کروش: وقتی نمی‌توانید حمایت کنید چرا قول می‌دهید؟!

 آنهایی که دیروز در فرودگاه بودند، گواهی می‌دهند وقتی پرواز تیم ملی به تاشکند دوبار به تأخیر افتاد، رفتن سمت کارلوس کروش «دل شیر» می‌خواست.

 

کارلوس که هنوز به اتفاقات فوتبال ایران و نحوه مدیریت «خنده بر هر درد بی‌درمان دواست» و متد مدیریتی «بی‌خیالیسیم» فدراسیون فوتبال عادت نکرده، آماده انفجار بود. او از حسنی‌خو، فدراسیون فوتبال و تمام آنهایی که قول دادند و زیر قولشان زدند، گلایه داشت. او می‌خواست سرش را به دیوار بکوبد... این حرف را دو بار هم به زبان آورد... یک بار به افشین پیروانی گفت: «راه‌حل آخرم این است که سرم را به دیوار بکوبم.» و بار دیگر در پاسخ به خبرنگار خبرورزشی که از او پرسید، الان چه باید کرد؟ گفت: «چه کاری از من برمی‌آید، به دیوار مشت بزنم یا با سر به دیوار ضربه وارد کنم. نه، این کار فقط آسیبی که به من رسیده را بیشتر می‌کند.» کروش واقعاً از لحاظ روحی- روانی آسیب دیده بود.

 

او یک بار از مسئول رسانه‌ای تیم ملی خواست حرف‌هایش را مو به مو منعکس کند و به او گفت: «با این اتفاقات تأسف‌برانگیز، شخصیت و غرور تیم ملی زیر سؤال رفت و از مسئولان تقاضا می‌کنم به قول‌هایی که دادند، عمل کنند.» کروش بار دیگر هم به خبرنگار خبرورزشی گفت: «کار در تیم ملی ایران لحظه به لحظه سخت‌تر می‌شود. مشکلات همچنان پابرجاست. ما جلسه گذاشتیم و حرف زدیم، آقایان قول دادند حمایت می‌کنند اما نتوانستند. نمی‌دانم وقتی نمی‌توانند حمایت کنند چرا قول می‌دهند؟ الان شما به من بگویید آیا درست است که من به جای شما برای آبروی تیم ملی کشورتان حرص بخورم؟! اگر کمک نمی‌کنید، لااقل کنار من باشید تا با هم حرص بخوریم. مشکل مالیات پابرجاست، مشکل بازیکنان سرباز هنوز وجود دارد، بازیکنی که باید برای تیم ملی ایران بازی کند، به دلیل مشکل مالیاتی ممنوع‌الخروج است و حالا هم که می‌بینید با سرگردانی در فرودگاه آبرو، اعتبار و شخصیت فوتبال ایران زیر سؤال می‌رود...

 

من نمی‌گویم قوانین اجرا نشود، می‌گویم از تیم ملی حمایت شود و اگر امکان حمایت نیست، قولی داده نشود. قطعاًً می‌شود بدون تنش و در آرامش راهی پیدا کرد که هم قوانین کشور اجرا شود، هم تیم ملی لطمه نبیند.» کروش که اندکی عصبانیتش فروکش کرده بود، ادامه داد: «من عقب‌نشینی نمی‌کنم و با قدرت به کارم ادامه می‌دهم. عیبی ندارد باز هم برای آبروی تیم ملی کشورتان که الان تیم من است، حرص می‌خورم اما به آنهایی که قول حمایت دادند و حمایت نکردند، می‌گویم قبول کنید وقتی به من قولی می‌دهید و به قول خود عمل نمی‌کنید، هم به من آسیب می‌زنید، هم به خودتان... توقع دارم به قول‌هایی که دادید، عمل کنید و اگر نمی‌توانید، لطفاً دیگر قول ندهید.»

 

حرف کروش کاملاً منطقی است. او می‌گوید: «من براساس قول و قرارهایی که گذاشته می‌شود، برنامه‌ریزی می‌کنم و لغو هر برنامه، به تیم ملی آسیب وارد می‌کند و شانس ما را در راه رسیدن به موفقیت پایین می‌آورد. اگر قولی داده نشود، من براساس داشته‌ها و آنچه در حقیقت وجود دارد و نه آنچه گفته می‌شود به زودی فراهم خواهد شد، برنامه‌ریزی می‌کنم.» آیا آنهایی که به کروش قول دادند و به قول‌شان عمل نکردند، از این پس تغییر رویه می‌دهند؟!

سه‌گانه کروش کامل شد
چرا این بنده خدا را در ایران نگه داشتید؟بعد از لغو ارودی خارجی تیم ملی و مشکل ممنوع‌الخروجی چند ملی‌پوش، پرواز تیم ملی به تاشکند هم با تأخیر چند ساعته انجام شد تا سه‌گانه کارلوس کروش تکمیل شود. کروش دیروز به حدی عصبانی بود که مثال معروف «کارد می‌زدی، خونش درنمی‌آمد» در مورد او مصداق پیدا می‌کرد... این عصبانیت کروش و حرف‌های او که گفت هیچ یک از قول‌های حسنی‌خو در جلسه توافق سه‌گانه سرمربی تیم ملی، رئیس فدراسیون و نماینده وزارت ورزش عملی نشد، بهانه‌ای است تا چند کلام با حسنی‌خو درد دل کنیم و از نماینده وزارت ورزش که آن زمان به حفظ کارلوس کروش کمک کرد و مانع فسخ قرارداد سرمربی تیم ملی با فدراسیون فوتبال شد، بپرسیم دوست عزیز، شما که نمی‌توانستید از تیم ملی حمایت کنید، چرا پا پیش گذاشتید کروش را در ایران نگه دارید تا این بنده خدا حرص بخورد و به قول خودش آسیب ببیند. کارلوس کروش در فوتبال دنیا مربی معتبری است و این ناهماهنگی‌ها اعتبار او را زیر سؤال می‌برد اما مسئله اینجاست که کروش حرص اعتبار خودش را نمی‌خورد و نگران آبروی تیم ملی ماست.