چهارشنبه سوری به ایرانیان در سراسر جهان شاد و خوش باد

چهارشنبه سوری به ایرانیان در سراسر جهان شاد و خوش باد

برگزاری آئین‌های چهارشنبه سوری در ایران ریشه در قرن‌ها پیش دارد و مردم اعتقاد دارند که باروشن کردن آتش و پریدن از روی آن دفع بلا می‌شود.

بچه‌ها و بزرگترها با افروختن آتش و پریدن از روی آن ترانه  زردی من از تو؛ سرخی تو از من را سر می‌دهند چهارشنبه سوری و یا به عبارتی چارشنبه سوری از جمله آیین‌های کهن سالانه ایرانیان است که همزمان با سه‌شنبه آخرسال در نقاط مختلف کشور برگزار می- شود.قاشق زنی ، آجیل مشکل گشا، پریدن از روی آتش و فال گوش ایستادن از مراسم اصلی شب چهارشنبه سوری است.مراسم چهارشنبه سوری بر گرفته از آیین‌های کهن ایرانیان بوده که همچنان میان آنها و با اشکال دیگر در میان بازماندگان اقوام رواج دارد."سور" در زبان و ادبیات فارسی و برخی گویش‌های ایرانی به معنای "جشن"، "مهمانی" و "سرخ" آمده است.مردم  ایران چند روز پیش از فرا رسیدن "چهارشنبه آخر سال" با خرید حنا ، اسباب بازی ، لباس نو و تنقلات مخصوص به پیشواز این آیین کهن می‌روند.نحوست خاکسترقدیمی‌هااعتقاد داشتند که خاکستر چهارشنبه سوری نحس است، چراکه مردم هنگام پریدن از روی آن، زردی و بیماری خود را به آتش می‌دهند و در عوض سرخی و شادابی آتش را به خود منتقل می‌کنند.این اعتقاد سبب می‌شد تا زن هر خانه خاکستر بر جای مانده ازآتش چهارشنبه آخر سال را در خاک‌انداز جمع کرده، به بیرون از خانه ببرد و آن را در سر چهارراه یا در آب روان بریزد.زن در بازگشت به خانه، در خانه را می‌کوبید و به ساکنان خانه می‌گفت که از عروسی می‌آید و تندرستی و شادی را برای خانواده به ارمغان آورده است.اهالی خانه نیز در این هنگام در را به روی زن می‌گشودند و اعتقاد داشتند که وی تندرستی و شادی را برای یک سال به درون خانه خود آورده است.کوزه شکنیاز دیگر مراسم چهارشنبه سوری در روزگاران گذشته، کوزه‌شکنی بود که این روزها حتی در خاطرات مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها هم گم شده است.در این رسم، مردم پس از آتش زدن بوته‌ها و خارهای کوپه شده، مقداری ذغال به نشانه سیاه بختی، کمی نمک به علامت شور چشمی و یک سکه به نشانه تنگدستی در کوزه‌ای سفالین می‌انداختند و هر یک از افراد خانواده یک بار کوزه را دور سر خود می‌چرخاند و آخرین نفر، کوزه را بر سر بام خانه می‌برد و آن را به کوچه پرتاب می‌کرد." درد و بلای خانه را ریختم به توی کوچه "، شعاری بود که هنگام پرتاب کردن کوزه از پشت بام زمزمه می‌شد و اهالی خانه بر این باور بودند که با دورانداختن کوزه، تیره بختی، شوربختی و تنگدستی را از خانه و خانواده دور می‌کنند.فال گوشهمچنین، هم زمان با غروب روز چهارشنبه سوری، مراسم" فال گوش ایستادن " توسط زنان و دختران جوان انجام می‌شد.در این رسم کهن، زنان و دخترانی که در آرزوی ازدواج بودند و یا شوق زیارت و مسافرت داشتند، در غروب شب چهارشنبه آخر سال نیت می‌کردند و از خانه بیرون می‌رفتند.آنان در سر گذر یا سر چهارسو می‌ایستادند و گوش به صحبت رهگذران می‌سپردند.آرزومندان بر این اعتقاد بودند که اگر سخنان دلنشین و شاد از رهگذران بشنوند،حاجت و آرزوی هایشان برآورده می‌شود، ولی اگر سخنان تلخ و اندوه از رهگذران شنیدند،به این معنا است که رسیدن به مراد و آرزو در سال نو ناممکن است.قاشق زنی"قاشق زنی"، از مهم‌ترین آیین‌های مرتبط با چهارشنبه سوری در روزگاران گذشته بود. زنان و دختران آرزومند، قاشقی با کاسه‌ای مسین را برمی‌داشتند و شب هنگام در کوچه و گذر راه می‌افتادند و در برابر هفت خانه می‌ایستادند و بی‌آن که حرفی بزنند پی در پی قاشق را بر کاسه می‌زدند.صاحبخانه که می‌دانست قاشق‌زنان نذر و حاجتی دارند، شیرینی یا آجیل و برنج یا مبلغی پول در کاسه‌های آنان می‌گذاشت. اگر قاشق زنان در قاشق زنی چیزی به دست نمی‌آوردند،از برآورده شدن آرزوی خود در سال نو ناامید می‌شدند.آش ابودردایکی از مرسوم‌ترین کارها در شب چهارشنبه سوری، پخت " آش ابودردا " بود.در این رسم کهن، خانواده‌هایی که بیمار یا حاجتی داشتند برای برآورده شدن حاجت و بهبودی بیمار نذر می‌کردند در شب چهارشنبه آخرسال آش ابودردا یا "آش پدر دردها" بپزند.بعد از این که آش پخته می‌شد، اندکی از آن به بیمار خورانده شده، بقیه هم در میان فقرا توزیع می‌شد.آجیل هفت مغزنذر آجیل برای چهارشنبه‌سوری هم یکی دیگر از رسوم دیرین چهارشنبه آخر سال در ایران قدیم بود.در این رسم، زنانی که نذر و نیازی داشتند در شب چهارشنبه آخر سال، آجیل هفت مغز به نام "آجیل چهارشنبه سوری" از دکان رو به قبله می‌خریدند، پاک می کردند و میان خویش و آشنا پخش می‌کردند.مهمتر از نذر آجیل، "قصه خارکن" بود که توسط افرادی که آجیل هفت مغز را پاک می‌کردند، نقل می‌شد.

