بررسی روزنامه های صبح؛ سه شنبه ۳۰ تیر

بررسی روزنامه های صبح؛ سه شنبه 30 تیر

تیترهای اول

"نخبگان در امتحان عظیمی قرار گرفته اند" تیتر اول ابتکار است که سخنان رهبر جمهوری اسلامی را در صدر گزارش های خبری خود آورده، جام جم و ابرار همین خبر را با عنوان "امروز روز آزمون نخبگان است" آورده اند، جوان با "نخبگان مراقب باشند سقوط نکنند"، روزنامه ایران با "هرکس جامعه را ناامن کند منفور ایرانیان است"، روزنامه جمهوری اسلامی با "نخبگان مراقب باشند زیرا در معرض امتحان غطیمی قرار گرفته اند"، رسالت با "مردم هوشیار و وفادارند نخبگان مراقب باشند" و کیهان با عنوان "دعوت کننده به ناامنی در هر مقامی منفور ملت است".

اعتماد از قول سردار ذوالنوری در عنوان اصلی خود نوشته "بسیاری از بزرگان طراح فتنه های اخیر بودند"، آفتاب یزد در تیتر اول خود نوشته "لباس شخصی ها به سراغ صدا و سیما رفتند"، حیاتنو نوشته "درخواست خاتمی برای آزادی زندانیان سیاسی" و مردم سالاری در صدر گزارش های خبری خود نوشته معاون اولی مشائی همچنان در ابهام".

اعتمادملی نوشته "سرنوشت نوکیا در انتظار کالاهای چینی است"، "دولت نظر کمیسیون‌ ویژه مجلس را نپذیرفت" عنوان اول روزنامه اقتصادی سرمایه است و "دو نگاه به نحوه تقسیم یارانه" تیتر دنیای اقتصاد.

گزیده مقالات

نمازجمعه

رضا سماواتی در سرمقاله حیات نو نوشته تعدادى از روزنامه‌ها و سایت‌هاى خبرى حامى دولت در روزهاى اخیر تصاویرى از نماز جمعه تهران را منتشر کرده و تلاش نمودند از طریق آنها نشان دهند که حامیان مهندس موسوى چندان به احکام و ارزش‌هاى اسلامى و شئون نماز جمعه پایبند نیستند.

نویسنده این مقاله تاکید کرده این افراد و جوانان همگى از فرزندان ملت و بخشى از همان 40 میلیون رأى‌دهنده هستند و کسانى که مدعى نمایندگى همه مردم هستند اکنون به چه دلیل از این افراد تبرى مى‌جویند. اگر همین افراد تصویر آقاى احمدى نژاد را بدست مى گرفتند رسانه هاى مذکور از پیوستن اقشار مختلف به صف حامیان وى اظهار خشنودى نمى کردند؟

عجله در انتخابات

قدرت الله علیجانی در مقاله ای در صدای عدالت نوشته در جریان انتخابات اخیر در اعلام نتایج عجله شد و مسئولان امر به صورت غیرطبیعی و برخلاف روند معمول نتایج را اعلام کردند و به اعتراض‌های جمع کثیری از مردم و کاندیداها توجهی نکردند. ضروری بود که در راستای اعتمادسازی شیوه دیگری را در پیش بگیرند و از دامن زدن به فضای "بی اعتمادی" پرهیز نمایند.‏

به نوشته این نماینده مجلس اگر در انتخابات دقت بیشتری صورت می‌گرفت این مشکلات به وجود نمی‌آمد. الان وقت آن رسیده که بزرگان کشور با در نظر گرفتن مصلحت‌های نظام برای رفع ابهامات بخش عظیمی از مردم اقدامی جدی انجام دهند در غیر این صورت این ابهامات هر روز گسترش می‌یابد و در نهایت منجر به عمیق‌تر شدن تردیدها می‌شود. این تردیدها سبب خواهد شد مردم به اصل انقلاب شک کنند.

