مرتضی طلایی: وضع از بیحجابی گذشته و با لباس زیر میآیند میوه میخرند + ویدیوی خود او در کانادا
رأی دهید
در هایپرمارکت میوه، فرد با لباس زیر میوه میخرد. اینها را در جامعه میبینیم و در همین جامعه زندگی میکنیم.»
او اضافه کرد: «معتقدم آنچه امروز در جامعه با عنوان مسئله بدحجابی با آن مواجه هستیم، بخش قابل توجهی از آن ناشی از مقاومت، مقابله و اعتراض جامعه زنان ما نسبت به شیوه مدیریت اداره جامعه است.
او اضافه کرد: «معتقدم آنچه امروز در جامعه با عنوان مسئله بدحجابی با آن مواجه هستیم، بخش قابل توجهی از آن ناشی از مقاومت، مقابله و اعتراض جامعه زنان ما نسبت به شیوه مدیریت اداره جامعه است.
هر قدر فشار را بیشتر کردیم، نتیجه معکوس گرفتیم.»
سابقه خبر:16 بهمن 1400
مرتضی طلایی کیست و چرا 'سفر' به کانادا خبرساز شد؟
همه ماجرا از آنجا آغاز شد که فیلمی در ظاهر معمولی از مردی با پیراهن آستین کوتاه، شورت ورزشی و جورابهای بلند در باشگاهی منتشر شد که گفته میشد در کانادا است. مردی که روی تردمیل باشگاهی در ریچموند هیل انتاریوی این کشور و در کنار زنان بدون روسری ورزش میکرد، گفته شد که مرتضی طلایی، فرمانده اسبق نیروی انتظامی تهران و از مقامهای ارشد نظامی ایران است.
نه سفر به کانادا غیرقانونی است، نه ورزش کردن در باشگاه مختلط. اما پیشینه مرتضی طلایی و اظهاراتش بعد از انتشار این فیلم، ابعادی به ماجرا میداد که جامعه نمیتوانست به سادگی از آن بگذرد.
پیشینه مرتضی طلایی چیست؟
آقای طلایی در دهه ۷۰ و ۸۰ شمسی در ایران لباسی به تن داشت و سوار بر خودرویی بود که با دیدنش بسیاری از جوانان در خیابان سرشان را پایین میانداختند یا راهشان را کج میکردند؛ در سالهایی که راه رفتن دختر و پسر در خیابان کنار هم جرم بود، بازداشت و شلاق در پی داشت و برای اثبات محرمیت باید سند عقد یا صیغه در جیبها میبود.
هرچند مرتضی طلایی پس از رسیدن به فرماندهی نیروی انتظامی تهران در اوایل دهه ۸۰ سعی کرد در چند مصاحبه مطبوعاتی با شوخی و طنز، چهره ملایمتری از نیروی انتظامی در زمینه مسائل فرهنگی و اخلاقی نشان دهد و تاکید کرد که بر دختران و پسران سخت نخواهد گرفت، اما در عمل گشتهای نیروی انتظامی و گشت ارشاد به کارشان ادامه دادند و بازداشتگاه وزرا در عباسآباد تهران خلوتتر نشد.
او در سالهای خدمتش بارها بر برخورد با زنانی که "بدحجاب" میخواند، تاکید کرد. کافیشاپهای بسیاری به خاطر پذیرایی از دختران و پسران تعطیل شد و در خیابان جوانان زیادی بازداشت و جریمه شدند.
در یک نگاه
* ۶۳ ساله و متولد ۱۳۳۷ در اصفهان
* ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۰ فرمانده سپاههای خوانسار، میمه، کاشان
* ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶ فرمانده نیروی انتظامی اصفهان
* ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰ فرمانده نیروی انتظامی مازندران
* ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ
* ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۵ عضویت شورای شهر تهران
* ۱۳۹۲ رییس ستاد انتخاباتی محمدباقر قالیباف در تهران
مورد دیگر در پیشینه کاری آقای طلایی مربوط به سالگرد کوی دانشگاه در سال ۱۳۸۲ است و زمانی که او فرمانده نیروی انتظامی تهران بود. بر اساس سخنرانیای که از محمدباقر قالیباف، فرمانده کل نیروی انتظامی وقت منتشر شد، او گفته بود که آن سال مجوز ورود و تیراندازی در اعتراضات کوی دانشگاه را با برخورد تند و تهدید از شورای امنیت وزارت کشور گرفته است. سخنانی که در کارزارهای انتخابات به زیان آقای قالیباف تمام شد. اما مرتضی طلایی که رییس ستاد انتخاباتی تهران او بود، پا به میان گذاشت و از آقای قالیباف دفاع کرد و گفت او و فرماندهاش آن زمان مدافع دانشجویان بودهاند.
