داستان سفر چهار پناهنده به اروپا

سالانه هزاران مهاجر از خاورمیانه و آفریقا تلاش می کنند خود را به سواحل اروپا برسانند. بسیاری از آنان از مسیرهای پرخطر مدیترانه عبور می کنند. فقط از ابتدای سال ۲۰۱۵ میلادی بیش از ۱۸۰۰ نفر از این افراد در حین سفر کشته شده اند. این آمار از دوره مشابه در سال گذشته ۲۰ برابر شده است. در زیر، چهار داستان از چهار مهاجر که به صورت فردی یا خانوادگی این سفر پرمخاطره را تجربه کرده اند به این امید که آینده ای بهتر در اروپا داشته باشند می خوانیم:احمد، لطیفه و سه پسرشان
مسیر سفر: سوریه به آلمان (سوریه - ترکیه - یونان - مقدونیه - صربستان - مجارستان - آلمان)
طول راه: حدودا ۲۸۰۰ کیلومتر
مدت سفر: دو ماه
لطیفه، شوهرش احمد و سه پسر کم سن و سالشان (کریم ۱۲ ساله، حمزه هفت ساله و آدم دو ساله) در ماه میلادی آوریل از سوریه جنگ زده فرار کردند تا زندگی تازه ای در اروپا بسازند.
آنها که در شهر درعا در جنوب سوریه ساکن بودند، اکنون پای پیاده به بوداپست در مجارستان می روند. آنان دو ماهی را در سفر بوده اند و امیدوارند که سرانجام به آلمان برسند. این خانواده برای رسیدن به اروپا مجبور شدند در مواردی از تونل بگذرند و در دریای مدیترانه دو بار با قایق سفر کنند. سفر اولشان فاجعه بار بود... لطیفه می گوید اولین قایقی که سوار شدند لاستیکی بود و فقط شش متر طول داشت. قرار بود که با آن به جزیره لیروس در یونان بروند.
"ما یک گروه ۴۰ نفره بودیم و مقدرای بار هم داشتیم. تا سوارش شدیم فهمیدیم که قایق غرق می شود."
قایق آنان در نزدیکی سواحل یونان به مشکل برخورد و مسافران مجبور شدند با تلفن همراه با گارد ساحلی یونان تماس بگیرند.
لطفه می گوید: وسایلمان را به دریا انداختیم و خودمان هم توی آب پریدم. دو ساعت در آب بودیم.
سرانجام گاردهای ساحلی یونان و ترکیه به کمکشان آمدند ولی ماموران ترکیه زودتر رسیدند و آنان را به ساحل ترکیه بردند. لطیفه می گوید: دوره سختی بود. خیس شده بودیم و سردمان بود. پتو هم نداشتیم.
با وجود این سختی ها آنها دوباره سعی کردند و توانستند خود را به یونان برسانند و در آنجا به عنوان پناهجو نام‌نویسی کنند. آنان سپس به آتن رفتند و از آنجا به مقدونیه و صربستان. آنها هم اکنون در مجارستان هستند ولی مصممند که خود را به آلمان برسانند.
این خانواده با عکس های بسیار، خاطرات سفر را ثبت کرده اند
پسرانشان در مورد ترک کردن سوریه نظرات متفاوتی دارند. لطیفه می گوید که کریم، پسر برزگش، می داند که قرار است به یک کشور جدید بروند. "او می خواهد که زندگی تازه ای را شروع کند. خوشحال است و شوق رفتن دارد. ولی حمزه می گوید که به خانه برگردیم. آدم، گاهی خوشحال است و گاهی نه".

استف مصطفی، ۳۴ ساله
مسیر سفر: غنا به مقدونیه (غنا - بورکینافاسو - نیجر - لیبی - ترکیه - یونان)
طول راه: تقریبا ۷۰۰۰ کیلومتر
مدت: ۲۰ ماه
استف به همراه گروهی از غنایی ها که در مسیر سفر آنها را دیده ماه هاست که تلاش می کنند به اروپا برسند. در سال ۲۰۱۳ سفرشان آغاز شده و تعدادی از آنان جان خود را به دلیل شرایط سخت صحرا در نیجر و چاد از دست داده اند.
در راه هر وقت که غذا و آب یکی از آنها تمام می شد، دیگران تمایلی به کمک کردن به او نداشتند چرا که می ترسیدند جان خودشان به خطر بیفتد. استف می گوید: این یعنی که ببینی دوستت جلوی چشمت می میرد.
