اشک‌ها و لبخندهای کلاس اولی‌ها

بچه های من گریه نکردن بجاشون خودم گریه کردم .اما خداییش انقدر آقا رفتن تو کلاس پیش دبستانیا که خودم از کار خودم خجالت کشیدم.

الهی من دوره اشک چشمت بگردم که منم به گریه انداختی . آرزو می‌کنم تک تک این بچها تو دنیایی پر از شادی در پناه خانوادهاشون زندگی‌ کنن و همشون شاگرد اول بشن:)

یار دبستانی من * همدم و همراه منی .. یادش بخیر من همیشه کیفمو جا میزاشتم تو مدرسه :))) ارزوی سلامتی و شادی برای تک تک گلهای اینده ساز ایران.

بله امسال فقط این کلاس اولی ها نبودن که با چشمای گریان رفتن مدرسه، دانشجو های ایرانی خارج هم باد از شنیدن ابهامات در مورد ارز دانشجویی همینقدر ناراحت و گریان بودن!!!! همش به خاطر بی ورزگیه مسوولان در اقتصاد کشور !

یادش بخیر اولین روز دبستان بازگرد/ کودکی ها شاد و خندان بازگرد/ بازگرد ای خاطرات کودکی ......

یادش بخیر.کلاس اول .خانم لطفی (خدانگهدارش باشد) دبستان دیانت مشهد.چقدرگریه میکردم تاچند روز مادرم پشت پنجره کلاس می ایستاد.

فدای اون اشکها که جگر آدم رو میسوزونه. ولی واقعا گریه کردن هم داره. مخصوصا اگه بدونی که بعد از پایان تحصیلات در ایران سر از اوین و کهریزک در میاری. امیدوارم نسلهای آینده ایران مثل نسل ما فنا نشوند.

Benika - برن - سوئیس لطفا احساسات خودتو کنترل کن.

سلام یادش بخیر

سلام ،یادش بخیر..........

sourena.de - اشتوتگارت - آلمان فدات بشم شما در مورد ایران نظر ندی سنگین تری در مورد کشوری نظر بدین که واستون استخوان پرت میکنه و شما براش دم تکون میدین.

پسر کوچیکه من تا ساعت 6 توی مدرسه از ساعت 2:30 به بعد ورزش و کامپیوتر و مشق وتکلیف و کاردستی و غیر دارند یک وقتهائی که زود میریم بیارمش ناراحت میشه و میگه چرا زود آمدی تفاوت علاقه بین بچه مدرسه ایهای آمریکا و اروپا با ایران زمین تا آسمان است مدارس در ایران مثل پادگان می ماند, خیر نبیند آنهائی که شماها را به این روز انداختن وگرنه ما هم الان در ایران فاصله چندانی با مدارس غرب نداشتیم.

یادش بخیر روز اول مدرسه رفتن من فاجعه بود ..بیچاره مادرم چقدر حرص خورد ..دم مدرسه از دستش فرار کردم ..یه جور لج کرده بودم نمیخواستم برم مدرسه ..مادرم با هزار بدبختی وعده وعید منو برد مدرسه ..بعد که از مدرسه اومدم مادرم پرسید مدرسه چطور بود راستش خوشم اومده بود ولی برای اینکه پیش مادرم بخاطر اون رفتار صبحم شرمنده نباشم گفتم بد بود ..فکر کنم مادرم فهمید که خوشم اومده ولی به روی خودش نیاورد .از فرداش مثل آدم رفتم مدرسه ..

دلم سوخت برای این بچه‌ها که به زور مقنعه سرشون میکنند و با اون دیسیپلین مدرسه! حالا باز اینجا خوبه از پنج سالگی مدرسه شروع میشه و از ۳ سال مهد کودک بچه گریه‌ها را قبل از کلاس اول می‌کند، تا عادت کند زمان زیاد دارد. آلمان هم که سال اول یک قیف پر از شکلات و ..میگیری!

بچه های الان که اکثرشون قبل از اول دبستان همه پیش دبستانی و مهد کودک و تازه بعضی کلاس های متفرقه هم می رند خییلی باید کمتر از بچه های گذشته ترس از مدرسه داشته باشند ! دوری طولانی رو که تجربه می کنند ! تازه با توجه به تغییر روش زندگی مادرای ایرانی معمولا قبل از همون 7 سالگی بچه 24 ساعت پیش بچه نیستند و بچه ها نسبت به گذشته بیشتر به دوری مادر عادت دارند ! گریه چرا !