او در سالهای خدمتش بارها بر برخورد با زنانی که "بدحجاب" میخواند، تاکید کردواکنش به فیلم چه بود؟
واکنشها در شبکههای اجتماعی به فیلم منتشر شده گسترده بود، از تعجب از چگونگی ویزا گرفتن یک فرمانده سپاه گرفته تا فرمانده نیروی انتظامی که در کنار زنان بیحجاب ورزش میکند. و همچنین اشاره به اینکه یکی دیگر از مقامهای جمهوری اسلامی که همیشه شعار "استکبارستیزی" میدهند، سر از خارج کشور درآورده است. اتفاقی که این روزها در میان مقامهای ارشد جمهوری اسلامی ایران و فرزندانشان بسیار تکرار میشود.
اما موضوعی که باعث خشم بسیاری در شبکههای اجتماعی شد، اظهارنظر خود آقای طلایی بود.
مرتضی طلایی چه گفت که جنجال را بیشتر کرد؟
او ابتدا "مهاجرت"خود به کانادا را تکذیب کرد و گفت که" ما نوکری این مردم و این آب و خاک رو با تمام عالم عوض نمیکنیم. آن جاهایی که شما فکر میکنید ما برای آن سر و دست میشکنیم ارزانی شما باشد."
اما سپس در مصاحبهای با دیدبان ایران سفر به کانادا را رد نکرد و گفت زندگی خصوصیاش به کسی مربوط نیست: "من دارم زندگی خودم را میکنم. شما باید جواب بدهید که زندگی شخصی افراد به چه کسی مربوط است؟"
او گفت: "مگر مسئله شخصی افراد باید در فضای رسانهای به آن پرداخته شود؟ چرا باید در فضای رسانه من بیایم بگویم که به فلان سفر رفتم یا نرفتم؟ اصلا من صد تا سفر رفتم. باید پاسخگو باشم؟! من دارم زندگی خودم را میکنم؛ شما باید جواب بدهید که زندگی شخصی افراد به چه کسی مربوط است؟"
اما رئیس پلیس سابق تهران در گفتوگویی تلفنی با عبدالله عبدی که برای اولین بار ویدئوی مرتضی طلایی را منتشر کرده بود، گفت نه در مقام یک مسئول به سفر رفته و نه سفر او رسمی بوده است.
اظهاراتی که کبریتی بود بر باروت خشم بسیاری از ایرانیان. شمار زیادی تجربههای خود را از زندگی در ایران نوشتند که بارها نیروی انتظامی به زندگی خصوصی آنها سرک کشیده و برای مسائل خصوصی آنها را بازداشت، محاکمه، جریمه و زندانی کرده است.
مرتضی طلایی در نهایت از سفر خود دفاع کرد و در چند اظهارنظر جداگانه گفت "تک تک سلولهای وجود" خود را برای نظام جمهوری اسلامی میدهد و حاضر نیست در جای دیگر زندگی کند و برای سفر شخصی به کانادا رفته بوده است.
چطور به کانادا رفت؟
آقای طلایی تاکید میکند به کانادا مهاجرت نکرده و یک سفر شخصی داشته است. اما برای سفر شخصی هم به ویزایی نیاز است که در آن پرسشهای مختلفی درباره سابقه افراد و نقش احتمالی در اعمال اقدامات ضد حقوق بشر پرسیده میشود و در بسیاری از مواقع عضویت در سپاه پاسداران میتواند مانع بزرگی در راه دریافت ویزای گردشگری باشد چه برسد به فرماندهی ارشد.
