آنچه از مولکول ویاگرا برمی‌آید
آنچه از مولکول ویاگرا برمی‌آید
روانشناسان بسیاری از مشکلات و ناهنجاری‌های اجتماعی و خانوادگی را ناشی از مسائل جنسی یا آنچه در غرب نامیده می‌شود، سکس، می‌دانند. به‌تازگی در تحقیقی که مؤسسه‌ی پژوهشی Dorex انجام داده و در آن از شهروندان ۲۶ کشور جهان نظرخواهی شده است، میزان رضایت زوج‌ها از هم‌آغوشی، تعداد دفعاتی که به آن می‌پردازند، نظر و عقاید زنان و مردان در این کشورها در مورد مسائل جنسی موضوع این تحقیق علمی—پزشکی قرار گرفته است. انتشار این تحقیق پژوهشی، به‌ویژه در فرانسه، باعث شگفتی روزنامه‌ها شده است. چون معلوم شده است آنها از نظر رضایت نزدیکی با همسر یا معشوق در وضعیت ناگواری قرار دارند. فرانسه در میان ۱۰ کشور نخست مورد تحقیق جای ماقبل پایانی را دارد.
آماری که در این زمینه تهیه شده است نشان می‌دهد شهروندان کشور آفریقایی نیجریه از نظر رضایت جنسی مقام نخست را در این پژوهش دارند، با ۶۷درصد. مکزیکی‌ها مقام دوم با ۶۳درصد؛ بالاتر از هند و برزیل. فرانسوی‌ها در مقام ماقبل پایانی در میان ۱۰ کشور نخست قرار دارند با ۲۵درصد رضایت از یک هم‌آغوشی. به این ترتیب از هر ۴ فرانسوی یک نفر از عشق‌بازی و سکس لذت نمی‌برد. در مکان آخر این جدول، در مکان دهم ژاپنی‌ها قرار دارند با ۱۵درصد رضایت جنسی. ژاپنی‌ها از نظر تعداد دفعات عشق‌بازی در سال هم در رده‌ی آخر هستند با ۴۸بار در سال. در حالی‌که یونانی‌ها و برزیلی‌ها در بالای جدول قرار گرفته‌اند با ۱۶۴ و ۱۴۵بار رابطه‌ی جنسی در سال. فرانسوی‌ها در این جدول در جای هشتم قرار دارند با ۱۲۰ بار، بالاتر از بریتانیایی‌ها و ژاپنی‌ها.
صفحه مرتبط در روزنامه‌ی «پاریزین»
اما پدیده‌ای که در سال‌های اخیر در زمینه‌ی سکس پیدا شده است بازار فروش بسیار بالای داروهایی هستند که برای تقویت جنسی تهیه شده‌اند که به‌قول روزنامه‌ی «پاریزین» فروش قرص‌های لذت، انفجاری‌ست. فروش این قرص‌ها در بازار جهانی در سال ۲۰۰۶، ۷درصد ترقی داشته است و بنا به تحقیق انستیتوی «I.M.S.S» از مرز ۶۴۳میلیون دلار گذشته است. گردش کار فروش این قرص‌ها در بازار فرانسه در سال ۲۰۰۶با ۲۳درصد افزایش، ۱۲۳میلیون یورو بوده است. برای اطلاع بیشتر در مورد این قرص‌ها و داروهای جدید تقویت جنسی به سراغ دکتر حسین فرهمند می‌رویم، سکسولوگ در بیمارستان‌های پاریس که مطبی نیز در یک منطقه‌ی مهاجرنشین دارد. دکتر فرهمند ساخت و عرضه‌ی این داروها را انقلابی در فراهم‌شدن روابط بهتر بین زوج‌ها و خانواده‌ها می‌داند:
