بررسی روزنامه های صبح تهران؛ یکشنبه ۱۹ مهر

بررسی روزنامه های صبح تهران؛ یکشنبه ۱۹ مهر

تیترهای اول

آفتاب یزد تیتر اصلی خود را به این جمله اختصاص داده "مهدوی کنی میانجی‌گری را پذیرفت آیا نو اصولگرایان ‌‌حرمت ریش سفید ها را نگه می‌دارند؟" ابتکار خبر از "انشعاب اقلیت از فراکسیون اکثریت" داده، اعتماد از قول سخنگوی شورای نگهبان در عنوان اصلی خود نوشته "افراد شکست خورده در انتخابات به فکر تغییرات عمده نباشند."، حیات نو همین موضوع را با تیتر "مخالفت شورای نگهبان با طرح کمیسیون ملی انتخابات" منعکس کرده و فرهیختگان از قول دبیرکل هیات موتلفه اسلامی نوشته "انحصار گرائی به اصولگرائی لطمه می زند".

"کاهش 26 درصدی قیمت مسکن در پایتخت" گزارش اصلی ایران روزنامه دولت است، جام جم "پشت پرده ماجرای برنج های وارداتی" را تیتر بزرگ خود قرار داده، "اگر سوخت 20 درصد ندهند ایران راسا اقدام به تامین سوخت می کند" عنوان اصلی روزنامه جمهوری اسلامی است و سرمایه در گزارش اصلی خود نوشته "دو تومانی سال 50 پارسال هزار تومان شد".

"اختلاف واشنگتن و مسکو درباره طرح جدید سپر موشکی آمریکا" تیتر اصلی خراسان است، کیهان در گزارش اصلی خود نوید داده "مقاومت به بار نشست و اسرائیل از مسجد الاقصی عقب نشینی کرد" و دنیای اقتصاد خبر داده "رونق با سال 2010 باز می آید"

"سوال افکار عمومی از قوه قضائیه بی پاسخ مانده" عنوان اولی رسالت است و " ویژه نامه انتخاباتی ارگان دولت چهار ماه پس از انتخابات" تیتر اصلی مردم سالاری.

گزیده مقالات

جایزه برای رویای صلح

کیهان در سرمقاله خود نوشته در شرایطی که آمریکا طرح صلح پیشنهادی خود را شکست خورده می دید، اسرائیل را برای هرگونه حمله نظامی آزاد گذاشت تا بار دیگر دست طرف فلسطینی و کشورهای عربی را برای پایان دادن به حملات نظامی اسرائیل به سوی خود دراز کند .

در چنین فضایی آمریکا می تواند با امتیازگیری از طرف مقابل، رژیم اشغالگر و هم پیمان دیرینه خود را دعوت به آرامش کند .

به نظر سرمقاله کیهان از همین روست که اوباما با سپری شدن 9 ماه از حاکمیت خود در کاخ سفید، جایزه سالانه صلح نوبل را از آن خود می کند؛ جایزه ای که در پی مطامع سیاسی کشورهای استکباری این بار به «رویای صلح» و نه «تحقق صلح» تعلق گرفت !

شرط برای جایزه

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشته مسئولان بنیاد نوبل در توجیه اختصاص دادن جایزه صلح به اوباما از جمله نکاتی که گفته اند اینست که او توانسته گام های موثری در جهت نزدیک شدن به ایران بردارد و مذاکرات مستقیمی میان نمایندگان بلندپایه دو کشور در ژنو و در حاشیه اجلاس 1 پنج به اضافه یک برقرار نماید . این اقدام اوباما نیز حتی اگر ظاهری صلح آمیز داشته باشد در باطن دارای جوهری استعماری است .

به نوشته این روزنامه اوباما فقط هنگامی می تواند برای دریافت جایزه صلح شایسته تشخیص داده شود که قبل از هر چیز زرادخانه بزرگ آمریکا را نابود کند و رژیم صهیونیستی را نیز وادار به نابودی زرادخانه اتمی خود نماید. در غیر این صورت جایزه صلح نوبل نه تنها اعتباری برای اوباما محسوب نخواهد شد بلکه همانند بنیاد نوبل او را نیز بی اعتبار خواهد کرد زیرا جایزه صلح هنگامی که به حرف تعلق می گیرد نه عمل سیاسی تر از هر زمان دیگری خواهد بود.