هاشمی بی طرف نیست

مدیر روزنامه کیهان در سرمقاله خود به شدت به محمدخاتمی رییس جمهور سابق و آخرین راه حل او برای رفع بحران یعنی همه پرسی بر سر مشروعیت دولت تاخته و نوشته رفراندوم مورد نظر وی به جای شورای نگهبان از سوی «یک نهاد بی طرف مثل مجمع تشخیص مصلحت نظام»! صورت پذیرد. که در این باره باید گفت؛ اگر مقصود ریاست مجمع یعنی آقای هاشمی رفسنجانی است که ایشان به وضوح نشان داده اند نه فقط بی طرف نیستند بلکه به شدت از خاتمی و موسوی و دار و دسته آنها حمایت می کنند. به عنوان نمونه، آیا پیشنهادهای ایشان در نماز جمعه اخیر تهران، حتی یک کلمه- تأکید می شود حتی یک کلمه- با بیانیه های فتنه انگیزانه موسوی و خاتمی تفاوت داشت.

حسین شریعتمداری با تاکید بر این که اگر آقایان اساساً به قانون اساسی اعتقادی نداشته باشند که در این صورت نمی توانند خواستار ریاست قوه مجریه در کشوری شوند نوشته نوشته خاتمی و یارانش در حالی از انجام رفراندوم سخن می گویند که نشان داده اند به هیچ یک از فرایندهای قانونی اعتقادی ندارند و انتخابات اخیر را بدون آن که کمترین دلیل و سندی برای مخدوش بودن آن ارائه کنند، غیر قانونی! دانسته و خواستار ابطال آن شده بودند. بنابراین بر فرض که رفراندومی برگزار شود به یقین نتیجه آن را نمی پذیرند. چرا؟!

توصیه دوستان مشفق

آفتاب یزد در سرمقاله خود به انتقاد از محمد یزدی پرداخته و یادآوری کرده که سال قبل نیز به وی از سوی دوستانش شفیق توصیه شده بود که از عصبانیت بپرهیزد که ظاهرا دوباره باید به این توصیه عمل کند چرا که اگر آقای یزدی و همفکران او به دور از هرگونه عصبانیت، مفهوم »مشروعیت« در این اظهارات رهبری فعلی نظام را تشریح نمایند شاید ضرورتی نداشته باشد که اظهارنظر هاشمی رفسنجانی را »غلط فاحش« بدانند و شاید اصولاً‌کار به عصبانیت نکشد

سردبیر افتاب یزد یادآوری کرده که اگر به قول آقای یزدی آقای هاشمی که رییس مجمع تشخیص مصحلت نظام است حق ندارد از ازادی بازداشت شدگان بگوید او هم در مقامی نیست که درباره بازداشت شدگان قضاوت کند و جکم صادر کند

سرمقاله این روزنامه ادامه داده بهترست بر اساس معیارهای قضایی اسلامی و ایرانی، پرونده بازداشت شدگان به صاحب‌نظران غیرعصبانی سپرده شود شاید زودتر بتوان به نتیجه رسید. به قول قدیمی‌ها خدا را چه دیدید، شاید این گروه هم مانند کارمندان بازداشتی سفارت انگلیس بتوانند فوراً به آغوش خانواده‌های خود بازگردند یا حداقل مانند فرانسوی بازداشت شده، ملاقاتی با خانواده‌های خود داشته باشند.

انتصاب مشائی

صدای عدالت سرمقاله خود را به انتصاب رحیم مشائی به معاونت اول رییس جمهور اختصاص داده و نوشته این بار احمدی نژاد نمی خواهد بدون مطالعه و شناخت و‎ ‎تنها با معرفی این و آن وزرای خود را انتخاب نماید چرا که دیگر کسی از وی تغییرات‎ ‎مداوم در کابینه را نمی پذیرد. لذا باید چشم امید حامیان انتخاباتی را به قدرت‎ ‎ناامید نمود و این ناامیدی با انتصاب کسی که با اکثریت طیف حامیان دولت مشکل دارد‏‎ ‎امکان پذیر می شود‎.

احمدجلائی نائی در این مقاله تاکید کرده که احمدی نژاد با این انتخاب زیرکی کرده اول آن که خود را هدف انتقادها قرار داده و در نظر عموم مظلوم جلوه داده و در عین حال او در چهار سال گذشته در یافته که با اقوام و نزدیکان و ودوستان قدیمی خود بهتر می تواند‎ ‎کار مفید داشته باشد و این طیف حرف وی را بهتر از لایه های دیگر می خوانند بنابراین‎ ‎پست های مهم کابینه کنونی را به نزدیکترین افراد خود می دهد چنانکه معاون اولی خود‎ ‎را به پدر زن فرزند خود اعطا می نماید.