«بله، این داروها که حدود سال‌های ۹۸ـ ۹۷ وارد بازار شد، واقعاً می‌شود گفت که یک انقلابی در درمان بخش بزرگی از بیمارهایی که گرفتاری داشتند برای اینکه بتوانند آمیزش جنسی داشته باشند، بتوانند عشق‌بازی درستی بکنند پیش آورد. قبلاً ما تنها راه‌حلی که داشتیم در درجه‌ی اول روان‌درمانی بود که خب درصد موفقیتش با تکنیک‌های رفتاردرمانی حدود ۲۰درصد بود، بعد از آن تزریق داخل آلت‌جنسی پیش آمد که هنوزهم برای عده‌ای مصرف می‌شود، ولی تزریق اولاً خیلی مصنوعی‌ست و درثانی تزریق در ذهن ما، با اینکه در اساس دردناک نیست، ولی کمی تصویر ذهنی‌اش می‌تواند دردناک باشد. و در درجه‌ی سوم اینکه احتیاجی به تحریک و میل جنسی نداشت. تزریق می‌کردند و به هر کسی این داروها را تزریق بکنند، خب نعوذ پیدا می‌کند. در صورتی‌که با این داروهای جدید به‌هیچ‌وجه این حالت مکانیکی نیست و ما توانستیم واقعاً بخش بزرگ، بخش بزرگی از ۸۰درصد گرفتاری‌های مربوط به نعوذ را با این داروها درمان بکنیم.»
به‌هرحال یک‌مقدار هم مسائل سنتی بود. به‌خصوص من در ایران می‌خواندم که مثلاً می‌گفتند فلان دارو برای این کار خوب است...
نه واقعاً اینها هیچ ربطی به آن درمان‌های سنتی ندارد. یک بخش از درمان‌های سنتی اثر روانی داشت و بخشی هست که آره، می‌تواند آدم بگوید که یک نوع حشره‌ای هست در برزیل، یک نوع مگسی هست که آره... منتها خطرناک است و یا «یوهنبیل» است که ریشه‌ی گیاهی دارد و در آفریقا مصرف می‌شود، آره! این را می‌شود مصرف کرد، ولی درجه‌ی کارآیی «یوهنبیل» که هنوز هم مصرف می‌شود، خیلی کمتر است. یک‌دسته‌ی دیگری هم به‌کلی بی‌ربط بودند، به‌کلی فقط تصور و تخیل جمعی بود، مثلاً شاخ کرگدن که به‌هیچ‌وجه کوچک‌ترین تأثیری در هیچ‌کس ندارد، بلکه خوردنش می‌تواند ضررهایی هم داشته باشد.
این داروهای جدید به‌هرحال با ویاگرا آغاز شد، الان داروهای مختلفی آمده است. این داروها آیا همان ترکیباتی که ویاگرا داشته، اینها هم دارند یا اینکه چیزهای جدیدی هستند؟
نه، اساسش همان براساس مولکول ویاگرا هست که اینها با یک آنزیمی جلوی کارش را می‌گیرند. حالا وارد داستان علمی‌اش نمی‌شویم، اما روی آن مولکول اولیه ویاگرا اینها توانستند، یعنی همان‌طور که مثل همیشه ذهن غربی به یک‌جا محدود نمی‌کند، اینها راه‌حل‌های دیگری پیدا کردند و خب دو داروی دیگری پیش آمد که «سیالیسم» واقعاً فرق دارد. به این معنا که اثر آنی‌اش کمتر است، ولی طول مدتی که می‌تواند همچنان مؤثر باشد زیادتر است، بین ۲۴ تا ۳۶ ساعت. من تأکید می‌کنم که اساس اهمیت این داروها این است که بدون میل جنسی، بدون تحریکی که با طرف مقابل، با همراهت باشد، اگر این میل و این تحریک نباشد هیچ اثری ندارند. بنابراین می‌بینید که یک مقداری ارزش روانی بیشتری دارد.