بجای اینهمه میلیاردها دلار بیهوده پول موشک و تانک و توپ و تفنگ بدهند سران احمق حکومت اسلامی بهتر است که وضع مدارس را بهتر کنند و به سطح استاندارد خوب غربی برسانند. نمی دانم این عکس جدید است و مال امروز ایران است یا 30 سال پیش ایران؟ اگر جدید باشد که شوک انگیز است و بسیار ناراحت کننده!! من هم اگر بودم در اینجای تنگ و فشرده میترسیدم و گریه میکردم. روی نیمکت جا نیست که بچه ها راحت بشینند و زور چپونکی نشستند که نیفتند. آنهم چند نفر توی یک کلاس 50 نفر( بشمارید؟ ) وحشتناک است! این که محیط درس و یادگیری نیست مثل قفسهای جوجه های ماشینی است برای بچه های بیچاره ایران. خاک توسر مسئولان آموزشی ایران اسلامی که اینقدر گاو هستند و حتی لیاقت فراهم کردن یک محیط آموزشی مناسب را برای بچه ها ندارند که سرمایه آینده کشور هستند. با این امکانات می خواهند که جوانان ایرانی به جائی برسند؟ من که خدایش شرم کردم و میکنم کشوری که روزی میلیونها دلار در آمد نفتش است این کلاس مدرسه اش باید باشد؟ لعنت بر این حکومت اسلامی!!

کاش برمی‌گشت روزی روزگار کودکی‌* کاش می‌رفتم به شهر زرنگار کودکی‌* ای خوشا رفتن پی پروانه‌های رنگ‌رنگ‌* سر درآوردن ز باغ نغمه‌بار کودکی‌* ای خوشا شور و نشاط و خنده‌های قاه‌قاه‌* یاد بادا گریه‌های زارزار کودکی‌* ای خوشا رفتن به باغ قصه‌های دلفریب‌* پر زدن با چابکی بر شاخسار کودکی‌* ای خوشا بالا کشیدن از درخت و سقف و بام‌* ای خوشا رفتن به سوی مرغزار کودکی‌* ای خوشا خوردن کتک از دوستان و دشمنان‌* ای خوشا چشمان زار و اشکبار کودکی‌...

یاد باد افسانه‌های دلنواز آن زمان‌* یاد بادا قصه‌های زرنگار کودکی‌* یاد بادا آن همه شیر و پلنگ و جن و دیو* آن همه جادوگران ترسبار کودکی‌* یاد بادا آن همه سیمرغ‌های تیزبال‌* آن همه عفریت‌های شاخدار کودکی‌* دختر شاه پریان بود یارم روز و شب‌* ای خوشا معشوقه‌ی سیمین عذار کودکی‌* کاشکی بر اسب چوبی می‌نشستم با غرور* می خرامیدم به سوی کارزار کودکی‌* نیزه و شمشیر چوبی بود در پندار من‌* بهترین حربه‌های روزگار کودکی‌ ...

نه هراس از گزمه و نه ترس و بیم ار پاسبان‌* ای خوشا آزادی بی‌بند و بار کودکی‌* بی‌خیال از درد خلق و بی‌خبر از رنج خویش‌* کاش می‌رفتم به شهر شعر بار کودکی‌* چون به یاد آرم نشاط و جست و خیز آن زمان‌* می‌شوم مدهوش و مست و بی‌قرار کودکی‌* کاش برمی‌گشت دوران جوانی بازهم‌* کاش برمی‌گشت یک‌دم روزگار کودکی .. (نام شاعر رو بخاطرم نمونده. کاش یادم بود). تقدیم به همه شقیقه سپیدهایی که هر تار موشون شاهد هزار افسانه هاست. تقدیم به همه شما که رنگهای طلایی دیروزهاتون رو این همه غبار و تندباد و آتش زمونه، زیر خاکستر نکرد .... تقدیم به عشق هایی که زمان و مکان نشناختند و از عمرهاشون برای این زندگی بی وفا ذره ذره کم کردند...

از عقیق آلبالوها و از گیلاس‌ها* داشتم در گوش‌هایم گوشوار کودکی‌* آن همه تصویر و نقاشی کشیدن در اتاق‌* آن‌همه ابداع و خلق و شاهکار کودکی‌* در بزرگی غیر زهر غم نصیب من نشد* ای خوشا شهد و شراب خوشگوار کودکی‌* بهمن غم کرد موهای سیاهم را سپید* کاش می‌آمد برم اسفندیار کودکی‌* برف پیری بر سرم بارید در پاییز غم‌* کاش می‌آمد به سویم نوبهار کودکی‌* ای خوشا آن بی‌غمی‌ها،بی‌خیالی‌های نغز* آن همه آسایش افسانه‌وار کودکی‌....

amir58 - مشهد - ایران. منم دیانت بودم همشهری. سال های 63 یا 64 تا 66 و چه خاطره هایی هم از همکلاسهای اون زمانم دارم. چقدر دنبالشون گشتم و پیداشون نکردم حتی یکیشون رو ندیدم دیگه. خانم عادل و خاکسار (که می خوام همه زیبایی های دنیا به سرشون بباره هر جا هستن) تکه هایی از زندگی رویایی من در اون دبستان بودن. دیگه ندیدمشون. در همینجا به احترام اونهمه محبتشون یادشون گرامی و نامشون ماندگار.

