بحران ازدواج در خاورمیانه!و دلسوزی غربی ها
رأی دهید
در حالی که اروپا و آمریکا با بیشترین بحران‌ها در تشکیل خانواده، حفاظت از آن و تولد فرزندان دست و پنجه نرم می‌کنند، هفته‌نامه آمریکایی «نیوزویک» با ارایه گزارشی از ازدواج در خاورمیانه، وضعیت آن را بحرانی دانست.
به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب»، «نیوزویک» نوشت: «مازن یونس» لبنانی می‌گوید: بسیار علاقه‌مند است، ماهیانه درآمدی دو هزار دلاری داشته باشد تا شاید بتواند پیش از سی سالگی ازدواج کند. در مقابل، «جورج ثابت» 34 ساله که یک حسابدار مصری است، ماهانه کمتر از سیصد دلار درآمد دارد و به عنوان تنها پسر خانواده، از پدر و مادر سالخورده‌اش هم نگهداری می‌کند. ازدواج برای او یک رویای دست نیافتنی است. ازدواج که مدتها سنگ بنای زندگی خاورمیانه‌ای بوده، با بحران روبه‌رو شده است. به این دلیل که نسل جدید جوانان، نمی‌توانند ازدواج کنند و این واقعیت، یکی از عوامل مهم ایجاد مشکلات سیاسی و اجتماعی است. کمتر از یک دهه پیش، 63 درصد مردان خاورمیانه‌ای در دهه سوم زندگی خود ازدواج می‌کردند، حال آن‌که امروزه، این میزان به حدود 50 درصد رسیده است. در آسیا ایران با 38 درصد رکورددار است و مراکش نیز آماری تقریبا مشابه دارد. پس از آسیا که با 77 درصد ازدواج مردان بین 25 تا 29 سال اول است، آمریکای لاتین با 69 درصد و آفریقا با 66 درصد در مقام‌های بعدی قرار دارند. این مسئله می‌تواند پیامدهای مهمی را به دنبال داشته باشد. در بسیاری کشورهای غربی، زندگی یک مرد عرب تهی از شانس‌های اقتصادی و اجتماعی است و ازدواج، تنها راه رسیدن به یک موقعیت اجتماعی و داشتن روابط مشروع جنسی است. بیشتر مردان عرب، برخلاف آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها در برهه بیست سالگی به بعد، برخلاف میلشان مجرد مانده‌اند. برای مثال در مصر، سالانه 8/3 میلیارد دلار هزینه ازدواج می‌شود؛ یعنی بسیار بیشتر از دو میلیارد دلاری که این کشور هر ساله کمک اقتصادی از آمریکا دریافت می‌کند. بیشتر این هزینه‌ها باید توسط داماد پرداخته شود. حدود شش هزار دلار برای هر عروسی که 5/4 برابر میانگین درآمد سالانه است و در حالی که هزینه‌های ازدواج همراه با تورم هر ساله رشد می‌کند، درآمدها از سال 1985 تقریبا ثابت مانده‌اند. بسیاری از مردان خاورمیانه‌ای با داشتن 30 درصد بیکاری جوانان، دارای موانع مالی بسیار جدی در راه ازدواج هستند. مردان مراکشی هم‌اکنون با میانگین 32 سال ازدواج می‌کنند که هفت سال بیشتر از نسل گذشته است. تغییر انتظارات و توقعات نیز مشکل را پیچیده‌تر کرده است. عده زیادی دیگر خواهان ازدواج به شیوه سنتی نیستند. به لیست جهزیه، هر روز کالاهای مصرفی بیشتری اضافه می‌شود. عروس‌ها خواستار خانه جدا هستند و دیگر زندگی با والدین را نمی‌پذیرند. رسانه‌های غربی زندگی راحتی برای آنها نمایش می‌دهند، ولی بیشتر افراد وسیله‌ای برای درک کامل آن ندارند. جوانانی که در دوراهی سنت و مدرنیته سردرگمند، متمایل به فرار رادیکال شده و ناراضی هستند، چرا نمی‌توانند ازدواج کنند و مذهب و عرف‌های اجتماعی، آنان را از داشتن روابط جنسی خارج از ازدواج منع می‌کند. آنان باید اعضای پیر خانواده را نگه دارند. استقلال مالی و ازدواج هنوز هم دو شاخص موقعیت اجتماعی هستند که دستیابی به آنها سخت است. این روند در بخشی از جهان که 60 درصد جمعیتش زیر 25 سال سن دارند، «بمب اجتماعی» است. البته رادیکال‌های خاورمیانه، گام‌هایی را در این راستا برداشته‌اند. در اردن، «اخوان‌المسلمین» ازدواج‌های دسته‌جمعی برگزار کرده و وام‌های بدون بهره را به زوج‌های جوان می‌دهد؛ در ایران، احمدی‌نژاد با دادن وام به جوانانی که قصد ازدواج دارند، برای خود محبوبیت به دست می‌آورد و در مصر نیز ساختار مذهبی، جنگی را علیه ازدواج‌های صیغه‌ای به راه انداخته است. در همین حال، بسیاری از مردان جوان، مهاجرت به اروپا و دیگر کشورها را به امید یافتن کار و ازدواج ترجیح می‌دهند. بیشتر افراد می‌گویند بر خواهند گشت، اما هرگز بازنمی‌گردند. سیاستمداران آمریکایی و اروپایی تا اندازه زیادی خلأ ازدواج را ندیده‌اند، در حالی که این امر، یکی از مهم‌ترین تمایلاتی است که منطقه را در بر گرفته است