سرمایه در سرمقاله خود نوشته برخی نمایندگان تاکید کرده اند احمدی نژاد «تاوان» عدم برکناری مشایی را باید در روز رای اعتماد به کابینه بپردازد اما حامیان رئیس دولت دهم بر این باورند که با راه اندازی تبلیغات گسترده حاکی از «ضرورت حمایت» از دولت در شرایط حساس کنونی، فشار نهادهای بیرون مجلس و مذاکره با فعالان شاخص قوه مقننه، این اعتراض های احتمالی مهار خواهد شد. بر این اساس، حتی به هشدارهای حامیان دوآتشه احمدی نژاد در مجلس پیرامون آسیب های این انتصاب بر روابط قوای مجریه و مقننه، توجهی نمی شود.

به نوشته داوود محمدی در این مقاله چالش معاون اولی مشایی، فراتر از اعتراض به یک انتصاب، نمادی از زورآزمایی دولت و مجلس درباره تداوم یا قطع عملکرد «تک محوری» احمدی نژاد است که فرجام آن در تعیین «موازنه قدرت» این دو قوه موثر است و شاهین ترازو را به نفع احمدی نژاد یا مجلس، رقم خواهد زد.

ابتکار در سرمقاله خود نوشته در چهارسال گذشته رحیم مشائی همیشه پاشنه آشیل دولت بود . در یک اقدام بی سابقه برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی یک رئیس جمهور مجبور بود برای پاسخ به سوال جمعی از نمایندگان در مجلس حضور یابد.دامنه مواضع آقای مشایی پای مراجع عظام را به مسئله باز کرد اما محمود احمدی نژاد در آن مقطع نشان داد که به هیچ وجه حاضر نیست دست از حمایت وی بردارد بلکه مشایی مورد حمایت بی سابقه او قرار گرفت.

به نوشته ابتکار باید احتمال داد که احمدی نژاد در این دوره به دنبال کابینه ای کارآمدتر می باشد اوست که چهار سال از نزدیک با این آدم ها کار کرده و توانمندی هر کدام را دریافته است و میزان اعتقاد و ایمانش به آقای مشایی در حکم اخیر نمایان است،نکته مهمتر اینکه احمدی نژاد نشان داده که اهل تحمیل افراد غیر همسو نیست و همکارانش لزوماباید با سلیقه ایشان سازگار باشند در نتیجه فشار گروههای اصولگرا برای تغییر چینش دلخواه رئیس جمهور نه فقط کارساز نخواهد بود که انرژی دولت جهت پاسخگویی را به هدر خواهد داد.

روزنامه جوان که پرشورترین مدافع دولت است در خبری پیش بینی کرده که رحیم مشایى درکابینه دهم نخواهد بود.

به نوشته این روزنامه یکى از مقامات عالیرتبه نظام در دیدار حضورى با رئیس جمهور خواستار عزل اسفندیار رحیم مشایى از معاون اولى وى شد. این مقام عالیرتبه در این دیدار گفته است که در کابینه دولت دهم، از رحیم مشایى در هیچ پستى استفاده نشود، در صورت تمکین رئیس جمهور، به نظر مى رسد شاهد عدم حضور مشایى در ترکیب کابینه دولت دهم باشیم.

روابط خارجی

محمد عرفانی در حیات نو نوشته چند وقتى است بخشى از افکار عمومى نسبت به روابط دولت ایران با کشورهاى چین و روسیه حساس شده است. این حساسیت تا آنجا پیش رفت که نمازگزاران تهرانى در مراسم نماز جمعه به دفعات شعار «مرگ بر چین» و «مرگ بر روسیه» را سر دادند.

نویسنده مقاله حیات نو پرسیده آیا مردم ایران با دشمنان جدیدى در عرصه بین‌المللى مواجه شده‌اند و یا ارزیابى ملت و دولت از دوستان و دشمنان با هم فرق دارد ؟ طى 30 سال گذشته همواره بین مردم و دولت در شعارها همسویى کامل بوده است. هنگام سر دادن شعار مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل، مرگ بر صدام، مرگ بر شوروى و مرگ بر انگلیس هیچکس نه تعجبى مى‌کرد و نه دولت را مخالف این شعارها مى‌دانست اما امروز مردم شعارى را سر مى‌دهند که دولت قطعا با آن موافق نیست.