حسین فرهمند
کسانی هم که می‌خواهند این داروها را استفاده بکنند، حتماً باید به دکتر مراجعه کنند و از نظر سلامتی و قلب و این چیزها مورد معاینه قرار بگیرند، اینطور نیست؟
بیماران قلبی را اصولاً باید دید که اینها آیا می‌توانند، فعالیت جنسی برایشان خطری دارد یا نه! آن دسته از بیماران قلبی که گرفتاری دارند که ناچار می‌شوند داروهای «میتره، میترات» مصرف بکنند، خب برای آنها استفاده از ویاگرا و امثالهم به‌کلی ممنوع است، برای اینکه واقعاً خطر مرگ دارد و گذشته از آن کسانی که بیماری‌های چشمی نوع خاصی دارند خب باید احتیاط بکنند. من می‌دانم که الان، امروز می‌شود روی اینترنت به‌راحتی این داروها را خرید و خیلی هم ارزان‌تر هست از داروخانه. واقعاً توصیه‌ی من این است که به‌هیچ‌وجه چنین خریدهایی نباید کرد، بدون نظر پزشک نباید مصرف کرد، چون دچار گرفتاری‌های عمده‌ای می‌شود.
می‌بینم یک روزنامه‌ی فرانسوی در صفحه‌ی اقتصادی‌اش راجع به این داروها بحث کرده و آمار داده است. آمار خیلی بالاست و مثل اینکه هر سال هم این آمار و این گردش پولی این محصولات همین‌طور بالا می‌رود. فکر می‌کنید واقعاً علت این کار چه هست، آیا علتش یک‌مقدار آن زندگی ماشینی‌ست که به‌هرحال مردم را خسته می‌کند و بعد مجبور می‌شوند به داروها پناه ببرند؟
کاملاً درست می‌فرمایید و این هست. اینکه نقش مرد و تصویر مرد حداقل در جامعه مردی دچار اختلال‌های جدی شده است و جایگاه خودش را درست نمی‌تواند پیدا کند. بخشی از افزایش فروش و مصرف این داروها ناشی از این واقعیت است. بخش دیگرش این است که ما خجالت‌مان، اینکه این شخص یا آن شخص دچار چیزی که به اصطلاح به آن می‌گویند ناتوانی جنسی‌ست، که امروزه دیگر این اصطلاح مطرح نمی‌شود، این خجالت در امور جنسی کمتر شده است. یعنی بیمارها راحت‌تر می‌توانند بیایند بگویند که من این یا آن مشکل را دارم. بخش سومش این است که بسیاری از اشخاص به‌اصطلاح یک‌مقداری کهنسال، یعنی بالای ۶۰ یا ۶۵ سال، که قبلاً می‌گفتند خب دیگر می‌شود فعالیت جنسی‌مان را ندیده بگیریم، این اشخاص متوجه شدند که به‌هیچ‌وجه این واقعیت ندارد. تا زمانی که ما زنده هستیم، تا زمانی که ما نفس می‌کشیم و بدنمان کار می‌کند، میل جنسی در ما هست و خجالت در این زمینه معنای زیادی ندارد. و اینها باعث شد که افراد خب مصرف می‌کنند.
آقای دکتر فرهمند شما در یک منطقه‌ی پرجمعیتی مطب دارید که خب مهاجران زیادی هم اینجا زندگی می‌کنند. بیشترین بیماران شما جزء چه طبقه‌ای هستند؟
بخش بزرگشان میانسال هستند، یعنی بین سنین ۳۵ تا ۵۰ ساله. یک بخش دیگر به‌علت اینکه مطب من نزدیک دانشگاه هست، دانشجو هستند. یعنی بار اولی که می‌خواهند فعالیت جنسی داشته باشند، اضطراب در آنها زیاد می‌شود و مصرف می‌کنند. می‌آیند اینجا، و با این داروها اضطرابشان به‌کلی کم می‌شود، متوجه می‌شوند و برمی‌آیند. در این قسمت که واقعاً ناتوانی جنسی به این معنا که نعوذ را نتواند داشته باشد بخش بزرگی بالای ۵۵ سال یا ۶۰ سال هستند که روز به روز بیشتر متوجه می‌شوند که می‌شود کمکشان کرد.
