۶۰ سال بهداشت و درمان رایگان در بریتانیا

60 سال بهداشت و درمان رایگان در بریتانیا

سازمانی که بهداشت و درمان مردم را، از گهواره تا گور بیمه کرد، نهادی که اگرچه اکنون یک میراث ملی محسوب می شود، ولی نا شکر هم کم ندارد.

فکر ایجاد سازمان بهداشت ملی از نایرون بوین، وزیر بهداری در دولت کارگری کلمنت اتلی، نخست وزیر بعد از جنگ بود.

نایرون بوین که خود را یک سوسیالیست معرفی می کرد، از پیروزی حزب کارگر بر حزب محافظه کار به رهبری وینستون چرچیل، که قهرمان جنگ شناخته می شد، آنچنان به بقای دراز مدت دولت سوسیالیستی امید داشت که با وجود هشدارهای گوناگون که بنیه اقتصادی کشور و میزان دارائی دولت توانایی انجام چنین تعهدی را ندارد، حرف خود را به کرسی نشاند.

در آغاز، هدف تامین بهداشت برای زنان باردار ازخانواده های فقیر و کم درآمد بود که بیشتر در خانه و در شرایط غیر بهداشتی وضع حمل می کردند و میزان مرگ و میر نوزادان بالا بود.

با گذشت زمان، و در کنار تامین مراقبت بهداشتی و درمانی از طریق استخدام پزشک خانواده، هدف ایجاد شبکه ای سراسری برای درمان رایگان شد که تا اوایل دهه 50 میلادی، سازما نهای خیریه آنهم در سطحی محدود، فقط برای مستمندان داشتند. درمان خصوصی و پر هزینه تنها گزینه برای باقی بود.

با وجود گسترش خدمات این سازمان، برای بیشتر مردم از طبقه های متوسط و مرفه، درمان رایگان سرویسی برای طبقه ندار بود ولی، تصمیم الیزابت، ملکه بریتانیا به بدنیا آوردن فرزندانش در بیمارستان های دولتی، در تثبیت نقش وهویت سازمان بهداشت ملی بعنوان یک نهاد همگانی نقش تعین کننده ای داشت.

با گسترش شبکه پزشکان خانواده و بیمارستان های دولتی، موضوع تأمین هزینه سازمان بهداشت ملی به مسئله ای سیاسی بدل شد. سازمانی که مایه افتخار بریتانیا درصحنه جهانی شده و مردم اروپا وآمریکا آرزوی داشتن آنرا داشتند، در رقابت های بین حزب های سیاسی بریتانیا در دهه 80 میلادی، به توپ فوتبالی بدل شد برای جلب آرای مردم، با این شعار که سازمان بهداشت ملی در دست کدام حزب امن تر، و آینده ای مطمئن تر دارد.

تردیدی نیست که موفقیت سازمان بهداشت ملی در جلب اعتماد مردم بود که بتدریج مسئله ساز شد. با بالا رفتن سطح انتظارات مردم و استقبال ارباب رجوع، امکانات آن محدود تر و هزینه های حفظ و گسترش خدمات آن سنگین تر شد. صف طویل بیماران به دلیل کمبود پزشک، و محدودیت بیمارستان ها برای بستری کردن بیماران محتاج مراقبت های دائم، صفی ناراضی در میان مردم بوجود آورد.

دعوا یا رقابت بین سیاسیون، همیشه دربار هزینه این سازمان عظیم بوده است که از استخدام مجرب ترین جراحان و پزشکان متخصص دنیا تا استخدام پر تجربه ترین پرستاران از گوشه و کنارجهان، بزرگترین نیروی کار در بریتانیا است و با برخورداری از مجهزترین مراکز پزشکی و درمانی، هزینه گرداندن آن، درشت ترین رقم در بودجه تمام دولت های این کشور درپنج دهه گذشته بوده است.

