زندگی خانواه سارنایف در قرقیزستان از زبان همسایهها
خانواده ساناریف
خانواده جوهر و تیمورلنگ سارنایف دو برادر چچن تباری که بمبگذاری در ماراتون بوستون را انجام دادند حدود ده سال پیش به آمریکا مهاجرت کردند. قبل از آن این خانواده ساکن شهر توکموک در شمال قرقیزستان بودند که محل زندگی بزرگترین جمعیت چچن تبار در این کشور است.
گزارشگران بخش قرقیز رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی به شهر توکموک در نوار مرزی قزاقستان سفر کرده و با تعدادی از همسایگان و دوستان سابق این خانواده صحبت کردهاند.
خانواده بزرگ و پر جمعیت سارنایف در توکموک سرشناس هستند. ساکنان این شهر میگویند که خانواده سارنایف با مهاجرت (کوچ اجباری) بیش از ۸۵ هزار چچن توسط حکومت استالین در سال ۱۹۴۴ در این بخش از شمال قرقیزستان ساکن شدند.
حاکم وقت اتحاد شوروی به عنوان بخشی از طرحهای گسترده کوچ اجباری اقلیتهای قومی تمام جمعیت اینگوش ساکن جمهوری چچن را که حدود نیم میلیون نفر تخمین زده میشود از محل زندگی خود تبعید کرد.
شهر توکموک در حال حاضر حدود ۵۰ هزار نفر جمعیت دارد و از این رقم حدود دو هزار و ۵۰۰ نفر چچن تبار هستند. اعضای خانواده سارنایف چندین دهه ساکن این شهر بودهاند. به گفته یکی از دوستان قدیمی این خانواده، در اوایل دهه ۱۹۹۰ پدر تیمور لنگ و جوهر تصمیم گرفت به شمال قفقاز مهاجرت کند.
بدرالدین ساکایف می گوید: «فکر کنم آنها در سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳ به چچن بازگشتند چون از دوران قدیم خانهای در آنجا برایشان باقی مانده بود. بعد از شروع جنگ سال ۱۹۹۶ در چچن آنها دوباره برگشتند و پس از سال ۲۰۰۰ به داغستان رفتند که خیلی از چچنها در آنجا زندگی میکنند.»
جوهر سارنایف در سال ۱۹۹۳ در جمهوری داغستان متولد شده است.
همسایگان میگویند که مادر آنها اهل یکی از جمهوریهای همسایه چچن در شمال قفقاز بود. ظاهرا وی برای اینکه به اقوام خود نزدیک باشد قبل از تولد پسرش به داغستان میرود.
ناتالیا کورچکینا، معلم سابق تیمورلنگ سارنایف میگوید احتمالا زندگی در سالهای دهه ۱۹۹۰ در جمهوری داغستان برای این دو پسر تجربه سختی بوده و روی شکل گیری شخصیت آنها تاثیر گذاشته است.
وی میگوید: «من در کلاس چهارم معلم تیمورلنگ بودم، اعضای خانواده وی پناهندگان چچن بودند. تیمورلنگ پسر خیلی ساکتی بود و حتی میشد گفت که در کلاس خیلی خجالتی بود. فکر میکنم که او به شکلی تحت تاثیر حوادث جنگ در چچن قرار گرفته بود و شاید آن همه خشونت و خونریزی و عملیات تروریستی روی او اثر گذاشته بود.»
جوهر ساناریف، یکی از دو متهم بمبگذاری بوستون، زنده به دست پلیس آمریکا افتاد
اما « لیلا علییوا» همکلاس تیمورلنگ در کلاسهای پنجم و ششم تصور دیگری از همکلاسی سابق خود دارد. وی میگوید: «من از او فقط خاطرهها و شناخت مثبتی دارم. او پسر مهربانی بود و خانواده او آدمهای خوبی بودند. او خوب درس میخواند و با هم به مدرسه موسیقی میرفتیم و به ورزش هم علاقمند بود. همه او را به عنوان یک آدم خوب میشناختند. از هر کس که بپرسید حتما در مورد او حرفهای خوبی میزند.»
خانواده بزرگ سارنایف فراتر از محل زندگی خود سرشناس هستند. یک مقام ارشد وزارت کشور قرقیزستان گفت که دستگاههای امنیتی این کشور اعضای خانواده سارنایف را به خوبی میشناختند. ولی این مقام حاضر نشد در مورد دلیل این شناخت و یا فعالیتهای اعضای خانواده سارنایف اطلاعاتی بدهد.
یکی از رهبران گروههای خلافکار چچن به نام عزیز باتوکایف در همسایگی خانواده سارنایف زندگی میکرده ولی هیچ اطلاعاتی در مورد نحوه رابطه این خانواده در دست نیست. عزیز باتوکایف نیز در شهر توکموک قرقیزستان بزرگ شده ولی در حال حاضر ساکن چچن است.
برادر بزرگتر عزیز گفت که خانواده سارنایف مردمان خوبی بودند. وی میافزاید: « از زمانی که خانواده آنها در شهر توکموک ساکن شد آنها در همسایگی ما زندگی میکردند. بعدها وقتی که پدر بزرگ آنها فوت کرد آنها به یک خانه دیگر نقل مکان کردند ولی با وجود این من آنها را به خوبی میشناختم.»
پارلمان قرقیزستان در حال بررسی پرونده عزیز باتوکایف است. وی که در سال ۲۰۰۶ به خاطر جرائم مختلف از جمله مشارکت در قتل یک نماینده پارلمان، دو همکار وی و یک کارمند وزارت کشور به هفده سال زندان محکوم شده بود قبل از طی دوران مجازات خود از زندان آزاد شده است.
مقامات زندانی در شمال قزقیزستان، محلی که عزیز باتوکایف دوران حبس خود را طی میکرد، میگویند به خاطر ابتلای وی به سرطان خون او را آزاد کردهاند.
جوهر سارنایف ( راست ) - تیمور لنگ سارنایف ( چپ )
پدر جوهر و تیمور لنگ سارنایف
پدر جوهر و تیمور لنگ سارنایف
جوهر و تیمور لنگ در کودکی
تیمور لنگ سارنایف در مسابقات بوکس ( سمت راست با لباس بنفش )
تیمور لنگ سارنایف
جوهر سارنایف به همراه دوستانش
جوهر سارنایف ( اولین نفر نشسته سمت چپ) عضو تیم فوتسال 2011
دو برادر در روز ماراتن
