چهارشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ - ۲۱ آوریل ۲۰۱۰
محمد نوریزاد در چهلمین روز اعتصاب غذا
فاطمه ملکی، همسر محمد نوریزاد جهادگر و مستندسازی که جرم انتشار انتقادات دلسوزانهاش از رهبری در زندان است، در یادداشتی اعلام کرد که نوریزاد، چهل روز است که در اعتصاب غذا به سر میبرد و قصد دارد تا رسیدن به حقوق خود به این کار ادامه دهد.در این یادداشت که در قالب نامهای خطاب به آقای نوریزاد نوشته و در وبسایت شخصی نوریزاد منتشر شده، خانم ملکی خبر داد که محمد نوریزاد علاوه بر اعتصاب و خودداری از خوردن غذا، تا قبل از برآورده شدن خواستههای قانونیاش، حاضر به ملاقات هم نیست.متن این یادداشت به شرح زیر است:به نام خداهر پدری دوست دارد وقتی از سفر برمیگردد، دست خالی نباشد. ولی پدری که در سفر زندان است، چه تحفه ای می تواند بیاورد؟ و در زندان چه چیزی میتواند تهیه کند؟ ولی تو بعد از چهار ماه ممنوع الملاقات بودن، زمانیکه در بند ۳۵۰ بودی، بعد از یکی دو ملاقات، دست خالی بودن را تاب نیاوردی و تحفه ای را نه تنها برای خانواده ات که برای همه عرضه کردی.زمانیکه دکمه های روپوش آبی زندان را گشودی، و زیرپوش نقاشی شده ی خود را به همه ی ما نشان دادی، همه سرتاپا پر از شادی شدیم. همه ی خانواده هایی که آنجا حضور داشتند متاثر شدند ، نوشته بودی: “همه ی شما را یک عالمه دوست دارم” و این شد که دیگر در ملاقاتهای کابینی برای دیدن این سوغاتیها صف می کشیدیم.مدت کوتاهی در بند ۳۵۰ بودی و به مرخصی آمدی. برادران آزادیت را تاب نیاوردند و اواخر تابستان تو را بازگرداندند. این بار، نه به بند ۳۵۰؛ که به قرنطینه درکنار آقای تاجزاده. در مدت یک ماه که حق ملاقات نداشتیم و با شروع ملاقاتهای کابینی هفتگی، آن هم در روزهای غیرمعمول خانواده های زندانیان سیاسی، من و خانم محتشمی پور و خانواده هایمان ، مشتری پروپاقرص کارهای هنری تو بودیم. گاهی تکه چوبی که آیه ای یا شعری را با خط زیبا بر رویش نوشته بودی نشانمان می دادی. گاهی تابلویی پر از گلهای رنگی حیاط اوین را .در یکی از همین ملاقاتهای کابینی، دست در زیر لباست بردی و یک حباب سفید رنگ را نشانمان دادی که در شعاعهای این حباب دایره ای شکل، شعری از حافظ را با قلم سیاه و خطی خوش نوشته بودی.حال بیش از ۱۶ ماه است که در زندان به سر می بری و نزدیک به چهل روز است که در اعتراض به عدم توجه به خواسته های قانونی ات مجدداً دست به اعتصاب زده ای و از خوردن غذا خودداری می کنی و حاضر به ملاقات نیستی. و تا رسیدن به حق خود به این روند ادامه خواهی داد. من هم با تو همراهی می کنم و هیچ در خواستی مبنی بر داشتن ملاقات و تماس تلفنی نخواهم داشت.ولی در مورد اعتصاب غذا با تو سخت مخالفم؛ به خصوص با شرایط سست شدن دندانها و بیماری پوستی و سنگ کلیه ات. این قضیه همه ی خانواده را به شدت نگران کرده است و نمی دانیم تا کی هم ادامه خواهد داشت. به هر حال ما همگی آزادی تو و سایر زندانیان بی گناه را به انتظار نشسته ایم. و آزادی، حداقل پاسخ نامردمیهاییست که در این مدت صورت گرفته است.حباب شیشه ای خطاطی شده با شعر حافظ آن روز تو ، زبان حال امروز ماست:رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
فاطمه ملکی۶/اردیبهشت/۱۳۹۰
|
sourena.de - آلمان - اشتوتگارت
|
این آغا مقام عظمای وقاحت خامنه ای با اون جسم علیلش و ذهن ذلیلش خیلی رحمان و رحیم هستند که تا حالا دستور تجاوز به زن و بچه های نوری زاد و اعدامشون رو صادر نکرده!!! مقام عظمای وقاحت قبلی خمینی جلاد برای یکی از این انتقاد ها دستور تجاوز و اعدام همه خانواده رو صادر میکرد. آیا نباید قدر این همه مهر و محبت رو دونست؟!!! .. مرگ بر خامنه ای و نظام مقدسش |
پنجشنبه 8 اردیبهشت 1390 |
|
|
محمدرضا بهشتی - ایران - تهران
|
چه بایستی گفت . عده ایی جانشان را بی مهابا خرج می کنند عده ایی دینشان را خرج می کنند . شاعر شیرین سخن پارسی گوی فردوسی می فرماید :. کنون آفرین بر تو شد ناگزیر ---- ز ما هر که هستیم برنا و پیر . هم آزادی تو به یزدان کنیم ---- دگر پیش آزادمردان کنیم. همه مردگان را برآری ز خاک --- به داد و به بخشش به گفتار پاک. خداوند دارنده یار تو باد ---- سر اختر اندر کنار تو باد. به امید آن روزی که نه ظلم بماند و نه ظالمی |
پنجشنبه 8 اردیبهشت 1390 |
|
|
ARTEMIS-SW - فرانسه - پاریس
|
این زجرها و مرگها در زندان بسیار بی اهمیت است در برابر چراغ خاموش خانه ی موسوی و استراحت کروبی.2 سال از خیزش گذشت ملت را حمار گیر اورده اند با روسری گل منگلی خانم و انتظار بازگشت به دوران طلائی //خلائی// امام راحل و لبخند ملیح حسن خمینی/// |
پنجشنبه 8 اردیبهشت 1390 |
|
|
محمدرضا بهشتی - ایران - تهران
|
ARTEMIS-SW---فرانسه-- پاریس ---مشدی خیلی بی احساسی طرف داره تو زندان زجر می کشه تو توناف کشور مترقی داری حال می کنی خیلی بی انصافی راستی همه کمونیستها اینقدربی احساس هستند یا فقط تو اینجوری شدی دست مریزاد لااقل ایرانی که هستی . هی نکنه اونم فراموشت شده |
جمعه 9 اردیبهشت 1390 |
|
|
محمدرضا بهشتی - ایران - تهران
|
ARTEMIS -SW -فرانسه - پاریس -میگم خیلی خوش به حالت میشه که تو ناف فرنگ نشستی و تحلیل آبدوغ خیاری می کنی لابدم پیش خودت میگی عجب مخالف سرسخت نظام هستی . بعدش توی رویاهات هستی که یک انقلابی دیگه بشه و تو از بهشت اروپا بیایی ایران و بگی من بودم که این نظام را بقول عربها ساقط کردم . کاشکی بجای این چرت و پرت گویی لااقل یکمی دلت به حال مردمت بسوزه این که در مرامنامه کمونیستها قید شده نه غلام ؟ |
جمعه 9 اردیبهشت 1390 |
|
