ماجرای پرنس هری و ماموریت نظامی مخفیانه او در افغانستان

ماجرای پرنس هری و ماموریت نظامی مخفیانه او در افغانستان

فاش شدن خبر مأموریت نظامی پرنس هری، پسر دوم شاهزاده چارلز، ولیعهد بریتانیا در افغانستان، همه را در این دیار به خود مشغول کرده است. از یک طرف، همه شجاعت ستوان دوم هری ویندزر ۲۳ ساله را ستوده اند که سرباز بودنش را ثابت کرد و از طرف دیگر، در میان سیاسیون و روزنامه نویسان این سوال مطرح شده که چرا رسانه ها، از جمله بی بی سی، با دولت بر سر محرمانه نگاه داشتن این مأموریت کنار آمدند.

یک سال پیش، پس از اتمام دوره آموزش نظامی در دانشکده افسری "ساند هرست"، پرنس هری که در رسیدن به مقام سلطنت بریتانیا در ردیف سوم پس از برادرش (ویلیام) و پدرش (چارلز) قرار دارد، علنأ گفت که مایل به خدمت در جبهه عراق است و اگرچنین مأموریتی از او دریغ شود خدمت نظام را ترک خواهد کرد.

ولی وزارت دفاع و رئیس ستاد ارتش، اعزام شاهزاده هری به جبهه را با این استدلال که برای دشمن هدفی مشخص خواهد ساخت صلاح ندیدند و قضیه به ظاهر مسکوت ماند.

ولی آنچه که به طور ناگهانی، و نهایت ناخشنودی دولت و ارتش این کشور، فاش شد نشان داد که پرنس هری موفق شده بود که تقاضای خود را به کرسی بنشاند؛ اگرچه که به جای مأموریت در بصره، شاهزاده جوان عازم ولایت هلمند و رویارویی با افراد طالبان در افغانستان شد.

گوردون براون، نخست وزیر و ژنرال سر ریچارد دانت، رئیس ستاد ارتش، اول، شجاعت ستوان دوم هری را در مأموریت رزمی اش در جنوب افعانستان ستودند و او را سربازی نمونه خواندند و بعد از رسانه های اینترنتی آمریکایی، استرالیایی و یک نشریه آلمانی بشدت انتقاد کردند که با فاش کردن حضور ۱۰ هفته ای نوه ملکه بریتانیا در جبهه جنگ، هم امنیت جانی تمام افراد یگان را بخطر انداختند و هم باعث پایان زودتر از موعد مأموریت او شدند.

آنچه که در خبرها خیلی سریع از شرح شجاعت و شهامت پرنس هری پیشی گرفت علت پنهان نگاهداشتن این مأموریت و همکاری تمام رسانه های این دیار با این خواسته وزارت دفاع بود.

از دقایقی پس از تأیید خبر رسانه های خارجی، برنامه های خبری کانال های تلویزیونی پر شد از گزارش های متنوع و پی در پی از منطقه عملیاتی و مسئولیت رزمی پرنس هری (هدایت زمینی هواپیماهای بمب افکن) و مصاحبه هایی با او؛ از پیش از اعزام به افغانستان تا گفتگو های متعدد در هلمند. در جریان این گزارش ها، گفته شد که ملکه موافق اعزام نوه اش به جبهه بود و موافقت مسئولان رسانه های بریتانیا به مخفی نگاهداشتن خبر این مأموریت برای حفظ جان پرنس هری و نظامیان هم سنگر او بوده است.

ولی از همان ابتدا معلوم بود که این توضیحات منتقدین را راضی نخواهد کرد. مثالی که پاسخ دادن به انتقادات را دشوارتر می کرد، مقایسه مأموریت نظامی ۲۵ سال پیش پرنس اندرو، پسر دوم ملکه و عموی پرنس هری در جنگ با آرژانتین برای پس گرفتن جزایر فالکلند بود. اندرو که در آن سال نفر دوم در احراز مقام سلطنت بریتانیا بود به طور علنی بعنوان خلبان هلیکوپتر به جبهه رفت.

انتقادات به تصمیم رسانه ها گوناگون و از منابع مختلف شنیده شد. جیمز گالووی، نماینده منفرد مجلس عوام، بی بی سی را به تبانی با حکومت برای بی اطلاع نگاهداشتن مردم از واقعیات متهم کرد؛ چند روزنامه نویس هم مقایسه این ماجرا با توافق بین رسانه ها برای محرمانه نگاهداشتن سفر نخست وزیران به نقاط حساس و جنگی تا لحظه ورود به مقصد را بی جا توصیف کردند؛ با این استدلال که اولا، رئیس دولت، نماینده منتخب مردم و حافظ منافع ملی است و چنین صفاتی را نمی توان در مورد اعضاء خانواده سلطنتی بکار برد. در ثانی، پرنس هری یک فرد نظامی است که به مأموریت جنگی گسیل شده و همه می دانند که در جبهه جنگ امکان کشتن و کشته شدن وجود دارد.

فردای انتشار این خبر،

 بیان آنچه که مردم از آن آگاه نیستند، ساده ترین تعریف برای روزنامه نگاری است؛ به همین دلیل وقتی وزارت دفاع به بی بی سی و دیگر رسانه های بریتانیا مرجعه کرد و خواست که درباره احتمال اعزام پرنس هری به افغانستان چیزی نگوئیم، درباره اش کلی فکر کردیم."
 
جان ویلیامز، سردبیر خبر های بین المللی در بی بی سی

جان ویلیامز، سردبیر خبرهای بین المللی در بی بی سی، بیانیه ای منتشر کرد که با این دو جمله آغاز می شود: "بیان آنچه که مردم از آن آگاه نیستند، ساده ترین تعریف برای روزنامه نگاری است؛ به همین دلیل وقتی وزارت دفاع به بی بی سی و دیگر رسانه های بریتانیا مراجعه کرد و خواست که درباره احتمال اعزام پرنس هری به افغانستان چیزی نگوئیم، درباره اش کلی فکر کردیم."

نتیجه فکر کردن ها، قبول سکوت درباره این مأموریت شد، البته به گفته جان ویلیامز، با تأکید براین نکته که توافقی است داوطلبانه با حفظ حق ترک این توافق توسط هر رسانه و به هر دلیل. در عمل، در این ۱۰ هفته، رسانه های داخلی دلیلی برای شکستن سکوت خود نیافتند. ولی انتظار سکوت از رسانه های خارجی، آنهم توجه با ارزش خبری فاش کردن آن، توقعی بی جا بود.

جالب اینجا است که اولین شک و تردید ها درباره احتمال در مأموریت نظامی بودن ستوان دوم هری در میان خبرنگارانی به وجود آمد که آشنا با شب زنده داری های او در کلوپ های شبانه لندن، متوجه غیبت چند ماهه او از دیسکوتک ها شده بودند.

یکبار یک نشریه هم پرسید کسی می داند هری کجا است؟ ولی وقتی سایت اینترنتی "دراج ریپورت" در آمریکا، همان سایتی که ماجرای رابطه بین پرزیدنت کلینتون و مونیکا لووینسکی را فاش کرد، با حروف درشت نوشت که پرنس هری در افغانستان است، ادامه سکوت بی معنی شد و ناگهان صفحه تمام تلویزیون ها را شرح اوقات کار و زندگی و رزم پرنس هری در ولایت هلمند پوشاند.

رأی دهید
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.