روسپیگری از دیدگاه قانون: معمائی پیچیده در انگلستان

روسپیگری از دیدگاه قانون: معمائی پیچیده در انگلستان

در این دیار که مردمانش به قانونمندی خود می بالند ضرب المثلی هست آنارشیستی که می گوید "قانون را وضع می کنند تا زیر پا گذاشته شود." و اگر در این جزیره فقط یک قانون در خور چنین سرنوشتی باشد همانا قانون مربوط به روسپیگری است؛ رشته قوانینی که در طی چند قرن پهلوی هم چیده شد تا هم زنان را ازانتخاب این حرفه دور نگاهدارد و هم خلایق را از مراجعه به آنان، ولی در عمل، همانطور که بشر از روز اول تاریخ خود تجربه کرده روسپیگری ریشه کن شدنی نیست و آنچه که بشر متمدن سعی کرده انجام دهد ایجاد چتری قانونی برای کسانی است که روسپیگری پیشه می کنند تا حقوق انسانی، امنیت اجتماعی و سلامت بدنی آنها تضمین شود.

این مقدمه را از آن جهت آوردم تا بگویم که این هفته بعید ترین نهادی که تصور می شد از پیشنهاد قانونی کردن فاحشه خانه ها حمایت کند از دولت و انجمن های شهر خواست تا برای حمایت از جان و مال روسپیان، فاحشه خانه را به عنوان یک واقعیت غیر قابل انکار اجتماعی به رسمیت بشناسند.

این نهاد، انجمن زنان بریتانیا، قدیمی ترین و یکی از محافظه کار ترین سازمان های زنان در بریتانیا است؛ انجمنی که طنز نویسان شهرت فرهنگی آن را "جمعی از زنان میانسال استاد هنر گل آرایی و مربا پزی" توصیف می کنند. درباره دلایل دلسوزی این بانوان نیکوکار برای تامین امنیت و رفاه روسپیان خواهم گفت اما پیش از آن چند کلمه ای درباره کلاف سردرگمی بنام قانون فحشا در این جزیره و قضاوتش با شما:

در بریتانیا روسپیگری غیر قانونی نیست اما یک روسپی حق ندارد حرفه خود را تبلیغ کند، همچنین مراجعه به یک روسپی غیر قانونی است. و باز قانون می گوید روسپی می تواند از حرفه خود امرار معاش کند ولی وقتی موضوع پرداخت مالیات بر درآمد مطرح شود قانون می گوید امرار معاش از راه های غیر اخلاقی جرم است. اگر تصور کنید با اینهمه قوانین پیچ در پیچ روسپیان این دیار به سرزمین دیگری کوچ کرده باشند در اشتباه هستید! به عکس، روسپیان از سراسر دنیا به این جزیره می آیند چون هیچکس به قوانینی که در بالا دیدید اعتنا نمی کند، حتی در بیشتر اوقات؛ نشریات و سایت های اینترنتی پر از آگهی انواع خدمات برای مردان و زنان در این حرفه است که اغلب از خانه کار می کنند.

آنچه که مدتی است پلیس بریتانیا را سخت نگران کرده گسترش فعالیت باند های قاچاق زنان از قاره های مختلف به این کشور است که با وعده کار با دستمزد خوب آنها را اغفال و اجیر کرده و به روسپیگری می کشانند. اقامت و کارغیرقانونی این روسپیان که اغلب به سن قانونی هم نرسیده اند از آنها زندانی هایی می سازد که در روسپی خانه های پنهانی متعلق به باند های قاچاق انسان اسیرو مجبور به کار می شوند.

آنچه که " انجمن زنان" بریتانیا را واداشت تا محافظه کاری اخلاقی را کنار گذاشته و خواستار قانونی کردن مکان هایی امن برای فعالیت روسپی ها شود خطر ادامه همین وضع نابسامان بود که یا روسپی ها را به کوچه و خیابان ها می کشاند که چند مورد اخیر قتل زنجیره ای آنها در یک شهر شمالی انگلستان همه را وحشت زده کرد و یا اسیر باندهای تبهکاران بین المللی می شوند که در هر دو مورد نه امنیت جانی و مالی خواهند داشت و نه کنترل بهداشتی برای جلوگیری از شیوع انواع بیماریهای مقاربتی.

قرار است این ماه نمایندگان مجلس یک بار دیگر تجدید نظر در قوانین فحشا را در دستور کار خود بگذارند و یکی از پیشنهادات این است که تا به حد اکثر دو روسپی اجازه داده شود که زیر یک سقف به کار خود ادامه دهند! معلوم نیست اسم این مکان قانونی را چه خواهند گذاشت! نکات نامعلوم دیگر داشتن حق آگهی و برخورد قانون با پاسخ دهندگان به آگهی است.