روز جهانی کارگر؛ می سوزیم و می سازیم

روز جهانی کارگر؛ می سوزیم و می سازیم

اول ماه نزدیک است و زمان پرداخت اجاره خانه بازهم بسرعت برق و باد از راه رسید.

او که به سختی می تواند فقط از پس پرداخت کرایه خانه برآید، این روزها باید دختر خود را روانه خانه بخت کند و تامین جهیزیه دختر هم به غصه های او اضافه شده است.

او کارگری است که تازه اخراج شده و در این سن و سال تازه باید با مشکلات دست و پنجه نرم کند.

در سالهای اخیر و بویژه پس از روی کار آمدن دولت نهم بسیاری از کارگران با مشکلات جدی معیشتی روبرو شده اند.

ورشکستگی بعضی از کارخانجات و اخراج گسترده کارگران در ایران باعث شده این قشر از جامعه ایران، در زندگی روزمره با مشکلاتی جدی مواجه شوند.

البته کم نیستند کارگرانی که برای ماهها، حقوقی از کارفرمای خود دریافت نکرده اند و با توجه به موج فزاینده تورم در ایران درآمد این کارگران کفاف زندگی آنها را نمی دهد.

به گفته منابع رسمی در حال حاضر حداقل دستمزد کارگران ایرانی ۱۸۳ هزار تومان تعیین شده و در بسیاری موارد با احتساب مزایا حداکثر به ۲۳۰ هزار تومان می رسد. این در حالی است که به گفته کارشناسان اجاره خانه در تهران و مراکز استانها در ایران به طور متوسط در سال گذشته حدود ۳۰۰ هزار تومان بوده است.

البته نبود بیمه مناسب درمانی و تامین اجتماعی و قراردادهای کوتاه مدت هم از دیگر دغدغه های کارگران ایرانی است.

علی حق، خبرنگار امور کارگری در ایران می گوید: " مجموعه سیاستهای اقتصادی دولت محمود احمدی نژاد که با اصول و قواعد علم روز اقتصاد در دنیا منطبق نیست، وضعیت کارگران را بسوی بحرانی تر شدن تولید در کشور سوق داده و بر همین اساس نه تنها امنیت شغلی کارگران در سال جاری بیشتر به خطر افتاده و شمار واحدهای تولیدی که دچار رکود یا تعطیلی شده اند بیشتر شده، بلکه در عرصه معاش کارگری هم به لحاظ رشد نرخ تورم و کاهش قدرت خرید مردم وضع معیشتی کارگران با خطر جدی روبرو شده است".

از سوی دیگر خصوصی سازی بسیاری از صنایع در ایران و موج فزاینده بیکاری و اخراج کارگران باعث شده که آنها از مطالبه حقوق اولیه خود خودداری کنند و به حداقل بسنده کنند.

علیرضا سقفی خراسانی، دبیر کانون دفاع از حقوق کارگران، می گوید این شرایط به حشت در میان جوامع کارگری در ایران دامن زده است.

به گفته وی قراردادهای موقت و اهرم اخراج کارگران توسط کارفرما باعث شده که کارگران از ایجاد تشکلهای مستقل کارگری برای احقاق حقوق قانونی خود ترس داشته باشند.

هزینه گزاف اعتراضات صنفی

شاید نقطه اتکای کارگران برای دفاع از حقوق قانونی آنها تشکلهای مستقل کارگری و سندیکاها باشد که البته تشکیل چنین نهادهای مستقلی برای کارگران بی هزینه نبوده است.

منصور اسانلو، رهبر سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد، به دلیل اعتراضات صنفی در سال ۸۴ هم اکنون دوره محکومیت ۵ ساله خود را در زندان اوین می گذراند.

هر چند محمود صالحی، فعال کارگری در کردستان که به دلیل شرکت در مراسم روز کارگر در سال گذشته دستگیر شده بود آزاد شد، اما ۱۱ نفر از همکاران آقای صالحی با حکم شلاق مواجه شدند.

در فروردین ماه سال جاری نیز نیروی انتظامی ایران، اعتصاب کارگران متحصن در کارخانه لاستیک البرز را که حدود ۸ ماه حقوقی دریافت نکرده بودند، برهم زد و به آنها حمله کرد.

در این تحصن ۱۴۰ کارگر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و پس از سپردن تعهد مبنی بر عدم شرکت در چنین تحصنهایی در آینده، آزاد شدند.

تشدید اقدامات امنیتی علیه تشکلهای مستقل کارگری در حالی صورت می گیرد که به گفته اسماعیل محمد ولی، روزنامه نگار مسائل کارگری در ایران اقدامات دولت نهم به ریاست محمود احمدی نژاد در جهت افزایش تصدی گری دولت بوده است و برخلاف منافع کارگران عمل کرده است.

جلوگیری از مراسم روز جهانی کارگر

امسال پیش از روز جهانی کارگر مقامات امنیتی ایران به فعالان کارگری و خانواده های آنها برای برگزاری مراسم اول ماه مه هشدار دادند.

شیث امانی فعال کارگری درکردستان که برای جابجایی سند وثیقه خود به دادگاه مراجعه کرده بود بدون ابلاغ قبلی و در آستانه روز جهانی کارگر با اجرایی شدن حکمش از سوی مراجع قضایی دستگیر و روانه زندان مرکزی سنندج شد.

همچنین صدها تن از نیروهای امنیتی از برگزاری تجمع فعالان مستقل کارگری و خانواده هایشان در روز ششم اردیبهشت و در آستانه روز جهانی کارگر در پارک چیتگر تهران ممانعت کردند.

افزایش فشار برای جلوگیری از تجمعات مستقل کارگری در اول ماه مه در حالی صورت می گیرد که رسانه های امور کارگری نیزاز این فشارها بی نصیب نمانده اند.

در حالی که خبرگزاری کار ایران، ایلنا، که تنها خبرگزاری منعکس کننده اخبار کارگری بود، سال گذشته توسط نهادهای دولتی فیلتر شد، امسال در آستانه روز جهانی کارگر نشریه کارگری "راه آینده" هم با شکایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از انتشار آخرین شماره و ویژه نامه خود بازماند.

علیرضا سقفی خراسانی سردبیر ماهنامه راه آینده می گوید جلوگیری از چاپ این نشریه در آستانه روز جهانی کارگر با زمینه سازی قبلی انجام شده است.

تلاش برای اخذ مجوز برگزاری مراسم اول ماه مه در حالی در جوامع کارگری در جریان بود که بسیاری از این درخواستها پیش از روز جهانی کارگر با پاسخ منفی مقامات امنیتی و انتظامی ایران همراه شده بود.

سال گذشته در جریان این مراسم بویژه در تهران، هزاران کارگر راهپیمایی کردند و در شعارهایی دولت محمود احمدی نژاد را به دلیل بی توجهی به مشکلات کارگران مورد انتقاد قرار دادند.