بهمن کلباسی، خبرنگار بیبیسی از وزارت مهاجرت کانادا در این باره سوال کرده و پرسیده که آیا از سابقه او خبر داشتهاند یا نه.
این نهاد در پاسخ به بیبیسی گفته به رصد کردن موارد تهدید آمیز برای امنیت داخلی کشور اهمیت زیادی میدهد اما "بر اساس قوانین حریم خصوصی، بدون اجازه فرد نمیتواند جزئیات را منتشر کند."
این سوال هنوز بیپاسخ است که آقای طلایی چگونه توانسته ویزای کانادا بگیرد.
سوالی که هشت نهاد حقوقی بشری در بیانیهای مشترک از جاستین ترودو، نخستوزیر کانادا پرسیدهاند از او خواستهاند که این کشور از پذیرش فرماندهان سابق سپاه و تمام ناقضان حقوق بشر خودداری کند.
نه سفر به کانادا غیرقانونی است، نه ورزش کردن در باشگاه مختلط. اما پیشینه مرتضی طلایی و اظهاراتش بعد از انتشار این فیلم، ابعادی به ماجرا میداد که جامعه نمیتوانست به سادگی از آن بگذرد.
پیشینه مرتضی طلایی چیست؟
آقای طلایی در دهه ۷۰ و ۸۰ شمسی در ایران لباسی به تن داشت و سوار بر خودرویی بود که با دیدنش بسیاری از جوانان در خیابان سرشان را پایین میانداختند یا راهشان را کج میکردند؛ در سالهایی که راه رفتن دختر و پسر در خیابان کنار هم جرم بود، بازداشت و شلاق در پی داشت و برای اثبات محرمیت باید سند عقد یا صیغه در جیبها میبود.
هرچند مرتضی طلایی پس از رسیدن به فرماندهی نیروی انتظامی تهران در اوایل دهه ۸۰ سعی کرد در چند مصاحبه مطبوعاتی با شوخی و طنز، چهره ملایمتری از نیروی انتظامی در زمینه مسائل فرهنگی و اخلاقی نشان دهد و تاکید کرد که بر دختران و پسران سخت نخواهد گرفت، اما در عمل گشتهای نیروی انتظامی و گشت ارشاد به کارشان ادامه دادند و بازداشتگاه وزرا در عباسآباد تهران خلوتتر نشد.
او در سالهای خدمتش بارها بر برخورد با زنانی که "بدحجاب" میخواند، تاکید کرد. کافیشاپهای بسیاری به خاطر پذیرایی از دختران و پسران تعطیل شد و در خیابان جوانان زیادی بازداشت و جریمه شدند.
در یک نگاه
* ۶۳ ساله و متولد ۱۳۳۷ در اصفهان
* ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۰ فرمانده سپاههای خوانسار، میمه، کاشان
* ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶ فرمانده نیروی انتظامی اصفهان
* ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰ فرمانده نیروی انتظامی مازندران
* ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ
* ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۵ عضویت شورای شهر تهران
* ۱۳۹۲ رییس ستاد انتخاباتی محمدباقر قالیباف در تهران
مورد دیگر در پیشینه کاری آقای طلایی مربوط به سالگرد کوی دانشگاه در سال ۱۳۸۲ است و زمانی که او فرمانده نیروی انتظامی تهران بود. بر اساس سخنرانیای که از محمدباقر قالیباف، فرمانده کل نیروی انتظامی وقت منتشر شد، او گفته بود که آن سال مجوز ورود و تیراندازی در اعتراضات کوی دانشگاه را با برخورد تند و تهدید از شورای امنیت وزارت کشور گرفته است. سخنانی که در کارزارهای انتخابات به زیان آقای قالیباف تمام شد. اما مرتضی طلایی که رییس ستاد انتخاباتی تهران او بود، پا به میان گذاشت و از آقای قالیباف دفاع کرد و گفت او و فرماندهاش آن زمان مدافع دانشجویان بودهاند.