	خانم تاچر اولین رئیس دولت بریتانیا بود که امکان سپردن بخشی از خدمات بهداشت ملی به یخش خصوصی را مطرح کرد؛ و در کنار آن، تشویق طبقه مرفه تر به تأمین بهداشت و درمان خود از راه بیمه های خصوصی

بودجه سازمان بهداشت ملی از محل مالیات مستقیمی تأمین می شود که بخشی از مالیات بیمه اجتماعی است ازحقوق یا دستمزد هر فرد شاغلی در بریتانیا کسر می شود.

ولی با پیشرفت تکنولوژی درساخت تجهیزات درمانی و رواج بیسابقه پیوند اعضاء و گران تر شدن قیمت داروهای تخصصی برای درمان انواع سرطان و بیماری های قلبی، و شاید از همه مهمتر، طولانی تر شدن عمر متوسط شهروندان، همه دریافته اند که مالیات مستقیم، پاسخگوی افزایش دائمی هزینه ها نخواهد بود. مسئله دیگر، طولانی تر شدن صف بیماران بود که حتی برای بعضی از عمل های اضطراری به بیش از یکسال رسید.

مارگرت تاچر، اولین نخست وزیر زن در بریتانیا، در اواسط دهه 80 میلادی، اولین رئیس دولت در این کشور شد که امکان سپردن بخشی از خدمات بهداشت ملی به یخش خصوصی را مطرح کرد؛ و در کنار آن، تشویق طبقه مرفه تر به تأمین بهداشت و درمان خود از راه بیمه های خصوصی.

با تشویق دولت، شرکت های خصوصی بیمه های درمانی بوجود آمد که با احداث بیمارستان های مجهز و مجلل و بیمه های قسطی، عده ای را بسوی خود جلب کردند، ولی نه در حدی که از فشار وارد بر امکانات بهداشت ملی چیزی کم کند. با این حال، پس از کنار رفتن خانم تاچر از صدارت، جانشین هم حزب او تأکید کرد که حفظ و بهبود کیفیت خدمات بهداشت ملی، در صدر الویت های دولت او قرار خواهد داشت.

با این وجود، مطالعاتی برای بررسی روش های موفق دیگر آغاز شد. سیستم آمریکایی تأمین بهداشت که بجز برای کم درآمدترین مردم و بیکاران، در دست بیمه های بخش خصوصی است، از ابتدا امر غیر قابل قبول بود. در اروپا، از لحاظ کیفیت خدمات، دو روش موفق تر پیدا شد؛ در فرانسه و کشورهای اسکاندیناوی. ولی، راز موفقیت هردو روش در مالیات سنگین تری است که شهروندان برای بیمه بهداشت و درمان خود می پردازند.

10 سال پیش، دولت کارگری بریتانیا، چند طرح را بصورت آزمایشی پیشنهاد کرد و در بعضی از مناطق به اجرا گذاشت. یکی از آنها که با استقبال جامعه پزشکی روبرو شد، همکاری بخش خصوصی با دولت در شبکه بهداشت رایگان بود. طرح انقلابی دیگر که در حال حاضر مطرح است، استفاده از مازاد گنجایش مراکز درمانی در چند کشور اتحادیه اروپا برای کوتاه کردن مدت انتظار و صف بیماران است.

منتقدان حفظ سیستم فعلی می گویند باید موفقیت بی نظیر و قابل ستایش نظام 60 ساله بهداشت ملی را در بهبود کیفیت زندگی و طول عمر مردم بریتانیا گرامی بداریم، ولی در عین حال بپذیریم که این روش، در قرن 21 پاسخگوی احتیاجات و انتظارات مردم و توانایی مالی دولت نیست. این گروه، که خواستار اعلام بازنشستگی سازمان بهداشت ملی، در شکل فعلی آن است، جایگزین قابل قبول تری که در گذشته پیشنهاد و یا تجربه شده باشد ارائه نمی دهد.

یکی از همین طرفداران تغییر گفت، سازمان بهداشت ملی مثل خانواده سلطنتی ما است؛ نهادی کهنه وسالخورده، ولی زندگی در بریتانیایی بدون هردو آنها غیر قابل تصور است!

