نگاه کنیم چنان رستورانها و پاساژها و مغازه های شیکی دارد که با اروپا قابل مقایسه است حداقل در بخش شمال شهر. بسیاری از خارجی ها هم که برای اولین بار وارد تهران می شوند از شکوه و تجمل این شهر حیرت زده می شوند و این را در مقالات خود هم اشاره می کنند چون همواره در مدیای غربی تصویر یک شهر عقب افتاده و مذهبی به آنها داده می شود