جایزه بهداشت جهانی برای برادران علایی

جایزه بهداشت جهانی برای برادران علایی

برادران علایی، دو پزشک ایرانی که سه سال پیش به اتهام تلاش برای براندازی حکومت ایران بازداشت شدند، به دلیل فعالیت های خود برای معالجه بیماران ایدز جایزه ای جهانی می گیرند.

شورای بهداشت جهانی که در آمریکا مستقر است می گوید این جایزه را بدلیل آنکه آرش و کامیار علایی سمبل مبارزه جهانی برای کمک به افراد حامل ویروس "اچ آی وی" بوده اند به آنها می دهد.

آنها دو پزشک فعال در زمینه مبارزه با بیماری ایدز و افزایش آگاهی عمومی هستند که در تابستان سال ۲۰۰۸ به اتهام تدارک "براندازی نرم" از سوی مقام های امنیتی ایران بازداشت شدند.

جف استورچیو رئیس شورای جهانی حقوق بشر که این جایزه ده هزار دلاری را اعطا کرده، به خبرگزاری فرانسه گفت که برادران علایی با حمایت از حقوق کسانی که با ایدز زندگی می کنند، زندگی خود را به خطر انداختند.

وی گفت: "اگر این هنوز جهانی است که در نقاطی در آن مردم تنها بدلیل حمایت حقوق کسانیکه حامل اچ آی وی هستند، به زندان می افتند، باید تلاش کنیم این جهان را عوض کنیم."

دادگاه بدوی سه سال پیش با مجرم شناختن آرش و کامیار علایی، آنها را به ترتیب به شش و سه سال زندان محکوم کرد. مدتی بعد دادگاه تجدید نظر نیز حکم آنها را تایید کرد.

کامیار علایی که ۳۷ سال دارد، چند ماه پیش پس از دو سال ونیم حبس آزاد شد، اما آرش برادر ۴۲ ساله او همچنان در زندان است. آرش علایی در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت که تا زمانیکه کامیار آزاد نشده او نیز خود را آزاد نمی داند.

وی ابراز امیدواری کرد کامیار نیز با سپری کردن نیمی از دوران محکومیتش مشمول آزادی شود.

این دو برادر از سال ۱۹۹۸ یک برنامه مقابله با گسترش "اچ آی وی" و شیوع بیماری ایدز را با تمرکز بر معتادان تزریقی در استان کرمانشاه دنبال می کردند.

برادران علایی علاوه بر فعالیت هایشان در ایران، دوره هایی آموزشی را برای کارکنان نهادهای بهداشتی افغانستان و تاجیکستان برگزار و تلاش کردند همکاری های منطقه ای را در زمینه بهداشت بین دوازده کشور خاورمیانه و آسیای مرکزی ایجاد کنند.

آرش علایی، مدیر سابق موسسه بین المللی آموزش و پژوهش در مرکز ملی آموزشی پژوهشی و درمانی سل و بیماری های ریوی در ایران است.

کامیار علایی هم پیش از بازداشت مشغول گذراندن دوره دکترای بهداشت عمومی در دانشگاه ایالتی نیویورک بود.

بازداشت این دو پزشک ایرانی انتقاد و اعتراض هایی را در خارج از کشور از جمله از سوی سازمان های بین المللی فعال در زمینه مبارزه با بیماری ایدز در پی داشت.