Eteraaz - ایران - تهران و یک قرن استعمار آسیا و آفریقا ... شنبه 15 تیر 1387

koorosh e kabir - انگلستان - ناتینگهام اعتراض باسواد: تا مظلومی نباشه ظالمی وجود نداره پس تو سری خوردن و بی کفایتی دولتهای بی عرضه و ملتهای بی غیرت رو گردن استعمار نذار دکتر. اگه ملتی زیر یوغ میره حتما میخواد بره وگرنه مثلا تو یه کشوری که چند میلیون ادم زندگی میکنن چطور چند هزار نفر میانو میتونن چپاولش کنن بابا چرا بعضی ها مثل تو بی غیرتی و بی خاصیتی رو با چپاول قاطی می کنن. در مورد ایران هم درسته که چپاول خارجی نبوده ولی همیشه زورگوی داخلی بوده به عبارت دیگه ایران ایقدی که از استبداد داخلی ضربه خورده از استعمار خارجی نخورده اینارو هم گفتم کمی سوادت بیا بالا. یکشنبه 16 تیر 1387

jamsil - کره - سپول کوخی نباشه کاخی بوجود نخواهد امد.. یکشنبه 16 تیر 1387

mah1 - ایران - تهران Eteraazتا حالا اینگلیس رفتی؟! باور کن هر کاری کرده استعمار یا هر چی برای رفاه مردمش بوده. ایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی کاش مسولینه ایران 1 جو غیرته وطن پرستی همین اینگلیسیها رو داشتن این جزیره کوچیک فکر میکنی چطور به امپراتوریه بریتانیا تبدیل شد؟ نه با دزدی و سواستفاده از مردمش! تو تاریخ مدارس از استعمار اینگلیس برایه ما غولی ساختن ولی چی شد که استعمار شدیم؟! چرا اینو پایه بی عرضه گیه دولت خودمون نمیزاریم؟ به قوله معروف تا خر هست باید سوار شد. یکشنبه 16 تیر 1387

persia_64 - ایران - طهران Eteraaz - ایران - تهران و بوجود آوردن یک دولت فاشیستی مذهبی در ایران یکشنبه 16 تیر 1387

iroony - ایران - تهران koorosh e kabir - انگلستان - ناتینگهام ...جالبه با این حساب شما نه قاتل نه دزد و نه متجاوز رو مقصر نمی دونید؟؟چون از بی عرضه گی مقتول بوده که قاتل کشتش و بی عرضگی یه زن که مورد تجاوز یه مرد قوی هکیل قرار گرفته...شما ظلم رو در واقع عادی میدونید...پس با این حساب از بی عرضگی خودت بوده که این حکومت زور میگوید پس دیگه از چی ناراحتی؟؟اول خودت رو درست کن..چون حتما تو خودت می خواهی این حکومت بهت زور بگه دیگه ناراحت چی هستی؟ یکشنبه 16 تیر 1387

koorosh e kabir - انگلستان - ناتینگهام ایورونی جان مسائل رو با هم قاطی کردی عزیزم. دوباره بخون روشن شی. یکشنبه 16 تیر 1387

parviz1 - انگلستان - کترینگ اگر انقلاب نشده بود ایران هم بیش از سی سال بود که نه تنها درمان و بهداشت رایگان داشت بلکه کلیه مقاطع تحصیلی رایگان هم داشتیم. یکشنبه 16 تیر 1387

iroony - ایران - تهران koorosh e kabir - انگلستان - ناتینگهام .......(اگه ملتی زیر یوغ میره حتما میخواد بره )......نه عزیزم شما مثاپل رو قاطی کردی اعمال مجرم رو داری گردن بی عرضگی قربانی میندازی در واقع جای گناه کار و بی گناه رو عوض کردی..انگلستان خوی استعماری داره هند آفریقای جنوبی سرخپوستان کانادا و آمریکا و ایران و خاورمیانه کلا و بومیان استرالیا همه اینها مقصرند که زیر یوق استعمار پیر انگلستان رفتند؟؟؟یعنی خودشون خواستند که مستعمره بشوند؟؟ دوشنبه 17 تیر 1387