همسرم به خاطر دخترمان مرا بی گناه معرفی کرد

همسرم به خاطر دخترمان مرا بی گناه معرفی کرد

رضایت اولیای دم، مرد جوانی را که همسرش را قربانی خشم آنی خود کرده بود از مرگ نجات داد.

به گزارش خبرنگار ما، محاکمه این مرد همسرکش دیروز به لحاظ جنبه عمومی جرم در شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد و در آغاز آرش سیفی به عنوان نماینده دادستان تهران در جایگاه ویژه حضور یافت و گفت؛ 25 آبان ماه سال 85 به ماموران پلیس خبر رسید زن جوانی به نام فرزانه که در خانه اش واقع در منطقه سردارجنگل مجروح شده بود در بیمارستان جان باخته است. با حضور پلیس در بیمارستان شوهر فرزانه که هنوز آنجا بود تحت بازجویی قرار گرفت. وی گفت؛ همسرم بر اثر عصبانیت خودزنی کرده است و هر چند من سعی کردم به او کمک کنم، تلاشم فایده نداشت و همسرم جان خود را از دست داد.سیفی افزود؛ در پرونده پزشکی فرزانه علت مرگ را پارگی عروق و خونریزی شدید بر اثر خودزنی نوشته بودند و تحقیقات از پزشکان معالج این زن مشخص کرد وی پیش از مرگ گفته خودزنی کرده است. با این حال بازپرس دستور انتقال جسد به پزشکی قانونی را صادر کرد و از متخصصان خواست در مورد علت مرگ فرزانه اظهارنظر کنند. اعلام نظر پزشکی قانونی واقعیت مرگ فرزانه را مشخص کرد، چرا که در این اظهارنظر آمده بود، علت مرگ خونریزی شدید است اما نه بر اثر خودزنی، بلکه فرزانه توسط شخص دیگری مورد هجوم قرار گرفته و زخمی شده است و جراحت آنقدر عمیق بوده که فرضیه قتل را به اثبات می رساند. نماینده دادستان ادامه داد؛ وقتی پلیس بار دیگر امیر شوهر مقتول را تحت بازجویی قرار داد، وی اتهام قتل را پذیرفت. همچنین بررسی های پلیس مشخص کرد، فرزانه 8 سال از شوهرش بزرگ تر بود و پس از ازدواج صاحب فرزند شد اما اختلافات شدید بین این زوج آنها را وادار به جدایی کرد تا اینکه یک سال بعد فرزانه و امیر دوباره با هم ازدواج کردند و مدتی بعد درگیری آنها باعث قتل فرزانه شد. سیفی افزود؛ امیر در اعترافاتش گفته است همسرم با قیچی مرا زد و من هم با چاقو او را زدم. بنابراین وقوع قتل از سوی وی محرز است اما با توجه به اینکه والدین فرزانه از حق قصاص گذشت کردند فقط به لحاظ جنبه عمومی جرم و بیم تجری متهم تقاضای صدور مجازات دارم.سپس قاضی کوه کمره یی رئیس دادگاه از امیر خواست در جایگاه حاضر شود و در برابر اتهام قتل همسرش از خود دفاع کند. امیر گفت؛ اتهام قتل را قبول دارم. اگرچه من و فرزانه با هم اختلاف داشتیم اما من او را دوست داشتم به همین خاطر هم وقتی وی از من جدا شد، آنقدر به دنبالش رفتم که مجبور شد برگردد. ما دختر 6 ساله یی داشتیم که به مهدکودک می رفت. فرزانه مانتوی او را برای شست وشو در ماشین لباسشویی انداخته بود و ما شب به میهمانی رفتیم و فرزانه فراموش کرد بعد از بازگشت لباس ها را از ماشین بیرون بیاورد. صبح که شد، دخترمان مانتو نداشت که به مهد برود، من و فرزانه بر سر این مساله با هم بحث کردیم، فرزانه عصبانی شد و با قیچی دو ضربه به من زد، آنقدر عصبی شده بودم که کنترلی بر رفتارم نداشتم. چاقویی برداشتم و به سمت همسرم رفتم و یک ضربه به سینه اش زدم. در همان لحظه پشیمان شدم، به اورژانس زنگ زدم. مرتب از فرزانه عذرخواهی می کردم، چندبار به اورژانس تلفن کردم تا آمبولانس آمد، اما خیلی دیر شده بود. بلافاصله فرزانه را به بیمارستان منتقل کردیم، در بیمارستان فرزانه به من گفت که چیزی از حادثه نگویم و بعد هم خودش به پزشکان گفت خودزنی کرده است.مرد همسرکش افزود؛ فرزانه در بیمارستان به رغم تلاش های انجام شده زنده نماند و جان باخت. من می خواستم حقیقت را به پلیس بگویم اما از اینکه دخترم تنها شود می ترسیدم. من در لحظات آخر به فرزانه قول دادم که از دخترمان مراقبت کنم.پس از پایان دفاعیات امیر و با توجه به رضایت اولیای دم هیات قضات وارد شور شدند و متهم را به حبس محکوم کردند.