جایزه ای برای ملت ها

جعفرگلابی در مقاله ای در اعتماد با عنوان جایزه ای برای ملت ها نوشته گویا غرب چنان از سیاست های جنگجویانه بوش دلگیر و هراسان شده که نقطه مقابل آن سیاست ها را حتی اگر هنوز تا عملی شدن فاصله زیادی داشته باشد مورد استقبال قرار می دهد.از این زاویه اهدای جایزه صلح نوبل به باراک اوباما در واقع جایزه یی به غیربوش و غیرنومحافظه کاران است تا تاییدی باشد بر اینکه مشکلات جهانی را باید به هر وسیله یی جز از راه چنگ و دندان حل کرد.

نویسنده مقاله اعتماد تاکید کرده استقبال رسمی و سریع و غیرمترقبه یکی از هسته های فکری غرب از جهت گیری های اوباما اگر تنها ناظر بر تقویت و تشویق وی باشد و در مدت زمان کوتاه تصدی او مصداق بزرگ و روشنی نداشته باشد شائبه سیاسی بودن این جایزه را دامن می زند و حتی این نگرانی را ایجاد می کند که در بلندمدت تحت تاثیر ملزومات دنیای سیاست که کمتر سیاستمداری قادر به اجتناب از آنهاست به اعتبار این جایزه لطمه جدی بزند.

محاکمه کیهان

ابتکار فهرستی از شکات حسین شریعتمداری مدیر روزنامه کیهان را ذکر کرده و نوشته در این پرونده سرپرست اداره حقوقی دانشگاه پیام نور، وکیل دعاوی وزارت نفت و رئیس امور حقوقی شرکت ملی پخش پالایش فرآورده های نفتی رضایت خود را اعلام کردند.

گزارش ابتکار نشان می دهد محاکمه مدیر کیهان پنج سال بعد از شکایت ها صورت می گیرد در حالی که بسیاری از شاکیان این پرونده پس از سال ها یا از کشور خارج شده ویا ازجایگاهی که در آن از روزنامه کیهان شکایت کرده اند، نقل مکان کرده اند.برخی از این شاکیان مسئولان روزنامه های گوناگونی هستند که سال ها پیش توقیف، ولغو مجو شده اند.حال باید منتظر ماند و دید که نظر دادگاه نسبت به اتهامات متراکم شده این مدیر مسئول با نفوذ چه خواهد بود.

یک میلیون شاکی

رسالت در گزارش اصلی خود با یک نماینده محافظه کار مجلس گفتگو کرده و از قول وی نوشته اگر قوه قضائیه احتمالا بخواهد در برخورد با آشوبگران مصلحت گونه رفتار کند مردم اینگونه تصور خواهند کرد که اغتشاشگران به حق آنها ظلم و امنیت آنها را سلب کرده اند اما قوه قضائیه که مدافع حقوق مردم است در دفاع از حقوق آنها موفق نبوده است.

نجابت عضو شورای مرکزی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی به نوشته رسالت گفته : چگونه می شود که مدیرمسئول یک روزنامه اصولگرا براساس حقیقت و طبق سند و در راستای رسالتی که دارد مطالبی را عنوان می کند و در مقابل40 شاکی از وی شکایت می کنند و بنا می شود که وی در دادگاه حاضر شود و به ادعای شاکیان پاسخ دهد. وی ادامه داد: اما سران اصلاح طلب از جمله آقایان موسوی، کروبی و خاتمی دروغ های متفاوتی که هیچ گونه سندی که براساس حقیقت باشد را در دست ندارند علیه نظام مطرح می کند اما در حالی که میلیون ها شاکی دارند در دادگاه حاضر نمی شوند و این سوال افکار عمومی از قوه قضائیه است

یکی بسته یکی باز

مردم سالاری در سرمقاله خود نوشته مدتی است که عرصه سیاست در ایران تبدیل به عرصه چشم بستن بر اعمال گروهی و برخورد بی رحمانه با اعمال گروهی دیگر شده است. عده ای بی پروا بر حیثیت و آبروی افراد می تازند، دروغ جعل می کنند و آزادانه می گردند ولی با عده دیگری با تندی برخورد می شود. به تبع فضای سیاسی کشور عرصه مطبوعات و برخورد با آنها نیز چنین شکلی یافته است. تعدادی از مطبوعات حامی دولت از هر حربه ای برای حمله به جناح رقیب استفاده می کنند. اما روزنامه های منتقد اجازه کمتر موضع گیری حتی در قبال دفاع از خود را نیز نمی یابند.

