روایت تلخ یک خانواده از کلاهبرداری در مسیر مهاجرت به بریتانیا

گزارش اسکای نیوز داستان سفر یک خانواده هندی را دنبال می‌کند که با ویزاهای دانشجویی و وابسته به بریتانیا آمدند. این خانواده می‌گویند که ویزاها توسط «نمایندگان» با استفاده از مدارک جعلی تهیه شده‌اند، و اکنون دو سال است که منتظر تصمیم‌گیری در مورد اجازه اقامت خود هستند. این یک نگاه نادر به ادعاهای سوءاستفاده از سیستم مهاجرت بریتانیا است.

درون سیستم مهاجرت بریتانیا
گزارشگر اسکای نیوز، لیزا هالند، گزارشی نادر از درون سیستم مهاجرت بریتانیا ارائه می‌دهد که از طریق سفر یک خانواده هندی به تصویر کشیده شده است. این خانواده با ویزاهای دانشجویی، که «گفته می‌شود با استفاده از مدارک جعلی به دست آمده‌اند»، به بریتانیا آمده‌اند.

آموزش از طریق زوم، مدارک «جعلی» برای دریافت ویزا و توصیه «وحشت نکنید» در هنگام سؤالات در اداره مهاجرت - این داستان تلاش یک خانواده برای رسیدن به بریتانیا است.

سفر این خانواده
اسکای نیوز سفر یک خانواده را دنبال می‌کند که از هند با ویزاهای دانشجویی و وابسته به بریتانیا آمدند. سامی، که نام واقعی او نیست، توضیح می‌دهد که چگونه با همسر و دو فرزند خردسال خود با ویزاهای دانشجویی و وابسته به بریتانیا آمدند که به گفته او توسط نمایندگان یا باندهای جنایتکار در هند با استفاده از صورت‌حساب‌های بانکی جعلی به دست آمده است. او می‌گوید: «۱۱۰٪ جعلی بود. نماینده پول را به حساب واریز کرد که جعلی بود. این پول وجود خارجی نداشت. اما او سندی را ایجاد کرد که گویا من این پول را دارم.» این یک نگاه نادر به ادعاهای سوءاستفاده از سیستم مهاجرت بریتانیا است.

سامی می‌گوید که نمایندگان به آن‌ها آموزش داده‌اند که در صورت مواجهه با سؤالات مقامات مهاجرت بریتانیا در فرودگاه هیترو، چگونه صحبت کنند. سامی توضیح می‌دهد که خانواده باید نشان می‌دادند که توانایی مالی برای حمایت از خود در بریتانیا را دارند، کاری که آن‌ها نمی‌توانستند انجام دهند. او می‌گوید نمایندگان اسناد بانکی جعلی ایجاد کردند که نشان می‌دادند خانواده مبلغ ۱۰,۰۰۰ پوند در یک حساب بانکی و وامی به مبلغ نزدیک به ۲۵,۰۰۰ پوند در حساب دوم برای پوشش هزینه‌های زندگی در بریتانیا دارند. هیچ یک از این ارقام واقعی نبود. او می‌گوید برای اینکه همسرش در یک دوره کارشناسی ارشد ثبت‌نام شود، تقریباً تمام پس‌انداز زندگی خود، بیش از ۲۰,۰۰۰ پوند، را به این نمایندگان پرداخت کرده است. سامی می‌گوید: «خانه‌ام را فروختم، سپس موتورسیکلتم - یاماها - را فروختم، و در نهایت تمام طلای همسرم - گوشواره، گردنبند و چند انگشتر - را فروختم.» آن‌ها اوایل سال ۲۰۲۳ وارد بریتانیا شدند، اما وقتی همسر سامی در دانشگاه حاضر نشد، نامه‌ای از وزارت کشور دریافت کردند که ویزاهایشان لغو شده و باید تا اکتبر همان سال بریتانیا را ترک کنند.

پرونده‌ای حل‌نشده
از آن زمان، آن‌ها در یک چرخه از رد درخواست‌ها و درخواست مجدد برای اجازه اقامت قرار گرفته‌اند و پرونده‌شان همچنان نامشخص است. سامی، مردی فقیر از هند، می‌گوید همیشه آرزوی زندگی در بریتانیا را داشته است. به همین دلیل او شروع به تحقیق در مورد نحوه ورود به این کشور کرد. او می‌گوید: «بریتانیا کشور رویایی من است. به همین دلیل بریتانیا را انتخاب کردم. به خاطر کریکت - مسابقات اشز (Ashes) بین انگلستان و استرالیا. کریکت‌باز و پرتاب‌کننده مورد علاقه‌ام، اندرو فلینتوف. سرسبزی و تعداد زیاد افرادی که به لندن نقل مکان می‌کنند. لندن، پس از آن تصمیم گرفتم اینجا مکان خوبی برای مهاجرت است.»

