تولید شنل نامرئی هری پاتر در دنیای واقعی
رأی دهید
شنل هری پاتر
پژوهشگران موفق شده اند یک نسخه مینیاتوری از شنل نامرئی هری پاتر را در آزمایشگاه تولید کنند.
اگرچه تا به این جای کار شنل جادوگر جوان محبوب میلیون ها نفر در سراسر جهان تنها در نور مایکروویو کار می کند و هنوز برای عمل کردن در نورهای مرئی برای چشم آدمی کار بیشتری می طلبد.
به گزارش شبکه «فاکس نیوز»، فیزیکدانان خالق شنل نامرئی می گویند دستاوردشان بشریت را یک گام به رؤیای نامرئی شدن در روز روشن نزدیک کرده است. اختراع جدید از جنس ماده ای با نام «فراصفحه» ساخته شدن که شامل نوارهایی از جنس فلز مس است که بر روی لایه از پُلی کربنات چسبیده اند. نوارهای مسی تنها ۶۶ میکرومتر ضخامت دارند، (۶۶ میلیونیُم یک متر) و لایه پُلی کربنات هم قُطری ۱۰۰ میکرومتری دارد، این دو بخش «شنل هری پاتر» در حالت مُورب به شکل توری در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
اندریا الو، فیزیکدانی از دانشگاه تگزاس و از دست اندرکاران اصلی این پروژه، می گوید: «تأثیر کلی این مجموعه شفافیت و جلوه نامرئی در تمامی زوایای دید است.»
تا کنون تلاش های دانشمندان برای نامرئی ساختن اشیا مختلف به جست و جو و آزمایش برای یافتن روشی جهت خمیدن پرتوهای نور پیرامون یک جسم محدود بوده است. اما در این شنل جدید، دانشمندان با به کارگیری «فراماده ها» روشی نوین را ابداع کردند که در آن امواج نوری منتهی به جسم خنثی شده و به چشم بیننده نمی رسند. اندریا الو می گوید: «وقتی میدان های پخش شده از شنل نامرئی و جسم مورد نظر تداخل می کنند، همدیگر را خنثی کرده و جلوه نامرئی را به وجود می آورند.» این فیزیکدان موفق شده به همراه دیگر اعضای تیم پژوهشی یک استوانه ۷ اینچی را در نور مایکروویو به حالت نامرئی در آورند.
شنل نامرئی فوق، پس از طی مراحل اولیه بهینه سازی مدل کنونی، برای مخفی سازی گستره نورهای مرئی قابل استفاده خواهد بود، با این حال این روش در آینده نزدیک «تنها برای ناپدید کردن اجسام کوچک» مناسب خواهد بود.
این اختراع جدید هنوز به مرحله ای نرسیده که توجه هواداران پُرشمار هری پاتر و علاقه مندان به جاسوسی را جلب کند. با این حال، محققان می گویند در پایان آزمایش ها می توان از فن آوری نهایی در موارد زیادی استفاده کرد، از جمله می توان به کاربرد چنین سامانه ای در دستگاه های حسگر مخفی یا ابزارهای زیست درمانی نام برد. نتایج پژوهش های مربوط به این طرح در نسخه ۲۶ مارس نشریه «نیو جورنال آو فیزیکس» به چاپ رسیده است.