"کاری از دستت برنمی آید، چونکه اگر سعی کنی کمکش کنی خودت را به خطر می اندازی و خودت هم می میری. وضعیت اینطوری است. بیشتر دوستانمان در صحرا مردند."
استف و دوستش علی تعریف می کنند که چطور بعد از رسیدن به لیبی سفرشان به ترکیه را با یک قایق بادی با ۵۰ مسافر آغاز کردند. علی ۷۰۰ یورو به قاچاقچیان داد. او می گوید که بقیه پول بیشتری دادند.
آنها در دریا رها شدند و کسی نبود که قایق را هدایت کند. استف می گوید: وضعیت پراسترسی بود. خیلی خطرناک بود. چند تا لیبیایی بودند که قبل از ما راه افتادند که همگی شان مردند.
علی می گوید که بعضی ها هم خودشان در آب پریدند و به زندگی شان خاتمه دادند. می گفتند که نمی توانند با آن شرایط ادامه دهند.
استف و علی می گویند که وقتی به ساحل یونان رسیدند حس آرامش یافتند و در آنجا کمک و راهنمایی دریافت کردند.استف برای رسیدن به اروپا به کشورهای متعددی سفر کرده است

اُم معتصم، ۳۹ ساله همراه سه دخترشمسیر سفر: سوریه به آلمان (سوریه - مصر - ایتالیا - فرانسه و آلمان)
طول راه: حدودا ۵۷۰۰ کیلومتر
مدت سفر: دو سال
اُم معتصم با آغاز جنگ داخلی در سوریه، کشورش را ترک کرد. او با همسر ۴۲ ساله اش، ابونمر، و هوویش و همچنین ۱۵ بچه و نیز مادر شوهر پیرش در نزدیکی دمشق زندگی می کرد.
ولی وقتی که این خانواده به دلیل جنگ خانه و درآمدش را از دست داد، پسران بزرگتر خانواده شروع به فرار از کشور کردند و به بلژیک و ترکیه رفتند.
با وخیم تر شدن اوضاع در ژوئیه ۲۰۱۳ ابونمر و اُم معتصم تصمیم گرفتند کشورشان را ترک کنند و به شهر ساحلی و امن اسکندریه در مصر بروند. آنها مادر ابونمر، شش دختر و دو پسر کوچترشان را با خودشان بردند.
وقتی که به مصر رسیدند، وضعیتشان دشوار شد و وقتی یکی از پسران بزرگترشان به برن در آلمان رفت، اُم معتصم تصمیم گرفت با دو دخترش به دنبال او برود.
آنها طی سه روز از مدیترانه به لامپدوسا رفتند و از آنجا به ایتالیا، فرانسه و سپس آلمان.
ابونمر هم امیدوار است که به خانواده اش ملحق شود. آنها مجبور شدند که سه دختر که شوهرانشان را از دست داده بودند و مسئولیت نگهداری از خانواده را دارند، در سوریه بگذارند.بچه های خانواده در راه سفر از هم جدا افتاده اندعمر جاساما، ۱۸ سالهمسیر سفر: گامبیا به آلمان (گامبیا، سنگال، مالی، بورکینافاسو، نیجر، لیبی و ایتالیا)
طول راه: تقریبا ۴۲۰۰ کلومتر
مدت سفر: ۱۷ ماه
عمر یک نوجوان و اصالتا اهل سنگال است که در گامبیا به مدرسه می رفت. او توانست خود را به تورین در شمال ایتالیا برساند. او در سن ۱۶ سالگی به لیبی رفت تا کاری پیدا کند ولی به دلیل نداشتن مدارک سفر، یافتن کار بسیار دشوار بود.
او که در لیبی خطرات زیاد و پیش داوری هایی به دلیل رنگ پوستش را شاهد بود در آوریل سال جاری میلادی تصمیم گرفت با پرداخت پول به یک قاچاقچی، با گذر از مدیترانه به سیسل در ایتالیا برود.
عمر می گوید: وضعیت خیلی ترسناک بود و قایق بسیار شلوغ.
دو روز بعد از راه افتادن او و مهاجران دیگر سوار بر قایق توسط نیروی دریایی ایتالیا نجات یافتند و به همراه جوانان دیگری که از نیجریه، سومالی و اریتره آمده بودند در هتلی که تبدیل به اردوگاه شده بود، اسکان داده شدند. به آنها لباس، غذا و پول توجیبی دادند.
