بررسی روزنامه های صبح تهران " یکشنبه دوم آبان
بررسی روزنامه های صبح تهران – یکشنبه دوم آبان
تیترهای اول
"بخشی از نقایص فرهنگی متوجه روحانیت و حوزه علمیه است" به نقل از رهبر جمهوری اسلامی، تیتر اول مردم سالاری و ایران است. کیهان همین گزارش را با تیتر "جامعه مدرسین مدافع دیروز و امروز خط امام" منعکس کرده، "هویت تاثیر گذار جامعه مدرسین حفظ شود" عنوان اول رسالت، حمایت و حزب الهاست، روزنامه جمهوری اسلامی نوشته "حفظ و تقویت حوزه علمیه با مراجع" را در صدر اخبار خود آورده و خراسان نوشته "سیل سئوالات گوناگون و نیازهای نو به نو حوزه نباید غایب یا منفعل باشد".
"افشای هدف دار اسناد محرمانه" تیتر اول سیاست روز است، "پاسخ اشتون به نامه جلیلی" تیتر یک قدس و جهان صنعت نوشته، "آتش توافق جی بیست در خرمن جنگ ارزی".
"سقوط آزاد قیمت سکه" در صدر اخبار جام جمآمده، "توافق مجلس و دولت برای عرضه بنزین تک نرخی" گزارش اصلی ابتکار است، تفاهم از قول وزیر اقتصاد نوشته "نرخ تورم با هدفمند کردن یارانه ها مهار می شود" و تهران امروز از "درهای نیمه باز واردات" به عنوان سیاست جدید دولت خبر داده است.
آرمان از قول محمود احمدی نژاد خطاب به واحدهای دولتی نوشته "آماری که احساس بدبختی بدهد منتشر نشود".
گزیده مقالات
آمارها چگونه باشد
محمد‌حسین مهرزاد در سرمقاله جهان صنعت نوشته تشکیل یک مرکز آمار یکپارچه امر بسیار مبارکی است که می‌تواند برای جلوگیری از بیرون زدن‌های مکرر ناهماهنگی میان دستگاه‌های مختلف دولتی جلوگیری کند. شاید کمتر تحلیلگری یادش بیاید آخرین آماری که در کشور منتشر شد و بعد تکذیب نشد و شبهه‌ای هم به آن وارد نشد مربوط به چند سال قبل است.
به نوشته این مقاله فارغ از اینکه دولت فعلی چه جایگاهی در کسب اعتماد عمومی دارد. تسلط دولت بر مرکز تهیه و تدوین آمار از دو منظر می‌تواند نگران‌کننده باشد. نگرانی اول از باب اعمال فشار برای تغییر آمار است، نگاه دوم که البته محتمل‌تر به نظر می رسد و نشانه‌های آن هم دیده شده این است که دولت‌ها از ارایه آمارهایی که عملکرد منفی آنان را نشان می‌دهد جلوگیری کرده و صرفا به انتشار آماری بپردازند که خود در آن عملکرد قابل دفاعی داشته باشند.
سرمقاله جهان صنعت نشانه حرکت به این سمت را در رییس مرکز آمار ایران دیده که انتشار آمار مربوط به نرخ تورم را منوط به صلاحدید دولت دانست تا دقیقا خطر از همین‌جا آغاز‌شود. آنجا که لاجرم باید مردم را از بخشی از آگاهی محروم کنیم و به حکم صلاحدید دولت، این سوال پیش می‌آید که بیان حقیقت به مردم را انتخاب می‌کنیم یا مصلحت دولت را؟
فرار مغزها یا مهاجرت
جاماسب محمدی بختیاری در سرمقاله ابتکار از این فرار مغزها مهاجرت تلقی شود ابراز نگرانی کرده و نوشته گاهی در میان انبوه خبرهای روزانه،خبری به گوش می‌رسد که چنان تکان دهنده است که انسان از سر شگفتی و تعجب انگشت حیرت به دهان می‌گیرد. در میان آمارها ایران بالاترین کشور پدیده "فرار مغزها" را به خود اختصاص داده است. بدیهی است که اختصاص یافتن چنین آماری به کشورمان نه برای ما افتخارآمیز و نه برای دشمنان حسادت آور و نه برای رقیب رقابت برانگیز و حساسیت زاست. مسئولین سیاسی کشور در مواقع بروز اینگونه اخبار فقط به تکذیب آن اکتفا می کنند.
به نظر نویسنده مقاله پدیده‌های نامبارک و نا میمونی چون فرار مغزها چه به آن توجه شود و چه توجه نشود، چه درباره آن سخن رانده شود و یا روند آن مسکوت گذاشته شود، بعنوان یک روند زیانبار و درد آورد در مسیر توسعه کشور قرار دارد که نه در دراز مدت، بلکه در کوتاه مدت نیز تاثیر سوء خود را خواهد گذاشت. زیرا در راهبردهای مدیریت نوین توجه به سرمایه انسانی مهمترین ابزار توسعه است.