سامی اعتراف می‌کند که هرگز قصد نداشتند همسرش در دانشگاه تحصیل کند. در جلسات آموزشی که توسط نمایندگان از طریق زوم برگزار می‌شد، همسر سامی بارها و بارها دیالوگ‌های خود را تکرار می‌کرد. در یک جلسه، زنی که مسئول آموزش بود از او می‌پرسد: «چرا بریتانیا؟» و همسر سامی پاسخ می‌دهد: «بریتانیا یک کشور چند فرهنگی است.» در یک جلسه آموزشی دیگر در دفتر نماینده، که توسط سامی فیلم‌برداری شده، همسر او تمرین می‌کند که بگوید: «سرگرمی‌های من باغبانی، مطالعه، روزنامه، آشپزی، شیرینی‌پزی و غیره است.» نمایندگان همچنین یک برگه راهنمای کتبی با عنوان «هنگام مهاجرت وحشت نکنید» به آن‌ها داده بودند که حاوی نکات دست‌نویس در مورد نحوه پاسخ به سؤالات مربوط به دوره‌های دانشگاهی بود. با این حال، سامی اعتراف می‌کند که پس از دریافت ویزا، هرگز قصد نداشتند همسرش در دانشگاه تحصیل کند.

از اولین ملاقات ما، سامی همیشه به این امید چسبیده است که با داشتن دو فرزند خردسال، که یکی از آن‌ها نیاز به درمان پزشکی دارد، وزارت کشور آن‌ها را به هند بازنگرداند. او می‌گوید: «شرطی وجود دارد که اگر فرزندان شما با شما باشند، آن‌ها شما را بازداشت یا دیپورت نمی‌کنند. شاید به شما فرصتی بدهند.» سامی ادامه می‌دهد: «درخواست من هنوز در وزارت کشور است. دولت باید تصمیم بگیرد.»

شرایط زندگی و حمایت‌ها
هنگامی که ما برای اولین بار با سامی و خانواده‌اش ملاقات کردیم، آن‌ها در یک اتاق در خانه‌ای زندگی می‌کردند که حداقل ۱۳ نفر در آن ساکن بودند. سامی از تعداد دقیق افرادی که در خانه زندگی می‌کنند یا وضعیت قانونی آن‌ها مطمئن نیست، اما به شوخی می‌گوید: «بالا مجردها هستند.» همسر سامی در یک فضای بسیار کوچک آشپزی می‌کرد. سامی می‌گوید: «این یک اتاق کوچک و یک نفره است. من روی زمین می‌خوابم، دختر و پسرم روی تخت می‌خوابند.»

سرویس‌های اجتماعی بعداً وارد پرونده آن‌ها شدند - آن‌ها را به دلیل وضعیت مهاجرتی‌شان بی‌خانمان اعلام کرده و محل اقامت جدیدی برایشان فراهم کردند. سامی از یک بانک غذای تحت مدیریت اسماء حق در پروژه امدادی «مارکس گیت» کمک دریافت می‌کند. اسماء حق می‌گوید: «تا جایی که به آن‌ها مربوط است، کار اشتباهی نکرده‌اند. اما واقعیت تنها زمانی به آن‌ها ضربه می‌زند که بی‌بضاعت می‌شوند. آن‌ها جایی برای اقامت ندارند، نمی‌دانند کجا بروند و نماینده‌شان دیگر با آن‌ها تماس نمی‌گیرد. در آن زمان است که به بانک‌های غذایی مانند ما می‌آیند.»

مشکلی گسترده‌تر
اسماء حق معتقد است که پرونده سامی تنها نیست. او می‌گوید که به اعتقاد او، از هر ۱۰ نفری که از بانک غذای او استفاده می‌کنند، یک نفر به صورت غیرقانونی به این کشور آمده یا ویزای خود را تمدید نکرده است. او می‌افزاید: «من احساس می‌کنم که سیاست‌های وزارت کشور کاملاً سهل‌گیرانه بوده و نیاز به کنترل بیشتری وجود دارد. ویزاها به راحتی و به سرعت صادر می‌شوند و نظارت بر افرادی که با این ویزاها وارد کشور شده‌اند، ضعیف است. من می‌دانم، چون با مشتریان سروکار دارم، که برخی از آن‌ها از نظر وزارت کشور به طور قانونی وارد شده‌اند. اما مدارکی که آن‌ها به وزارت کشور ارائه داده‌اند، در واقع مدارک جعلی است که در کشور خودشان تهیه شده است.»

سخنگوی وزارت کشور در این مورد گفت: «از آنجایی که هیچ اطلاعات شناسایی در رابطه با این پرونده به ما ارائه نشده است، در موقعیتی نیستیم که در مورد ادعاهای مطرح‌شده اظهار نظر کنیم. با این حال، سیستم‌های دقیقی برای شناسایی و جلوگیری از درخواست‌های ویزای دانشجویی جعلی وجود دارد و ما به اقدامات سخت‌گیرانه علیه شرکت‌ها و نمایندگانی که به دنبال سوءاستفاده، استثمار یا کلاهبرداری از دانشجویان بین‌المللی هستند، ادامه خواهیم داد.»