سبزها به هم علامت بدهند که هستند

رأی دهید

‌پنجشنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۲۳ آوریل ۲۰۰۹

کلمه- علی شکوری راد: هنگامی که خانم منصوری را که بیش از شش ماه بود در زندان بسر برده بود از داد گاه به زندان بر می گرداندند. او از داخل ماشین دستانش را که دستبند به آنها زده بودند بالا آورده بود و از پنجره به آنهایی که در بیرون زندان ایستاده بودند علامت پیروزی نشان داده بود.آن علامت نشان دادن، خودش پیروزی بود.

جنبش سبز در حقیقت هنگامی شکل گرفت که مردم یکدیگر را یافتند و دریافتند که همه با هم هستند. مردم احمدی نژاد را نمی خواستند و وقتی بر خلاف خواسته آنها نام احمدی نژاد از صندوق رای بیرون آورده شد آنها یک صدا فریاد زدند “رای من کو”. اینجا بود که همدیگر را پیدا کردند. از آن به بعد مردمی که با هم شده بودند تبدیل به کابوسی شدند برای کسانی که اصرار داشتند تایید شورای نگهبان اصل است نه جمعیت معترض حاضر در خیابان. شورای نگهبان چشمش را بست و انتخابات را تأیید کرد ولی مشکل آنها حل نشد. نه ماه همه امکانات خود را بکار بستند و از همه روش های قانونی و غیر قانونی بهره جستند تا اعتراض مردم را بخوابانند. آنها البته موفق نشدند مردم را از اعتراض منصرف کنند ولی بالاخره توانستند خیابانها را به کنترل خود در بیاورند و از تجمعات جلوگیری کنند. اکنون سبز ها در حسرت یک فرصت تجمع هستند و آنها در هراس از آن. یک حالت انتظار بوجود آمده است. نه آنها خیالشان راحت است و نه سبز ها بی خیال. همه هم می دانند همینطوری نمی ماند. هر یک منتظرند دیگری خسته شود.

سبز بودن جرم نیست. سبز بودن افتخار است، هویت است. سبز ها خواستار اجرای قانون هستند. اجرای بدون تنازل همین قانون اساسی. سبزها می خواهند انتخابات آزاد و سالم برگزار شود و کسی در رأی آنها دست نبرد.

سبز ها برای اینکه خسته و دلسرد نشوند باید به هم علامت بدهند که هستند. چرا که دلخوشی آنها به بیشمار بودنشان است و همین است که به آنها قوت قلب می دهد. بنابراین باید به یکدیگر علامت بدهند و اعلام بکنند که هستیم و همچنان سبز هستیم. اگر می توانیم از نماد سبز استفاده کنیم ولی اگر استفاده از نماد سبز مقدور نبود با دست به هم علامت بدهیم. سواره و پیاده، از دور و از نزدیک، به آشنا و غیر آشنا هر جا چشممان به هم افتاد انگشتانمان را به علامت پیروزی شکل بدهیم و به یکدیگر نشان بدهیم. اگر کسی به ما علامت داد ما نیز به او علامت بدهیم و البته هر یک سعی کنیم در دادن علامت بر دیگری پیشی بگیریم.

این کار را می توان از همین سیزده بدر که همه با هم به دامان سبز طبیعت می روند آغاز کرد.

منبع: وبلاگ شکوری راد

mina43 - انگلستان - لندن

ما همه با هم هستیم تا پیروزی

پنج‌شنبه 12 فروردین 1389

مسلمان ایرانی - ایران - تهران

نظر جالبیه... V V V V V V V V

پنج‌شنبه 12 فروردین 1389

asal.bano - انگلستان - بریستول

ما بیشماریم

پنج‌شنبه 12 فروردین 1389

fosil - ایران - تبریز

خوبکه سبز هستند که خدا بیشترشون کنه; وگرنه اگه سرخ بودن ; منو بیاد فیلمهای سرخپوستی چاپارل مینداخت; یادش بخیر, زمان بچه اگی زیر پای tv پوسیده نشسته و فیلمهای پوسیده و ارامش بخش میدیم. تا زدو این خمینی هندی مارو بخیابان انداخت و از پوسیده گی به گن زدهگی افتادیم

پنج‌شنبه 12 فروردین 1389

bluestar - ایران - تهران

سبزیم که از نسل بهاران هستیم - پاکیم که از تبار باران هستیم - دور است ز ما تن به مذلت دادن - ما وارث خون سربداران هستیم

پنج‌شنبه 12 فروردین 1389

بانو شجاع - امارات - دبى

ما بیشماریم v

پنج‌شنبه 12 فروردین 1389

ehsan_2nd_time - یوکی - لندن

از بهترین راهکار هاش نوشتن شعار رو در و دیواره که هم کم خطره و هم به رژیم و سبز ها نشون میده که داستان ادامه داره

پنج‌شنبه 12 فروردین 1389

madarm - هلند - هاگ

ما ملیونها سبز هستم و کمرتان را خواهیم شکست درود بر شیر زنان و شیر مردان.سبز سبز سبز سبز .