سرمقاله ابتکار تاکید کرده گویا جریانهایی در کشور وجود دارند که برای تثبیت هرچه بیشتر خود در صدد بسط نظریه "انقلاب مدام" هستند تا بتوانند از رهگذر آن با ادامه رفتارهای قهر آمیز و خشونت زا به اهداف و منافع خود دست یابند.
سیاست درهای نیمه باز
تهران امروز در گزارش اصلی خود خبر از سیاست درهای نیمه باز وارداتی داده و نوشته تازه‌ترین سخنان مقامات ارشد دولت درباره سیاست‌های وارداتی و صادراتی کشور این سوال اساسی را پیش آورده است که بالاخره سیاست رسمی کشور در بحث واردات و صادرات به کدام سو متمایل است و آیا انقباض در واردات و انبساط در صادرات مبناست یا بالعکس.
به نوشته این روزنامه سوال از آنجا به اذهان خطور کرده است که رئیس‌جمهور بحث ممنوع شدن واردات را غلط دانست و بر واردات مدیریت شده در کنار تلاش برای صادرات بیشتر تاکید کرد که این تا حدود زیادی متفاوت از سیاست‌هایی است که طی یکی دو ماه گذشته از سوی دولت در خصوص واردات و صادرات اعلام شده است . پیش از این وزارت بازرگانی و وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرده بودند که در راستای کنترل واردات و رونق بخشی به تولید داخلی ، دولت سیاست انقباض وارداتی را در دستور کار خود قرار داده است.
تهران امروز یادآور شده سیاست محدودیت‌های وارداتی که مشخصا از تابستان امسال به صورت جدی در دستور کار دولت قرار گرفت و سایر نهادهای رسمی از جمله مجلس هم به صورت یکپارچه از آن حمایت کرد ، با انگیزه حمایت از تولید داخل و جلوگیری از خروج دلارهای ارزشمند نفتی برای روز مبادا اعلام شد اما این سیاست نه تنها به رضایت خاطر تولید کنندگان داخلی و صادر کنندگان منجر نشد که بازار را تحت تاثیر قرار داد و نارضایتی وارد‌کنندگان را نیز به دنبال داشت و آنان اعلام کردند که دولت در بستن راه‌های ورود کالا به کشور راه افراط در پیش گرفته است.
گرانی تولیدات صنعتی
مولود حاجی زاده در گزارشی در سیاست روز نوشته این روزها طرح هدفمند کردن یارانه ها که برخی مسئولان از آن به عنوان جراحی بزرگ اقتصاد یاد می کنند، اشکال تازه ای به خود گرفته است. طرحی که قرار است با آزاد سازی نرخ حاملهای انرژی، منجر به کاهش بخشی از هزینه های دولت شود. امروز نگاه واحدهای صنعتی به دست دولت است تا ببینند این جراحی چه روزهای (تلخ یا شیرین) را برای آنها به همراه خواهد آورد.
به نوشته این روزنامه در این راستا بسته های سیاستی مختلفی مربوط به بخش تولید و صنعت تهیه شد که براساس آن برخی از بخشها در زمان اجرای طرح هدفمندی، تحت روشهای حمایتهای جدیدی قرار می گیرند. در این طرح، برخی از محصولات صنعتی در قالب بسته سیاستی دیده شدند که از آن جمله می توان به؛ فولاد، سیمان، پتروشیمی، آلومینیوم و نساجی اشاره کرد. اما این بسته حدود 10 درصد از مجموع بنگاههای فعال را مورد حمایت خود قرار می دهد و باقی مجموعه ها باید یارانه را با قیمت آزاد دریافت کنند.
سیاست روز اظهار نظر کرده که برمبنای این امر شوک قیمتی که برخی کارشناسان اقتصادی نسبت به وقوع آن پس از آزادسازی نرخ حاملهای انرژی هشدار داده بودند، در کمین بیش از 80 درصد از واحدها و بنگاههای صنعتی قرار دارد. این مسئله به نوبه خود ممکن است به رکود حاکم بر واحدهای تولیدی - صنعتی دامن بزند.
صدمه به سرمایه گذاری ها
فرخ قبادی در سرمقاله دنیای اقتصاد با این تاکید که فضای کسب و کار در کشور، به ویژه برای فعالیت‌های تولیدی وضعیت مطلوبی ندارد، به سیاست درهای باز دولت اشاره کرده و نوشته این سیاست در سال‌های اخیر به واسطه افزایش ناگهانی قیمت نفت خام با شدت بیشتری تداوم یافت و برای چند سال ایران را به بهشت وارد‌کنندگان تبدیل کرد.
به نوشته این اقتصاددان در چندین ماه گذشته، نگرانی از پیامدهای احتمالی اجرای طرح که به دلیل ابهامات موجود در ماهیت، دامنه و زمان‌بندی آن پدید آمده و نیز شایعات اغراق آمیزی که اغلب از همین ابهامات سرچشمه می‌گیرند، به سرمایه‌گذاری در کشور ما لطمه جدی زده است. سرمایه‌گذاری‌های امروز، به ویژه سرمایه‌گذاری‌های تولیدی و اشتغالزا، دست کم دو یا سه سال بعد به بار می‌نشینند.