یادش به خیر نیست متاسفانه

الهی شکر صد هزار مرتبه خدا رو شکر میکنم که دیگه مدرسه نمیرم والا هر موقع یاد خاطرات مدرسه میفتم فقط رنگ سیاه و خاکستری توی ذهنم نقش میبنده و گشتن کیفها برای پیدا کردن مثلا عکس یه خواننده

کاش میشد برگردیم به دوران شادی نشاط کودکی....میشه...

یادمه که اولین روزه کلاس اوله من ساله ۱۳۶۵ بود. دبستانه یاسر توی تهران خیابونه مرتضوی بود. معلم هم خانومه ارسلان. یادش بخیر که همیشه دلم تنگ میشه. یکی از خاطراتم این بود که باید کاپشن خودمونو در میاوردیم بیرونه کلاس آویزون میکردیم زنگ که میخورد بچه‌ها حمله میکردن که کپشنوشو بردارن. یکی‌ از بچه‌ها کپشن منو ورداشته بود برده بود، انقدر گریه کردم تا بد از چند روز پیدا شد. واقعا یادش بخیر که اون زمان آدما خیلی‌ بهم نزدیک تر بودن تا الان.

بچه های بیجاره ی ۶ ، ۷ ساله باید مقنعه و مانتو بپوشند از حالا ! ریشه جمهوری اسلامی در بیاد و بسوزه تا این مردم راحت شوند

حقیقتجو - دوسلدورف - آلمان:عزیز جان اون عکس مال عراقه که بعد از رفتن صدام جمعیتشون دو برابر شده .والا تو ایران الان نیمکتها دوبرابره به ازای دانش آموز چون که اصلا حتی کنکور هم الان بیمورد هست و ما به ازای هر دانش آموز و دانشجو صندلی خالی داریم .به خاطر همین هی میگن بچه دار بشین دیگه .یادش به خیر اونموقع معلم ها تو کلاسهای شلوغ چه زحمتی میکشیدن الان معلمها هم ناراضی ترن ...

شهادت - تهران - ایران چرا بهت بر خورد وقتی اسم اوین و کهریزک اومد مزدور وطنفروش سد علی گدا و مموتی!!! تو نیاز به دم تکان دادن و ساندیس خوری داری تا اموراتت بگذره و نه من و امثال من!!! برای محض اطلاع باید بهت بگم که تخصص من در کشورهای صنعتی مورد نیاز است و با افتخار کار میکنم و مثل تو مزدور دوزاری نیستم که برای پول دست به هر جنایتی بزنم و وطنفروشی کنم. در ضمن تو رو چه به شهادت!!! بجای این اسم کاربری باید اسم جهالت، ر، حماقت،جنایت، و .. انتخاب کنی تا به شخصیتت بیاد.

جدا سازی کودکان در مراحل تحصیلی‌ بعد از آن-------قلّاب شکوهمند اسلامی کمونیستی شکل گرفت!!! و این شد برباد رفتن نیروی جوان سالم !!!!برای یک اجتماع سالم!!!!!

حقیقت گو اتفاقا من رو یاد چیزی انداختید. برادر من هنوز در زمان حکومت شاه بود که به مدرسی راهنمایی خصوصی میرفت. پسرش چند سال پیش به همون مدرسه میرفت، یک بار که ایران بودم، رفتم دنبالش، باور نکردنی بود، مدرسه از سالها قبل دست نزدند، درو دیوارها، میز و صندلیها، جدا باعث تأسف. روز اول مدارس آنقدر در آلمان برای بچها زیباست که با علاقه مدرسه رو شروع میکنند. بچه‌های من عاشق معلم اشونند و میگن معلم ما هیچ وقت عصبانی‌ نمی‌شه. تعطیلات که تموم می‌شه، خوشحالند که دوباره مدرسه میرند. به امید نابودی رژیم آخوندی!!!

sourena.de - اشتوتگارت - آلمان. وای مردم از خنده...از دست توو..بزن لایک‌ به افتخار سورنا ..:))

یه سالی اول مهر عکس من و 2 دوست همکلاسیم بر صفحه اول روزنامه یی چاپ شده بود !! یادش بخیر ....//

الهی .............. چقدر دلم تنگ شد برای مدرسه . خواهر زاده من هم امسال جز اینها بود خیلی دلم می خواست تو این روز اونجا بودم ولی حیف ....

