کمپین مبارزه با لاغری مفرط بخاطر مد
کمپین مبارزه با لاغری مفرط بخاطر مد
در چند شهر مهم اروپایی که مرکز مد محسوب می‌شوند، کمپین ضدلاغری تشکیل شده، با این اعتقاد که مدل‌ها و مانکن‌ها سلامت خود را به خاطر نمایش‌های مد به خطر می‌اندازند.
شاید از دید بسیاری از نظاره‌کنندگان، پیامی که از اکثر نمایش‌های مد می‌توان گرفت، این باشد: « تو تا زمانی که لاغر بمانی، می‌توانی زیبا و مهم باشی. »
اما آیا زنان لاغر و استخوانی، نشان‌دهنده زیبایی هستند؟ آیا بدن اکثر زنان طبیعی، این شکلی‌ست؟
در ماه سپتامبر، در هفته مد لندن، مادرید و میلان، اتفاقات جالب و جدیدی افتاد. در حالیکه انجمن مد بریتانیا اعلام کرد مدل‌هایی که قرار است روی سکوهای مد لندن راه بروند، باید مدرکی برای اثبات سلامتی خود داشته باشند، یک عکاس ایتالیایی به نام الیویر توسکانی، هفته مد میلان را با نمایش ده‌ها بیلبورد و تصاویر عجیبی شروع کرد؛ تصویر زن برهنه‌ای که به شکل مفرطی لاغر است و مبتلا به بیماری کماشتهایی یا بی‌اشتهایی. این تصویر متعلق به ایزابل کارو، بازیگر و مدل 27 ساله فرانسوی‌ست که به خاطر بیماری بی‌اشتهایی(Anorexia ) دیگر امکان فعالیت در صنعت مد ندارد.
توسکانی با این تصاویر، شروع به هشداردادن جدی در مورد وفور بیماری کماشتهایی و لاغری بیش از اندازه مدل‌ها و البته بخش زیادی از زنان اروپایی کرد.
این اتفاق همزمان با گزارش انجمن مد بریتانیا شکل گرفت که در آن ذکر شده :" گواهی پزشک مدل‌های هفته مد لندن، باید توسط پزشکان متخصص بیماری کماشتهایی و سوء تغذیه تهیه شود."در این گزارش‌ها و گواهی‌های پزشکی در کشورهای مختلف، تا به‌حال تایید شده که بین مدل‌ها، بیماری کماشتهایی و سوء تغذیه وجود دارد و برنامه‌های افزایش آگاهی و آموزش سلامتی مدل‌ها ضروری است.
کماشتهایی عصبی(انورکسیا) چیست؟نوعی اختلال و آشفتگی که با ترس و وحشت غیرعادی از چاق شدن همراه است. متخصصان و روانشناسانی که این نوع بیماری‌ها را درمان می‌کنند، این قانون جدید بریتانیا را تحسین کرده‌اند.
دکتر کامبیز صمدی، پزشک و متخصص امور تغذیه، مقیم هلند، بیماری کماشتهایی عصبی را به سه دسته تقسیم می‌کند؛ عده‌ای که به خاطر مسائل فرهنگی و اجتماعی دچار این بیماری می‌شوند، عده‌ای که مسئله روحی و روانی دارند و بخشی که به خاطر مسائل ژنتیک و بیولوژیک به این بیماری مبتلا می‌شوند.
دکتر صمدی می‌گوید:" اسم تخصصی این بیماری انورکسیاست؛ یعنی کماشتهایی یا نداشتن اشتها که به طور کلی در صورت تشدید شدن مسائل عصبی بیشتر می‌شود. بخشی از مبتلایان به این بیماری، کسانی هستند که اکثرا احساس خودکم‌بینی و پوچی می کنند یا اینکه می‌ترسند کنترلی را که بر خودشان دارند، از دست بدهند. افرادی که در محیطی قرارمی‌گیرند که باید خودشان را نشان دهند، چون فاکتورهای روحی و روانی دارند، استعداد بیشتری دارند که به این مرض مبتلا شوند. آنها در شرایط عادی هم سعی می‌کنند کمتر بخورند."
