کلمنته ، سرمربی یا مشاور؟!

کلمنته ، سرمربی یا مشاور؟!

ماجرای  خاویر کلمنته ، با شرایطی که پیش می رود ، نه تنها باعث از دست دادن زمان برای تیم آشفته ملی فوتبال ایران می شود ، بلکه در حال تبدیل به یک پدیده عزت شکن است .

او که پس از 28 ساعت مذاکره با فرستاده ویژه فدارسیون فوتبال ایران در ویلای شخصی اش ، پذیرفت که به ایران بیاید و هنگام ورورد نیز با استقبال کم نظیری مواجه شد ، چنان شرایط غیرقابل قبولی را برای هدایت تیم ملی مطرح کرد که اگر مسوولان فوتبال ایران ، فقط کمی از آفت  ذوق زدگی مصون بودند ، بلافاصله عذر این مربی پر توقع را می خواستند و او را به سمت فرودگاه بین المللی امام رهنایی می کردند ولی این اتفاق رخ نداد و کلمنته ، همنچنان چهره خبرساز و غرور شکن فوتبال ایران است.

کلمنته که گویا تصور می کند ایرانی ها او را منجی فوتبال کشورشان   می پندارند ، علاوه بر آنکه یک میلیون و 800 هزار یورو می خواهد ( حدود دو میلیارد تومان ، که رقم قابل توجهی است) شرط کرده است که در طول سه سالی که قرار است مربی تیم ملی باشد ، در شهر خود ، بیلبائوی اسپانیا، زندگی کند و بازی های فوتبال ایران را از تلویزیون و ویدئو تماشا کند و درباره بازیکنان ایرانی نظر دهد و در مواقعی هم که تیم ملی بازی دارد ، 15-10 روز پیش سری به ایران بزند و تیم را همراهی کند و پس از آن دوباره به کشورش برگردد و روز از نو و روزی از نو!

این در حالی است که تیم ملی ایران که از رهگذر اتفاقات اخیر فدراسیون فوتبال و بلاتکلیفی طولانی مدت آن لطمه زیادی دیده است ، به یک مربی تمام وقت و شش دانگ نیاز دارد که با کادر فنی اش ،این تیم پراستعداد و البته توفان زده را به سروسمان برساند والا اگر قرار باشد سرمربی تیم ملی ، هزاران کیلومتر دور تر ، در ویلایش بر روی مبل لم بدهد و از طریق تلویزیون و CD های ارسالی بازی ها ، فوتبال ایران را دنبال کند و هر از گاهی هم سری به ایران بزند و افاضه ای داشته باشد ، همان بهتر که تیم ملی را به یک مربی داخلی بسپارند زیرا شرایطی که کلمنته مطرح کرده است ، بیش از آن که او را تبدیل به سرمربی تیم ملی کند ، از او صرفاً یک "مشاور" می سازد که البته دو میلیارد تومان برای چنین مشاوری ، دور ریختن پول است و بدتر از آن ، با صدای بلند این فریاد را زدن که " آی مردم دنیا ! بدانید که ما مردمی ساده لوح هستیم!"

اگر قرار باشد کلمنته با این رقم و با آن شرایط سرمربی شود ، آیا بهتر نیست به جای او و با شرایط او و البته با رقمی بسیار کمتر ، از مشاوران متخصص فوتبال بهره گرفته شود تا هم تیم ملی و مربیان آن از علم و تجربه روز استفاده کنند و هم "تکبر"ی به نام کلمنته بر سر فوتبالمان نباشد؟

گذشته از اینها ، مگر کلمنته ، "آخر فوتبال" دنیاست که بعضی از داخلی ها اینقدر ناز و منتش را می کشند تا چنین با احساسات و غرور مردم و به ویژه جوانان ایرانی بازی شود؟

کلمنته ، در کارنامه اش ، هر چند پیروزی هایی مثل فتح "لالیگا" در اواسط دهه 80 میلادی دارد ولی نگاهی عمیق تر به عملکردش ، نشان می دهد که فهرست ناکامی هایش ، به مراتب بیش از موفقیت هایش بوده است و از این رو او را نمی توان چندان " سرتر و بهتر" از مربیانی با پسوند "ایچ" دانست که با قیمتهای ارزان همیشه در دسترس اند!

کلمنته ، در دو باری که به عنوان سرمربی تیم های ملی  اسپانیا و صربستان در جام جهانی حضور داشته است ، با نامربیگری اش ، باعث حذف این دو تیم در همان مرحله مقدماتی شده و گویا قرار است این تراژدی را این بار در باره ایران نیز تکرار کند. او در اسپانیا نیز ، در طول 20 سال گذشته ، یک مربی معمولی با فهرست بلندبالایی از ناکامی ها شناخته می شود .

حال چرا مجموعه فوتبال ایران تا این اندازه مشتری نازهای یک مربی معمولی شده است ، معمایی است که باید پاسخ آن را از مسوولان فوتبال کشور پرسید تا معلوم شود آیا "کاسه ای زیر نیم کاسه" و منافعی در میان است یا خیر؟!