شرط خانواده پسر‌ معلول برای بخشش دیه ۱۵۷ میلیونی

 خدمتکار شرکت زمانی که برای جرم‌گیری در لوله فاضلاب اسید می‌ریخت نمی دانست باعث فلج مغزی پسر 19 ساله‌ای می‌شود. او اگر نتواند دیه پسر جوان را پرداخت کند، بزودی روانه زندان خواهد شد.

به گزارش جام جم، در این حادثه که 14 سال پیش رخ داد، پسر مشهدی در سرویس بهداشتی یک شرکت در همدان، به دلیل متصاعد شدن گاز کلر از چاه فاضلاب دچار فلج مغزی شد.

 

در تحقیقات از خدمتکار شرکت معلوم شد، او برای نظافت و باز کردن مسیر لوله اقدام به ریختن اسید در داخل کانال فاضلاب کرده بود که انتشار گاز آن باعث این حادثه تلخ شد.

 

در ادامه مسئول شرکت و خدمتکار در این حادثه مقصر شناخته شدند. این در حالی بود که پزشکی قانونی هم پس از معاینه مصدوم از کار افتادن و فلج دست و پا، زوال عقل و بیان و ناتوانی کامل جنسی پسر جوان را که «محمد» نام داشت به علت انتشار بخار ناشی از اسید تائید کرد.

 

مدیرعامل ستاد دیه استان همدان در این باره به جام جم گفت: متهمان حادثه در شعبه 106 دادگاه کیفری استان همدان محاکمه و مرد خدمتکار 40 درصد و مسئول شرکت مورد نظر که در همدان فعالیت داشت 60 درصد مقصر حادثه شناخته شده و به پرداخت دیه محکوم شدند. رای پرونده در بهمن سال 83 در شعبه دوم تجدید نظر استان همدان تائید شد.

 

یدالله روحانی منش افزود: در آن زمان مسئول شرکت دیه ای را که در حق فرد مصدوم محکوم شده بود پرداخت کرد اما مرد خدمتکار فقط توانست مبلغ کمی از دیه را بپردازد و از پرداخت بقیه مبلغ در این 14 سال عاجز ماند. این متهم اکنون باید 157 میلیون تومان بپردازد اما به دلیل مشکلات مالی نتوانسته این پول را تهیه کند. با توجه به این موضوع، حکم جلب متهم برای انتقال وی به زندان به دلیل نپرداختن دیه صادر شده است. با وجود این تلاش و رایزنی های مسئولان این ستاد برای کم کردن مبلغ دیه ادامه دارد.

 

وی یادآور شد: والدین این جوان اعلام کردند پس از مرگ آنها کسی از فرزندشان مراقبت نمی کند. به این منظور در صورتی که دستگاهی متعهد به نگهداری از پسرشان شود آنها تمامی دیه را می بخشند.

مجید 44 ساله برادر فرد مصدوم به خبرنگار جام جم گفت: برادرم به نام محمد که در زمان حادثه 19 سال داشت، در یک شرکت نصب چراغ های اتاق عمل در مشهد کار می کرد. او سال 81 برای ماموریت 15 روزه برای نصب چراغ های نمایشگاهی به همدان رفت. روز حادثه نیز به دفتر نمایندگی شرکت در یکی از محله های همدان رفته بود که در سرویس بهداشتی شرکت دچار حادثه شد. زمانی که از طریق مسئولان شرکت متوجه ماجرا شدیم از مشهد به همدان سفر کردیم.

 

وی ادامه داد: با حضور در بیمارستان متوجه شدیم خدمتکار شرکت زمانی که متوجه شده لوله های نصب شده در محل کارش جرم گرفته، برای باز کردن آن جوهر نمک و مواد شیمیایی دیگر به داخل آن ریخته تا لوله را باز کند و متوجه حضور برادرم در سرویس بهداشتی نمی شود. در جریان این حادثه مواد استفاده شده برای جرم گیری باعث تولید گاز کلر شده و برادرم را بی هوش می کند.

 

این مرد ادامه داد: مرد خدمتکار و دیگر مسئولان شرکت گمان نمی کردند که فردی در سرویس بهداشتی باشد . زمانی که به سمت سرویس بهداشتی می روند برادرم را در آنجا بی هوش پیدا و به بیمارستان منتقل می کنند. اما پس از درمان اولیه پزشکان، معلوم می شود که برادرم فلج مغزی شده و قدرت حرکت، صحبت کردن و فکر کردن ندارد. بنابراین در این رابطه شکایت کردیم و پرونده قضایی به جریان افتاد.

 

وی خاطر نشان کرد: نظریه کارشناسان نشان می داد که خدمتکار محل حادثه و مسئول شرکت مورد نظر از مقصران حادثه هستند. در این مدت من و دیگر اعضای خانواده حدود 500 میلیون تومان برای درمان و نگهداری از برادرم هزینه کردیم. بخشی از این مبلغ را وام و بیشتر آن را از دوستان و اقوام قرض گرفتیم و برای بازپرداخت آن همچنان به افراد زیادی بدهکار هستیم. هزینه های درمان و نگهداری از برادرم بسیار بالاست. با توجه به وضع برادرم باید سه پرستار به طور شبانه روز از او مراقبت کنند. پدر و مادرم اکنون به سن سالخوردگی رسیده اند و بسختی از برادرم نگهداری می کنند. مدتی برادرم را به بهزیستی بردیم تا شاید از او نگهداری کنند اما شرایط به گونه ای بود که مسئولان آنجا نیز نمی توانستند به طور تمام وقت از برادرم مراقبت و نگهداری کنند. بناچار دوباره او را به خانه آوردیم. مرد خدمتکار که دومین متهم پرونده برادرم است نیز پولی ندارد که دیه را بپردازد. من و خانواده ام نیز با مشکل مالی برای هزینه درمان برادرم روبه رو هستیم. اگر وضع مالی ما خوب بود، دیه را می بخشیدیم. اگر دستگاه های حمایتی مثل بهزیستی قبول کنند از برادرم نگهداری کنند حاضریم خدمتکار را ببخشیم تا روانه زندان نشود.

 

مرد خدمتکار 14 سال است برای جمع کردن پول دیه هر تلاشی کرده با بن بست روبه رو شده و حتی در تامین هزینه های زندگی با مشکل روبه رو شده است. او حالا چشم انتظار دستگاه های حمایتی و خیرین است تا شاید بتواند به کابوس 14 ساله اش پایان دهد و زندانی نشود.