مغز چاق ها توانایی تشخیص چربی را ندارد

در انسانها و موشها سلولهای چربی بدن از خود هورمون لپتین آزاد می‌کنند که این هورمون روی عملکرد بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس تاثیر می‌گذارد. این بخش از مغز تنظیم احساساتی نظیر گرسنگی و تشنگی را بر عهده دارد.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد استفاده از رژیمهای غذایی پرچرب سبب می‌شود مغز انسان حساسیت خود را در برابر هورمونهای آزاد شده از سلولهای چربی که سبب کنترل اشتها در مغز می‌شوند، از دست بدهد که این امر به کاهش آگاهی مغز از میزان چربی موجود در بدن می‌انجامد.

به گزارش ایرنا از سایت اینترنتی "نیوساینتیست"، این مطالعه دلیل این مطلب را توجیه می‌کند که چرا واکنش مغز موشهای چاق به هورمون کنترل‌کننده اشتها به نام لپتین کاهش می‌یابد. دانشمندان عقیده دارند بر اساس نتایج این مطالعه، داروهایی که واکنش مغز به هورمون لپتین را افزایش می‌دهند ممکن است در آینده برای درمان چاقی از طریق کاهش اشتها به کار گرفته شوند.

در انسانها و موشها سلولهای چربی بدن از خود هورمون لپتین آزاد می‌کنند که این هورمون روی عملکرد بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس تاثیر می‌گذارد. این بخش از مغز تنظیم احساساتی نظیر گرسنگی و تشنگی را بر عهده دارد.

هنگامی که سلولهای چربی در بدن افزایش می‌یابند، میزان هورمون لپتین موجود در بدن نیز افزایش می‌یابد که این امر از لحاظ نظری باید سبب کاهش اشتها شود اما محققان در گذشته متوجه شده بودند با افزایش سطح لپتین در بدن نمی‌توان چاقی را درمان کرد. هم‌اکنون محققان مرکز ملی تحقیقات انسانی "اورگون" در آمریکا در مطالعه‌ای جدید به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد این وضعیت به دلیل کاهش حساسیت مغز افراد چاق به هورمون لپتین است.

محققان در این تحقیقات گروهی از موشهایی که از لحاظ ژنتیکی مشابه یکدیگر بودند را با دو رژیم غذایی متفاوت، یکی سرشار از چربی و پرکالری و دیگری کم‌کالری و کم‌چرب، تغذیه کردند که به صورت طبیعی موشهای تغذیه شده با رژیم دوم لاغر باقی ماندند و از میان موشهایی که از رژیم چرب و پرکالری استفاده کرده بودند، برخی دچار اضافه وزن شده و برخی دیگر وزن طبیعی خود را حفظ کردند.

دانشمندان سپس بخش هیپوتالاموس از مغز آن دسته از موشهای گروه دوم را که در پی استفاده از رژیم غذایی پرچرب چاق شده بودند و نیز موشهای لاغر را خارج کرده و واکنش سلولهای هیپوتالاموس این موشها به هورمون لپتین را اندازه گرفتند.

نتایج مطالعه نشان داد سلولهای مغز موشهای چاق در تماس با لپتین هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهند اما سلولهای مغز موشهای لاغر در اثر تماس با لپتین، مواد شیمیایی منتشر می‌کنند که به کنترل اشتها منجر می‌شوند.

بررسی بیشتر نشان داد درون سلولهای مغز موشهای چاق ماده‌ای به نام ‪ SOCS-3‬انباشته شده که این ماده احتمالا سبب کاهش حساسیت سلولهای مغز در برابر لپتین می‌شود.

به گفته "مایکل کاولی"، بر خلاف این تصور عامه که افراد چاق به علت علاقه زیاد به غذا خوردن نمی‌توانند وزن خود را کاهش دهند، نتایج مطالعه جدید نشان می‌دهد که مغز افراد چاق توانایی سنجش میزان چربی بدن و کنترل اشتهای آنها را ندارد.

در همین مطالعه مشخص شد موشهای چاق در پی یک رژیم غذایی کم چرب و کم کالری می‌توانند توانایی مغز خود در زمینه حساسیت در برابر لپتین را مجددا بدست بیاورند.

"کاولی" عقیده دارد داروهایی که میزان ماده ‪ SOCS-3‬انباشته شده در سلولهای هیپوتالاموس را کاهش دهند، می‌توانند با افزایش حساسیت مغز در برابر لپتین در آینده به درمان موثری برای چاقی تبدیل شوند.