آقای دکتر آیا خانمها هم مشتری شما هستند؟
برای خانمها فعلاً دارویی به آن شکل، داروی مشخصی پیدا نشده است. مشکل عمده‌ی خانمها دو دسته است. بیشترین تعدادشان میل جنسی‌شان کم می‌شود، بیشترین مراجعین مطب من و دیگر سکسولوگها میل جنسی هست و دسته‌ی دوم که خانمهایی هستند که نمی‌توانند به اوج لذت جنسی، یعنی ارگاسم، برسند. دارویی به آن شکل فعلاً پیدا نشده است. داروهای کمکی هست، ولی واقعاً اثرش مستقیم نیست. همچنان ما با رفتاردرمانی بخش بزرگی بیشتر از ۶۰درصد را می‌توانیم بهبود ببخشیم، ولی ۴۰ درصد می‌ماند که واقعاً راه مشخص هنوز ندارد.
آیا جزء بیماران شما کسانی هستند که به تشویق خانمهاشان آمده باشند برای معالجه؟
خیلی می‌تواند برایتان بامزه باشد که بخش بزرگ کسانی که به مطب تلفن می‌کنند، وقت می‌گیرند، خانمها هستند. باز برخلاف تصوری که ما داریم که خانمهای مسلمان یا آفریقای شمالی، اکثریت مسلمان که زیاد رویشان نمی‌شود، جالب است یا حداقل در مطب من اینطور است که بخش بزرگی از خانمهای مسلمان هستند که برای شوهرانشان وقت می‌گیرند که یا دچار ناتوانی جنسی هستند یا بخش بزرگی که به من مراجعه می‌کنند دچار انزال زودرس—پیش‌رس هستند، اینکه کارشان زود تمام می‌شود. بله واقعاً خانمها وقت می‌گیرند.
و پرسش آخر من این است که به‌هرحال با کمک این داروها فکر می‌کنید یک مقدار روابط خانوادگی بهتر شده است؟
خیلی، خیلی! آنچه اینجا وقتی من درمان زوج را می‌کنم، می‌بینم که واقعاً فرقش از یک به صد است. یعنی بعد از یک دوران ۶ماه، یکسال، دوسال... حتا اینجا یک زوجی را داشتم که ۵ سال از ازدواجشان گذشته بود و همچنان رابطه‌ی جنسی نداشتند با هم. خب می‌توانید تصور کنید که چه در بهشتی به رویشان باز شد.
نمونه‌های جالب دیگری هم دارید که بگویید؟
واقعاً از این نظر جالب است که آدم می‌بینند که بعد از چندبار مصرف این دارو، حدود ۸ تا ۱۲بار مصرف، انگار خود این موتور دیگر به‌کار می‌افتد. البته نه در کهنسالان، در میانسالان که بیشتر مشکلشان اضطرابی هست، بعد از ۸ تا ۱۲ بار مصرف، موتور به‌کار می‌افتد، و دیگر احتیاجی به مصرف بیشتر دارو نیست. چون همان‌طور که در این مقاله دیده‌اید خیلی گران هستند. ۴ قرص در فرانسه حدود ۵۰ یورو هست. هر کسی نمی‌تواند این پول را بدهد.
در ایران هم آیا شما اطلاع دارید که همچنان مشتری دارد؟
مشتری که خیلی دارد. حتا از ایران به من زنگ می‌زنند و صحبت می‌کنند. در ایران تا آنجایی که من شنیدم سه نوع ویاگرا وجود دارد. یکی ویاگرای وطنی‌ست که خیلی خوب کار می‌کند، ولی مقداردوزش همچنان بالاترین مقدار است. یعنی آنجا که نوشته است ۲۵میلی، ۵۰ میلی یا ۱۰۰ میلی‌گرم، ظاهراً ارزش زیادی ندارد. همه‌اش ۱۰۰ میلی‌گرمی‌ست و نتیجه خب خیلی قوی‌ست.