به نوشته این روزنامه دائما به رسانه های منتقد تذکر داده می شود که بحث انتخابات تمام شده است و نباید به مسائل مربوط به آن پرداخت اما درست در همین زمان روزنامه دولت بیش از 160 صفحه ویژه نامه انتخابات منتشر می کند و درآن از هیچ گونه حمله ای به مخالفان دولت از هر گروهی ابایی ندارد .

سرمقاله مردم سالاری تاکید کرده اگر صحبت کردن از انتخابات و بحث و بررسی درباره مسائل آن در مطبوعات آزاد است این حق تنها نباید به موافقان دولت داده شود چون بدون شک منتقدان شرایط کشور نیز سخنان زیادی دراین باره دارند که می توانند در صدها صفحه از روزنامه ها و ویژه نامه هایشان بزنند .

در رثای قوچانی

بهروز بهزادی در مقاله ای در اعتماد از محمد قوچانی سردبیر روزنامه اعتماد ملی که بعد از انتخابات در حبس است به عنوان یک روزنامه نگار حرفه ای یاد کرده و نوشته به گواهی همه کسانی که با حرفه روزنامه نگاری آشنایی دارند، قوچانی در این زمینه بسیار موفق عمل کرده است. اگر مشی و عملکرد سیاسی یک روزنامه را که در این مورد به عنوان ارگان یک حزب عمل می کرده است به گردن سردبیر آن روزنامه بیندازیم در حق او جفا کرده ایم، اگرچه می توان پذیرفت که بخشی از این عملکرد را بالمناصفه می توان به او نسبت داد .

به نوشته سردبیر روزنامه اعتماد یکی از مشکلات اصلی جامعه ما نگاه سیاسی به مطبوعات است. در واقع هرکس روزنامه نگار می شود، در چشم مخاطب موجودی سیاسی جلوه می کند. چنین فرهنگی در جامعه ما تاکنون مطبوعات را با مشکلات بسیاری روبه رو کرده و همین مشکلات گریبان روزنامه نگاران را نیز گرفته است.

در ادامه مقاله اعتماد آمده : هر نوع گزارش و تحلیلی را همگان از زاویه سیاسی می بینند و حتی بسیاری از انتقادها را چون به سیاست نسبت می دهند، ارزش حرفه یی خود را از دست می دهد. در این آشفته بازار طبیعی است که کاسه و کوزه هایی نیز بر سر سردبیران بشکند و رفتار طبیعی و حرفه یی آنان سیاسی جلوه کند. به این مساله اگر سوءظن های موجود را نیز اضافه کنیم نتیجه آن می شود که امثال قوچانی سر از زندان در بیاورند.

نتیجه نامعلوم خصوصی سازی

علی سرزعیم در سرمقاله دنیای اقتصاد با اشاره به لایحه هدفمند کردن یارانه ها نوشته نکته مهمی‌که موجب تردید و تعلل در تصویب و اجرای آن می‌شود، چگونگی اجرای آن است. حجم یارانه‌ها آنقدر در‌ایران وسیع است که واقعا نمی‌توان به درستی حدس زد که پیامد حذف و هدفمند کردن آن چقدر خواهد بود. یارانه‌های موجود نه تنها بر مصرف، بلکه در تولید به وسعت نفوذ کرده و نه تنها الگوی مصرفی بلکه الگوی تولید را دستخوش اعوجاج کرده است.

به نوشته این کارشناس مسائل اقتصادی به یک معنا می‌توان‌ این حالت را شبیه به وضعیت خصوصی‌سازی در کشورهای بلوک‌شرق توصیف کرد. در آنجا نیز چون پیش از فروپاشی، بخش خصوصی وجود نداشت، تقریبا تصوری نبود که اگر بنگاه‌ها خصوصی شود، عملکرد و نتیجه آن واقعا چه چیزی خواهد بود؛ لذا یک عدم اطمینان شدید در‌این رابطه وجود داشت.

