۲۰۰۸؛ سال خود درمانی در انگلستان

۲۰۰۸؛ سال خود درمانی در انگلستان

بهداشت و درمان رایگان در این دیار امسال ۶۰ ساله شد ولی معلوم نیست تا کی مجانی خواهد ماند.

در بزرگداشت این هدیه نخستین دولت کارگری بعد از جنگ به مردم، گوردون براون، نخست وزیر، در پیام خود به کارکنان وزارت بهداشت ملی گفت مردم برای تندرستی دراز مدت خود باید بیشتر بکوشند و دولت امکانات بیشتری در اختیار نیازمندان خواهد گذاشت.

این پیام فورا اینطور تعبیر شد که اگر نیاز به درمان بالینی به علت ادامه بی توجهی باشد، بیمار باید بخشی از هزینه آنرا بپردازند. البته دولت این تعبیر را نادرست خواند.

هشدار دولت متوجه ۳ گروه مشخص است: سیگاری ها، الکلی ها و پرخورها. در حالیکه اعتیاد به دخانیات رو به کاهش گذاشته، میزان مصرف الکل و موارد چاقی مفرط، به ویژه در میان نوجوانان، در حال افزایش است، همینطور هزینه درمان بیماری های ناشی از آن.

دولت، پیشگیری را بهترین راه شناخته و از خردسالان شروع کرده است؛ از روز اول سال نو، پخش آگهی های تجارتی مواد خوراکی و تنقلات مضر ازبرنامه های تلویزیونی کودکان تا اول غروب ممنوع شد.

خوراکی های مضر آنهایی است که چربی، نمک و شکر و مواد مصنوعی نگهدارنده زیاد دارد. کارشناسان امیدوارند با حذف شدن تبلیغات از میان برنامه های تلویزیونی، بچه ها به جای آب نبات و چیپس و شکلات، میوه تازه بخورند!

ضمن آرزوی موفقیت برای بانیان این امرخیر، امیدوارم که آب در هاون کوبیدن نباشد. الان، بیش از یکسال از جمع کردن دستگاه های فروش خودکار اینگونه تنقلات ازمدارس این دیار گذشته و هنوز آماری از تنزل فروش کلی آن دیده نشده است.

اگر اتحادیه اروپا بچه های این دیار را نا سالم ترین و بدغذا ترین و چاق ترین خردسالان اروپا معرفی می کند، علت مسئله، رژیم غذایی یک ملت است که در همین اولین هفته سال نو، با پیشی گرفتن از آمریکا، لقب آت آشغال خورترین مردم دنیا را از آن خود کرد.

در نظر سنجی که با همکاری بی بی سی در سیزده کشور انجام شد، ۴۵ در صد از مردم این جزیره گفتند که مزه غذاهای آماده و سرپایی را آنقدر دوست دارند که حاضرند مضار آنرا تحمل کنند. چهارده درصد از فرانسوی ها و ۴۴ درصد از آمریکایی ها انتخاب مشابهی داشتند.

یکی از پرفروش ترین غذاهای سرپایی در این دیار، و به گمانم در خیلی جاهای دیگر، همبرگر مک دونالد است که به نوشته روزنامه ایندپندنت چاپ لندن، درهر "بیگ مک" با مخلفات آن، ۷۸ نوع مواد مصنوعی نگهدارنده وجود دارد.

در پاسخ، نمایندگی مک دونالد در این دیار درباره تعداد این مواد در همبرگر بیگ مک اظهار نظر نکرده ولی گفته تلاش دائمی آنها کاستن از تعداد اینگونه مواد در محصولات غذائی مک دونالد است.

سئوال اینجا است که وقتی بزرگترها غذای آماده بدون ویتامین و پر از مواد شیمیایی را بیشتر دوست دارند و وقتی هم که با کمک دولت، مدارس غذای سالم تر برای دانش آموزان تهیه می کنند ولی بچه ها از آن استقبال نمی کنند و خیلی از مادران هم به جای ترغیب فرزندانشان به خوردن غذای سالم ناهارخانه، قاچاقی خوراک چرب و چیلی بی خاصیت برای جگر گوشه هایشان می فرستند، دولت از کی انتظار توجه و پیشگیری دارد!

به گمانم، بعد از شصت سال، نباید روی دوام و بقای سیستم بهداشت و درمان رایگان در این جزیره قسم خورد.