سرمقاله دنیای اقتصاد تاکید کرده کسی جز خود ما در نامساعدتر ساختن محیط کسب‌وکار گناهکار نبوده است و تا هنگامی که جزئیات مربوط به هدفمندی یارانه‌ها، به گونه‌ای شفاف و برای مراحل مختلف آن در دوره پنج ساله قانون هدفمندسازی یارانه‌ها، تبیین و تشریح نگردد، سرمایه‌گذاری‌های مولد و اشتغالزا توسط بخش خصوصی، همچنان لطمه خواهد دید. خسارت‌هایی که در نتیجه بلاتکلیفی و تعلل سرمایه‌گذاران تولیدی به اقتصاد کشور وارد آمده است، قابل اجتناب بودند.
یک میلیون به هر نوزاد، غیرعملی
ابتکار نوشته چند ماه بعد از آن که رییس چمهور اعلام داشت که دولت به هر نوزاد یک میلیون تومان می پردازد چند روز پیش دفتر مطالعات برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی با ارزیابی طرح پرداخت یک میلیون تومان به هر نوزاد، آن را غیرقانونی دانسته است.
این روزنامه نظر مصطفی کواکبیان، نماینده مردم سمنان را نقل کرده که طرح یک میلیون برای هر نوزاد را دارای اشکالات اساسی خوانده و گفته این طرح یک اشتیاق کاذب برای رشد جمعیت به وجود می‌آورد و رئیس اداره تنظیم خانواده و جمعیت وزارت بهداشت هم در این باره که آیا این طرح به رشد جمعیت نمی‌انجامد گفته اگر جزئیات این طرح، دقیق و شفاف برای مردم تشریح نشود، امکان این اشتباه وجود دارد که مردم با این تفکر که هزینه‌های فرزندانشان از سوی دولت پرداخت می‌شود، برای داشتن فرزند بیشتر راغب شوند.
ابتکار نوشته با وجود اشکالی که به منبع قانونی این پرداخت گرفته شد اما ظاهرا عزم دولت برای اجرای مصوبه خود جدی بود. در میانه تابستان اعضای کمیسیون اقتصادی هم شروع به موضع‌گیری کردند. احمد توکلی گفت سه هزار میلیارد سهام قرار بود در سال 88 فروخته شود که فقط هزار و 600 میلیاردش به فروش رفت حالا همان 500 میلیارد تومانی را برای این کار در نظر گرفته اند که پرداختش قانونی نیست، امکان تحقق ندارد.
چرا با اسرائیل روی سکو
حمید لباف در سرمقاله مردم سالاری از شوک خبری غیرقابل فهم و قبولی نوشته که باور کردنش بسیار سخت است و آن در جریان رقابت های وزنه برداری پیشکسوتان جهان بوده است که یکی از هفت وزنه بردار اعزامی جمهوری اسلامی روی سکوئی به عنوان دارنده مدال دوم ایستاده که مدال طلایش متعلق به وزنه بردار اسرائیلی بوده است.
نویسنده ضمن افشای این شوک خبری نوشته این را می توان به شوک خبری تعبیر کرد چرا که از زمان پیروزی انقلا ب اسلامی در چارچوب موازین و باورهای نظام جمهوری اسلا می تاکنون چنین حرکتی رخ نداده بود و این برای اولین بار بود که چنین رفتاری در یک رقابت رسمی صورت می پذیرد. این خبر به خودی خود شوک بزرگی است چه به لحاظ ورزشی و چه در بعد سیاسی و بهت آورتر این که وزنه بردار، اعلا م می کند که به اصرار مسوولین تیم و به دلیل این که سایر مدال ها را از ما نگیرند علی رغم میل باطنی خود دست به چنین عملی زده است. متاسفانه سرپرست تیم اعزامی نیز تمام تقصیرها را به گردن سفارت ایران در لهستان می اندازد و مدیر حراست سازمان تربیت بدنی نیز قول رسیدگی در روزهای آتی را به دلیل نبودن اطلاعاتش می دهد و این در حالیست که نماینده حراست در معیت کاروان ورزشی در لهستان حضور داشته است.
سرمقاله مردم سالاری تاکید کرده تمامی مسوولین از وزارت خارجه و سازمان تربیت بدنی گرفته تا خود سرمربی و دیگران بایستی پاسخگو باشند. زمانی که ریاست سازمان تربیت بدنی به خود اجازه می دهد که از مقام معظم رهبری در خصوص مبارزه ورزشکاران با "رژیم غصبی صهیونیستی" استفتا کند که خوشبختانه این خبر ظاهرا تکذیب شد. این که ورزشکاری از جمهوری اسلا می در کنار ورزشکار دیگر از رژیم جعلی در سکویی قرار گیرد که پرچم اسرائیل به عنوان افتخار روی شانه اش باشد و بایستد و سرتا پا به سرود آن رژیم گوش کند، چطور است که خبری به این بزرگی و وحشتناکی که مربوط به حدود یک ماه پیش است فدراسیون وزنه برداری مخفی نگاه داشته است.
|