واکنشها در شبکههای اجتماعی به فیلم منتشر شده گسترده بود، از تعجب از چگونگی ویزا گرفتن یک فرمانده سپاه گرفته تا فرمانده نیروی انتظامی که در کنار زنان بیحجاب ورزش میکند. و همچنین اشاره به اینکه یکی دیگر از مقامهای جمهوری اسلامی که همیشه شعار "استکبارستیزی" میدهند، سر از خارج کشور درآورده است. اتفاقی که این روزها در میان مقامهای ارشد جمهوری اسلامی ایران و فرزندانشان بسیار تکرار میشود.
اما موضوعی که باعث خشم بسیاری در شبکههای اجتماعی شد، اظهارنظر خود آقای طلایی بود.
مرتضی طلایی چه گفت که جنجال را بیشتر کرد؟
او ابتدا "مهاجرت"خود به کانادا را تکذیب کرد و گفت که" ما نوکری این مردم و این آب و خاک رو با تمام عالم عوض نمیکنیم. آن جاهایی که شما فکر میکنید ما برای آن سر و دست میشکنیم ارزانی شما باشد."
اما سپس در مصاحبهای با دیدبان ایران سفر به کانادا را رد نکرد و گفت زندگی خصوصیاش به کسی مربوط نیست: "من دارم زندگی خودم را میکنم. شما باید جواب بدهید که زندگی شخصی افراد به چه کسی مربوط است؟"
او گفت: "مگر مسئله شخصی افراد باید در فضای رسانهای به آن پرداخته شود؟ چرا باید در فضای رسانه من بیایم بگویم که به فلان سفر رفتم یا نرفتم؟ اصلا من صد تا سفر رفتم. باید پاسخگو باشم؟! من دارم زندگی خودم را میکنم؛ شما باید جواب بدهید که زندگی شخصی افراد به چه کسی مربوط است؟"
اما رئیس پلیس سابق تهران در گفتوگویی تلفنی با عبدالله عبدی که برای اولین بار ویدئوی مرتضی طلایی را منتشر کرده بود، گفت نه در مقام یک مسئول به سفر رفته و نه سفر او رسمی بوده است.
اظهاراتی که کبریتی بود بر باروت خشم بسیاری از ایرانیان. شمار زیادی تجربههای خود را از زندگی در ایران نوشتند که بارها نیروی انتظامی به زندگی خصوصی آنها سرک کشیده و برای مسائل خصوصی آنها را بازداشت، محاکمه، جریمه و زندانی کرده است.
مرتضی طلایی در نهایت از سفر خود دفاع کرد و در چند اظهارنظر جداگانه گفت "تک تک سلولهای وجود" خود را برای نظام جمهوری اسلامی میدهد و حاضر نیست در جای دیگر زندگی کند و برای سفر شخصی به کانادا رفته بوده است.
چطور به کانادا رفت؟
آقای طلایی تاکید میکند به کانادا مهاجرت نکرده و یک سفر شخصی داشته است. اما برای سفر شخصی هم به ویزایی نیاز است که در آن پرسشهای مختلفی درباره سابقه افراد و نقش احتمالی در اعمال اقدامات ضد حقوق بشر پرسیده میشود و در بسیاری از مواقع عضویت در سپاه پاسداران میتواند مانع بزرگی در راه دریافت ویزای گردشگری باشد چه برسد به فرماندهی ارشد.
بهمن کلباسی، خبرنگار بیبیسی از وزارت مهاجرت کانادا در این باره سوال کرده و پرسیده که آیا از سابقه او خبر داشتهاند یا نه.
این نهاد در پاسخ به بیبیسی گفته به رصد کردن موارد تهدید آمیز برای امنیت داخلی کشور اهمیت زیادی میدهد اما "بر اساس قوانین حریم خصوصی، بدون اجازه فرد نمیتواند جزئیات را منتشر کند."
این سوال هنوز بیپاسخ است که آقای طلایی چگونه توانسته ویزای کانادا بگیرد.
سوالی که هشت نهاد حقوقی بشری در بیانیهای مشترک از جاستین ترودو، نخستوزیر کانادا پرسیدهاند از او خواستهاند که این کشور از پذیرش فرماندهان سابق سپاه و تمام ناقضان حقوق بشر خودداری کند.