Eteraaz - ایران - تهران چهارشنبه سوری یکی از رسوم بسیار خوب و قشنگه ما ایرانیهاست ، ولی متاسفانه طی سالهای گذشته و هم اکنون چهارشنبه سوری تبدیل شده به ترکوندن چندتا ترقه و نارنجک و این رسوم زیبایی که اینجا نام برده شده همه به فراموشی سپرده شده . اینکه میبینید روزهای نزدیک به چهارشنبه سوری و روز چهارشنبه سوری نیروی انتظامی به حال آماده باش در میاد به خاطر همینه که شاهد هستیم هر ساله افراد بسیاری مصدوم و حتی کشته میشن ، وگرنه هیچکی مخالف برگزاری این آداب و رسوم بسیار خوب نیست . سه‌شنبه 28 اسفند 1386

parand2008 - فرانسه - نانسی اگر مثل کشورهای دیگه دولت یک مکانی را میزاشت که همه برن اون جا شادی کنن مردم هم میرن چون مردم ایران غمگین هستند اما برای شادی حاضرن برن بچه هاشون هم شاد کنن ...تا همین اواخر این چهارشنبه سوری را حرام میدانستند می گفتند بده ....این قدر کردن مردم هم یواشکی کردنش ...بعدم هم این همه فاجغه دم عید برای خانواده ها درست میکنن چهار‌شنبه 29 اسفند 1386

arashk_fara - انگلستان - لندن کبریت را که زیر قطار بوته ها می کشی، شعله زبانه می کشد و آخرین چهارشنبه سال، بوی بهار را با حرارت در شهرهای شلوغ، نفر به نفر می چرخاند.مردم پشت سر هم از روی آتش می پرند: «سرخی تو از من، زردی من از تو!»از وقتی که «بچه مدرسه ای ها» یاد گرفتند ترقه و نارنجک دست ساز تولید کنند، چهارشنبه آخرسال در «صفحه حوادث» روزنامه ها پر رنگ و پررنگ تر شد: «پسربچه ای که مواد منفجره را در میکسر ریخته بود ... ، مواد آتش زا که باعث سوختگی شدید دختری... و یا نارنجکی که در دست پسرک منفجر شد!» میدونید چرا ؟؟؟ جوون میخواد انرژی خودشو یه جوری خالی کنه کیه که بفهمه.زمین ورزشی که نیست اگر هم هست اجارش گرونه.پارک محل مواد فروشان و ... پس ای جوون برو بمیر مگه قدیما جوونا چیکار میکردن .... برو بمیر چهار‌شنبه 29 اسفند 1386

arashk_fara - انگلیس - لندن یهودیها مخترع خدا و خرافات آرامش را از زمین محو کردند و همه را به آتش اختلاف افکندند اگر مذاهب آمده اند زندگی را بهتر کنند که صلح و دوستی ایجاد کنند که آرامش بدهند و...و...و...ولی نه اینکه توانایی این کارها را نداشتند بلکه زندگی را هم برهمه تلخ وحرام کردند. چهار‌شنبه 29 اسفند 1386

DokhtarIrooni - ایران - مشهد چهار شنبه سوری امسال محشرررررررر بود. پنج‌شنبه 1 فروردین 1387