دکتر صمدی، در مورد مانکن‌ها و مدل‌هایی که دچار بیماری‌های کماشتهایی عصبی می‌شوند، توضیح می‌دهد:" خیلی وقت‌ها به این صورت هست که چون این افراد به علت روحی و روانی این کمبود را در خود حس می‌کنند، به محض اینکه چند کیلو لاغر می‌شوند خیلی خوشحال می‌شوند و این باعث می‌شود که این‌کار را ادامه داده و لاغرتر شوند تا خودشان را بهتر به محیط نشان دهند. مانکن‌ها بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند؛ آنها ابتدا شروع می‌کنند فقط چند کیلو لاغر شوند و این ادامه پیدا می‌کند و با توجه به تشویقی که از محیط خودشان می‌گیرند، دوباره آن را تجدید کرده و ادمه می‌دهند. بعد در چرخه‌ای می‌افتند که مشکل می‌شود از آن بیرون آمد."
قوانین ضدلاغری در کشورهای صاحب‌نام مد
ایتالیا به وجود زن‌های زیبا و خوش‌اندام در صحنه‌های مد و عرصه‌های بین‌المللی شهرت دارد. یک ماه بعد از مرگ یک مدل بسیار لاغر برزیلی به دلیل کماشتهایی، دولت ایتالیا، جلسه‌ای با حضور اعضای صنعت مد و پوشاک ترتیب داد تا بتوانند " یک مدل مدیترانه‌ای ساده و زیبایی" ارائه کنند.
نتایج مطرح شده در این جلسه که برای مبارزه با رواج کماشتهایی در میان زنان و لاغری مفرط، برگزار شد، قانونی را شکل داد که مدل‌ها را مجبور به داشتن مدرک پزشکی می‌کند. این مدرک باید نشان دهد که فرد دچار بی‌نظمی و اختلال در تغذیه نیست. قانونی که در بریتانیا هم مطرح شد.
اسپانیا هم در کنار ایتالیا، توصیه کرده که از نمایش مدل‌هایی که شاخص وزن بدن آنها زیر .518 هست، جلوگیری شود. با این وجود، گروهی از متخصصین ، استفاده از این شاخص را نپذیرفتد و هنوز آنرا وسیله دقیقی برای اندازه‌گیری سلامت مانکن‌ها نمی‌دانند. در کنار آنها، عده‌ای هستند که این قوانین را تحسین می‌کنند و اعلام می‌کنند شاید این قانون به تعریف مجدد معیارها و استانداردهای زیبایی در دنیا کمک کند.
اما استاندارد و شرایط پذیرش مانکن‌ها در دنیای مد چیست ؟
پگاه انواریان، طراح معروف مد ایرانی مقیم آمریکا در این مورد توضیح می‌دهد:" بعضی از مدل‌ها در هر دو صورت، چیزی بخورند و یا نخورند در شکل و شمائل خودشان می‌مانند. به خاطر اینکه متابولیسم بدن‌شان به همان شکل است و مثلا اگر ده عدد دونات شیرین و چرب هم بخورند، تغییری نمی‌کنند.
آنهایی که مشکل غذایی دارند و از ترس چاق شدن چیزی نمی‌خورند، مبتلا به بیماری می‌شوند. من و خیلی از همکارانم فکر نمی‌کنیم آنهایی که خیلی لاغر هستند در لباس خوب نشان داده شوند.
مدل بیش از حد لاغر از زیبایی لباس هم کم می‌کند. ما سراغ مدل‌هایی می‌رویم که بدن معمولی و مناسبی دارند، نه آنهایی که به شدت لاغرند؛ منظورم مدل‌هایی‌ست که می‌توانیم استخوان‌های آنها را ببینیم. سایز مانکن‌ها به شکل معمول باید 4 باشد که در اروپا می‌شود 36. "
کمپین ضد لاغری که این روزها به خاطر هفته مد میلان، لندن و مادرید در اکثر رسانه‌ها توجه ویژه‌ای را به سوی خود جلب کرده، دو سال پیش هم مطرح شد.
با این حال امسال با بیلبورد و تبلیغاتی که روی بیلبوردها شکل گرفته بود به لاغری مفرط و بیش از اندازه مانکن‌ها اعتراض داشت و باعث شد این مسئله به شکل جدی تر در رسانه‌ها بررسی شود.
