راه اندازی نخستین شبکه تلویزیونی مردگان

راه اندازی نخستین شبکه تلویزیونی مردگان

تلویزیون "اتوس" که قرار است با چهار - پنج ساعت برنامه در روز کارش را از اوایل سال ۲۰۰۸ میلادی آغاز کند، از طریق ماهواره و اینترنت در دسترس بینندگان قرار خواهد گرفت.

از جمله برنامه های این شبکه، پخش آگهی های ترحیمی است که با سر هم کردن تصاویری از زندگی متوفی و متنی در ارتباط با او تهیه می شوند.

بستگان فرد درگذشته برای پخش آگهی هایی از این دست باید بیش از ۲۰۰۰ یورو بپردازند.

این آگهی ها ۹۰ ثانیه زمان دارند و بعد از ده بار پخش، روی اینترنت قرار خواهند گرفت.

برنامه های این شبکه آلمانی، علاوه بر این زندگینامه های کوتاه ویدیویی، شامل گزارش هایی از قبرستان ها و بحث در باره بهترین راه های کفن و دفن است.

اطلاع رسانی در مورد جنبه های قانونی و حقوقی مرگ از جمله قوانین ارث و بیمه نیز در فهرست برنامه های این شبکه تلویزیونی جای دارند.

آلمان کشوری است با جمعیتی پیر که همه ساله حدود ۸۳۰ هزار نفر در آن می میرند، با این حال شرکت های کفن و دفن اوضاع چندان مناسبی ندارند چرا که بسیاری از مردم ترجیح می دهند مراسم خاکسپاری را به صورت سنتی و از طریق کلیساها و کشیش های محلی انجام دهند.

جای خالی مرگ

جامعه شناسان معتقدند مرگ از جمله آخرین تابوها در غرب است. در حال حاضر بسیاری از مردم در بیمارستان ها، خانه های سالمندان و جایی دور از خانه خود می میرند و عملا مرگ از صحنه زندگی اجتماعی خارج شده است.

انتظار می رود راه اندازی چنین شبکه هایی بتواند این جای خالی را تا حدودی پر کند.

اتحادیه ای شامل ۳۰۰۰ شرکت کفن و دفن و خانه های سالمندان از این شبکه حمایت می کنند.

مسئولین تلویزیون "اتوس" می گویند برنامه هایشان غم انگیز و خسته کننده نخواهد بود و داستان های سرگرم کننده ای نیز از آن پخش می شود، "خصوصا که به هر حال این شبکه ای برای آدم های زنده است."

آنها می گویند هدف این شبکه صرفا پخش آگهی نیست بلکه ادای احترام به انسان هایی است که در این دنیا زندگی کرده و از خود اثری به جا گذاشته اند.

با راه افتادن این شبکه، از این پس تنها شخصیت های مشهور نیستند که پس از مرگ، زندگیشان در تلویزیون به نمایش در می آید.