یعنی منظورتان از وطنی چه هست؟
ساخت ایران است. واقعاً تا آنجایی که من اینجا با کمپانی «فایزر» صحبت کردم، اجازه‌ای به ایران نداده‌اند. بنابراین بی‌اجازه مولکول را کپی، و درست می‌کنند. نوع دومی که هست، می‌گویند ویاگرا مال خلیج فارس است که آن هم تا آنجایی که من خبر دارم خیلی نتیجه‌اش خوب است و نوع سومش ویاگرای هندی‌ست که نتیجه‌ی مشخص ندارد. بعضی‌هایش خوب است، بعضی‌هایش بی‌نتیجه است و بعضی‌هایش هم انگار تویش گچ ریختند. یعنی حساب و کتاب درستی ندارد.
و چینی‌ها که در همه‌ی بازار وارد شده‌اند در اینجا هنوز وارد نشده‌اند؟
تا آنجایی که من شنیدم، شده‌اند. اما کمپانی «فایزر» فشار می‌آورد که نمی‌توانید شما اینطوری ادامه بدهید و چون چین می‌خواهد یک کشور معتبر در سطح جهان بشود، فکر می‌کنم در مذاکرات جدی هست که بتواند از اینها کپی مجاز داشته باشد. به‌هرحال چیزی که هست سال بعد تمام می‌شود، یعنی سال بعد مولکول ویاگرا وارد بازار جهانی می‌شود که دیگر احتیاجی به قرارداد با «فایزر» نیست. هر کسی می‌تواند کپی بزند و آزاد است.
و چشم‌انداز شما برای آینده چه هست، آیا واقعاً چیزهای جدیدتری الان در آزمایشگاه‌ها هست که به بازار بیاید؟
کاملاً، کاملاً درست است. به‌خاطر اینکه الان ناتوانی جنسی به معنای نبود نعوذ، اینکه فرد نتواند واقعاً آمادگی برای عمل جنسی داشته باشد، با مولکول‌هایی نظیر ویاگرا واقعاً حل شده است. بخش بزرگی نزدیک به ۴۰درصد فرانسوی‌ها دچار مشکل انزال پیش‌رس یا سریع هستند. در آفریقای شمالی این ۴۰درصد به حدود ۷۰درصد می‌رسد. ۷۰درصد کمتر از ۲دقیقه کارشان تمام می‌شود، انزال پیش می‌آید و هیچ خانمی توی دنیا نیست که در کمتر از ۲دقیقه بتواند به لذت برسد. آقا کارش تمام می‌شود، خانم می‌ماند و بعد وارد مشکلات میان زوج می‌شویم. الان فشار پژوهشی‌ای که هست روی یافتن داروهای مشخص برای جلوگیری از انزال پیش‌رس هست و من فکر می‌کنم تا دو سال دیگر ما این دارو را خواهیم داشت. یادم می‌آید آن موقعی که من دانشجوی سکسولوژی بودم و داشتم دکترای سکسولوژی می‌گرفتم، روشهای پیسوکانالیز، یعنی روانکاوی بود که ده سال طول می‌کشید تا یک آقایی بتواند به اصطلاح از عهده‌ی امر جنسی برآید و تازه در آن هم حرف بود، چون بسیاری از مواقع ناموفق بود. اینجا ما در جلسه‌ی اول و دوم ایشان می‌آید، خوشحال. بسیاری مواقع به من زنگ می‌زنند و تشکر می‌کنند، می‌خندند. وقتی من خنده‌ی این زوج را می‌بینم، انگار بیشترین موهبت، آفرین و ستایش از من شده است.