سورنا جان مثل همیشه قشنگ نوشتی‌:)

عزیزان من خودم معلمم دیگه کلاسهای ایران اینقد شلوغ نیست. این عکس برا ایران نیست فکر کنم هندوستان باشه. الان اکثر کلاسها 15 نفر میبندیم.

حقیقتجو - دوسلدورف - آلمان: تو واقعا اینقدر بوقی یا خودتو زدی به بوق بودن؟ عکس پایینی که دخترهای سبزه و زشت در یک کلاس درب و داغون مال ایران نیست. دیگه اگه خیلی ... باید حداقل از روی نداشتن مقنعه بفهمی که! تو دور افتاده ترین دهات مرزی ایران هم مدارسشون اون شکلی نیست.

پوششای قشنگ دختربچه ها رو ! یه وقت فکر یا تحقیق نکنیم از نظر علمی چه تاثیری رو سلامتی جسمی و روحی بچه داره !! دقت کردید حجم بدنشون چند برابر نشون داده میشه ! چقدر خوبه هر چیزی اونطوری که واقعا هست هیچ وقت نشون داده نشه ! بدن انسان هم همین طور ! خود آدمم نباید ببینه و احساس کنه چه فیزیکی داره ! اصلا دختردبستانی هم اینطوری به قول بعضی ها چون دست نیافتنی ترند ، سکسی تر هم می شند ! شوهر هم بهتر براشون پیدا میشه ! تو همون 7 و 8 و 9 و 10 و....سالگی ! عوضش به فساد کشیده نمی شند ! من که این دختربچه هارو اینجوری می بینم واقعا لذت می برم چون به اندازه ی مروارید در صدف یا شکلات باز نشده یا سیب دست نخورده خوشگلند !! لاید یه همون اندازه هم ارزش دارند ! من که به همین دلایل مسلمونم !

fargam.f - گلاسگو - اسکاتلند ممنون هموطن عزیز. از اینکه باعث شادی شما شدم خوشحالم. شاد و همیشه سربلند باشید

nikiniki12 - ماینز - آلمان ممنون عزیزم. شادی و سربلندی برای تو و عزیزانت آرزومندم.

آرمان دانا- تهران- جوجه بسیجی ساندیسخور که آرمان نادانی را بردوش میکشی! اولاً من بر اساس محتوای این عکس نظرم را دادم و کمی شک داشتم و امیدوار بودم که شرایط تحصیلی همه جای ایران اینجور وحشتناک نباشد. اگر تو نوکر رژیم ملاهای فاشیست شاید بالای شهر تهران زندگی میکنی پس خبر نداری در جاهای دیگر ایران چه میگذرد که به خود .... و بوق در ملاها اجازه میدهی در باره سراسر ایران نظر بدهی که گویا همه جا بهشت برین است. برای تو چشم و گوش بسته بی اطلاع از همه جا میخواهی صدها از آلبوم عکس که خودم از مدارس درب و داغان ایران جمع کردم و دارم بفرستم ( ایمیل آدرست را بگذار! ) تا با چشم ...ببینی که در ایران چقدر نابرابری است و خصوصاً در شهرستانها چه مدارس داغانی است. برو سایت "پیک ایران " بگرد شاید در آرشیوش این عکسها هنوز باشند. اگر مدیر این سایت ایرانیان .یو .کی. هم بخواهد میتوانم این عکسهای برخی مدارس ایران را در اختیار سایت بگذارم تا ورشکسته گی حکومت اسلامی را همه ببینند و خود قضاوت کنند. یک زحمتی به .... بده و سری به چند تا مدارس جنوب شهر تهران بزن ( راه دور نمی خواهد بری مزدور رژیم! )!

یادش بخیر.

من که روز اول گریه نکردم. خوشحال بودم که یه جای جدید پیدا کردم که دور از چشم مامانم میتونم شیطونی کنم:

شهادت - تهران - ایران دیگه بیشتر از حد بیتربیت هستی‌ ،میدونی این تو هستی‌ که داری دوم تکون میدی بی‌چاره کمی‌ به خودت و اطرافت توجه کنی‌ شاید متوجه بشی‌ .اصلا تو توی ایران چکار میکنی‌ برگرد برو مملکته خودت .اینقدر هم پاچه ایرانیهارو گاز نگیر .