در ادامه سرمقاله دنیای اقتصاد آمده ‌این ملاحظه و ‌این دغدغه تبعات اجرایی خاصی به دنبال دارد که یکی از آنها، سرعت اجرای‌ این سیاست است. در مواردی که عدم اطمینان شدیدی در مورد تبعات اجرای یک سیاست وجود دارد، اجرای تدریجی بر اجرای یکباره ارجحیت پیدا می‌کند. دلیل آن‌ این است که حین اجرای تدریجی، اطلاعاتی در اختیار سیاستگذار قرار می‌گیرد که بر اساس آن بهتر می‌تواند گام بعدی را تنظیم کند و سیاستگذار ریسک بالای شکست کل پروژه را متحمل نمی‌گردد.

امیدواری به جنبش سبز

رضا سماواتی در مقاله ای در حیات نو اظهارات سردار احمدى‌مقدم، فرمانده نیروى انتظامى را درباره جنبش سبز امیدوار کننده خوانده و نوشته اینکه یک مقام عالى‌رتبه و مسئول امنیت و نظم عمومى که در ماه‌هاى اخیر در صف اول برخورد با معترضان بوده از عنوان جنبش سبز استفاده کرده و از ‌تحمل آن در چارچوب‌هاى قانونى سخن مى‌گوید امرى مبارک است .

به نوشته این روزنامه جنبش سبز از آغاز رقابت‌هاى انتخاباتى بر فعالیت قانونى و پرهیز از رفتارهاى ساختارشکنانه تاکید داشته و از این نظر خود مدعى قانونگرایى است . این جنبش پس از انتخابات نیز همواره تلاش داشته تا اعتراضات خود را در چارچوب‌هاى قانونى تعریف کند و اساسا به همین دلیل بر صدور مجوزهاى قانونى راهپیمایی، تجمع و... تاکید داشته است و بدون شک اگر مجوز‌هاى لازم صادر مى‌شد بسیارى از حوادث تلخ قابل پیشگیرى بود .

به نظر نویسنده حیات نو پس از گذشت چند ماه، همانگونه که مهندس موسوى در بیانیه اخیر به آن اذعان کرد شیوه‌هاى خشن گذشته چندان موثر نبوده و نهادهاى مسئول با پند گرفتن از نتایج اقدامات گذشته بایستى به تصحیح شیوه‌هاى پیشین بپردازند .

ریش سفیدان دشمن

مجتبی واحدی در تحلیل مسائل روز و احتمال میانجی گیری ایت الله مهدوی کنی بین گروه های سیاسی ابراز تردید کرده که جناح راستی ها به ریش سفیدی ها توجهی بکنند چرا که به نظر وی شش سـال پیـش اگر کسی در خصوص تصدی برخی مناصب مهم، توسط تعدادی از نزدیکان به حاکمان فعلی سخن می‌گفت، قطعا این سخن، کمتر مورد پذیرش قرار می‌گرفت.

به نوشته سردبیر آفتاب یزد یک سال بعد، اصولگرایانی که با تسلط بر مجلس از کارآمدی روش جدید خود مطمئن شده بودند تلاش کردند همین روش را برای انتخابات ریاست جمهوری نیز در پیش بگیرند. آنها گمان می‌کردند جناح حاکم بر شورای شهر و شهرداری و نیز صاحبان اکثریت در مجلس، نقش ریش سفیدها در پیروزی خود را درک می‌کنند و آن را ارج می‌نهند. اما برخلاف پیش‌بینی‌ها، اینان ظاهراً دچـار تـوهـم بـی‌نیازی شدند.

در ادامه سرمقاله آفتاب یزد آمده چهار ماه بعد از انتخابات اخیر ریاست جمهوری، عده‌ای از چهره‌های جدید د ر جناح اصولگرایان و حامیان نه چندان سرشناس آنها، هر روز تعداد بیشتری از پیشکسوتان خود را مورد هتاکی، حمله و طرد قرار می‌دهند و سهـم بیشتری از مناصب حکومتی یا جایگاه‌های سیاسی را برای خود طلـب مـی‌کـنـنـد. همین علاقه‌مندی، آنها را بر آن داشته است که پیشنهادهای واصله برای کاهش بحران‌ها و تنش‌های ایجاد شده پس از انـتـخـابـات را بـا عصبانیت و تندی رد کنند و پیشنهاد دهندگان را با القابی نامناسب، در جمع "دشمنان، ناآگاهان و ‌ شکست خوردگانی که باید سـکـوت کـنـند" قرار دهند.