عمر اکنون به تورین فرستاده شده و در یک ساختمان با سایر مهاجران زندگی می کند که عمدتا اهل سنگال هستند.
او منتظر مشخص شدن وضعیت اقامتش در ایتالیاست و در عین حال به کلاس زبان ایتالیایی هم می رود. عمر امیدوار است کاری پیدا کند و به خانواده اش که در کشور خودشان هستند کمک برساند.
"خیلی دوست دارم کار کنم و برای خانواده ام پول بفرستم زیرا که پدرم مرده است. حالا دیگر تنها من هستم... من برادرها و یک خواهر کوچکتر از خودم دارم.
می گوید که ممکن است در آینده به آلمان یا بریتانیا برود.
"می خواهم جایی باشم که ذهنم آزاد باشد."
عمر در تورین به یادگیری زبان ایتالیایی مشغول بوده است
رأی دهید
دیدگاه خوانندگان
۴۰
Liberte - تهران، ایران
شایدم اروپا بهشته ما خبر نداریم؟؟؟ از ظاهر این مهاجرین معلومه که تا آخر عمر تو حاشیه باقی می مونن.
‌سه شنبه ۱۹ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۳:۵۲
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.
  • عذرخواهی سیامک انصاری مجری و سعید طالبی کارگردان برنامه‌ «بازمانده» از مردم
  • ته چین خوردن کاردار سفارت آلمان در تهران و صحبت در مورد وضعیت ویزا و سفیر جدید آلمان صحبت می کند
  • ورود بابک زنجانی به جنگ خامنه‌ای با روحانی بر سر جانشینی: این آرزو را به گور خواهد برد
  • پایان موشک‌های چند میلیون دلاری؟ چین موشکی از جنس بتن ساخت که از یک خودروی لوکس هم ارزان‌تر است
  • تخت جمشیدِ دیگر: تصاویر نایاب حفاری باستان‌شناس آلمانی
  • پیش‌بینی عباس عبدی از اتفاقات آینده: بعید میدونم حکومت ایران به راحتی وارد سال ۱۴۰۵ بشه
  • عبدالرحیم سلیمانی اردستانی، روحانی شیعه‌ای که با ادعا درباره وفات فاطمه دختر پیامبر در ایران جنجال به پا کرد
  • زیباکلام: از همسر و فرزندانم تا رهگذران بخاطر انقلاب ۵۷ مرا سرزنش کرده و به من بد و بیراه می‌گویند
  • امید کمرون فرخزاد، پزشک و مخترع ایرانی-آمریکایی کیست؟
  • مرگ از بیخ گوش گذشت! کابین کامیون آویزان شد، امدادگران جان راننده را خریدند
  • +189رضا امیرخانی، نویسنده مورد علاقه علی خامنه‌ای در سقوط پاراگلایدار دچار ضربه مغزی شد
  • +137برنامه جنجالی مهران غفوریان و سیامک انصاری به دلیل «توهین به نمادهای کهن و تاریخی ایران»، توقیف شد!
  • +129ترامپ مهاجران سومالیایی را «زباله» خواند و گفت «برگردند مملکت خودشان را درست کنند»
  • +125ضربه آیت‌الله سیستانی به ساختار دینی-امنیتی حکومت خامنه‌ای با یک فتوای یک جمله‌ای
  • +118درگیری شدید بین مردم و پلیس در پیست موتورسواری شیراز - ماموران عقب نشستند
  • +109انتشار دومین سری از ویدیوهای حمله اسرائیل به اتاق های فرماندهی سپاه در جنگ ۱۲ روزه
  • +91همسر سقاب اصفهانی، معاون جدید رئیس‌جمهور در سانحه رانندگی درگذشت+ ویدیو
  • +86زیباکلام: از همسر و فرزندانم تا رهگذران بخاطر انقلاب ۵۷ مرا سرزنش کرده و به من بد و بیراه می‌گویند
  • +83آقای غفوریان به جای استوری «یا امام حسین» عذرخواهی کن!
  • +74هشدار ابطحی به ایرانیان خارج : تو رو خدا دعوت دولت به برگشت رو جدی نگیرید اعتبارش فقط تا فرودگاه امامه