واکنش امیرحسین میراسماعیلی به بیانیه نرگس محمدی و۱۷ فعال مدنی: ببینید چه کسانی نگران سرنوشت ایران شده‌اند!

1:باز استاد دانشگاهِ حوزه‌پژوهِ آزادی‌خواهِ با مدرک دکترای افتخاری از مدرسه‌ی علمیه‌ی فیضیه‌ی‌ مجازی، رفت بالای منبر اینترنتی‌اش. خطابه‌اش را هم با فریاد "وای بر شما حرام‌خورها!" آغاز کرد تا نشان دهد چقدر دردمند است، آن‌هم نه از درد مردم، بلکه از درد بی‌کاسبی خودش. ما طلبه‌نماهای آزادی‌خواه را خیلی راحت می‌شناسیم: فقط کافی‌ست گوش بدی ببینی "حرام خور"، "نان حرام"، "حرام‌زاده"، "حلال‌خوری"، "طریق حق" و "راه باطل" شده‌اند ابزار تحلیل سیاسی! انگار کلاس فقه‌السیاسه گذاشته. یارو وسط بحث آزادی زنان و حقوق بشر، یهو از راه می‌رسه با جمله طلایی:"وقتی حکومت به مردم توجه کنه، نون حرام اینها آجر میشه!". آدم یاد موعظه‌های حاج‌آقا تو صف نون یارانه‌ای می‌افته. حالا بگذریم از این‌که طرف توی سه خط، هم از اصلاحات دفاع کرد، هم از تندروها بد گفت، هم از آزادی زن‌ها عصبانی شد، هم از اینکه چرا کسی به حجاب گیر نمی‌ده! یعنی اگه تناقض نوبل داشت، ایشون بی‌رقیب برنده می‌شد.خلاصه‌اش :ما خوبیم، اونا بدن، ما اهل وطنیم، اونا بی‌ریشه‌ان، ما نون حلال می‌خوریم، اونا نون اینترنتی!

2:اونا نون اینترنتی! و در نهایت:"به امید ظهور نون سنگک حلال و آزادی زن در چارچوب شرع.ولی‌ اصل مطلب. اتهام‌زنی : همه‌ی فعالان خارج از کشور را با یک چوب می‌زند و آنان را به "مزدوری"، "بیزینس سیاسی"، و "بی‌تفاوتی نسبت به مردم" متهم می‌کند. این نوع کلی‌گویی نه تنها از نظر منطقی ضعیف است بلکه باعث سانسور یا نادیده‌گیری دیدگاه‌های متفاوت می‌شود که می‌توانند مفید باشند. تناقض‌های درونی متن :. در حالی که ادعا می‌کند فعالان خارج‌نشین به دنبال فشار به مردم هستند تا "تندروها" روی کار بیایند، همزمان از اصلاحات، آزادی‌های اجتماعی و کاهش فشار دفاع می‌کند. این دو ادعا در تضاد هستند: اگر حکومت واقعاً اصلاح‌طلبانه عمل کند، چرا باید کسانی که مدعی دلسوزی برای مردم‌اند، ناراضی باشند؟ادعای ناراحتی فعالان از آزادی‌های اجتماعی (مثل ورود زنان به ورزشگاه) با واقعیت بسیاری از مواضع فعالان خارج از کشور در تضاد است، زیرا اغلب آن‌ها دقیقاً خواهان همین آزادی‌ها هستند. نگاه امنیتی و برچسب‌زن.استفاده از تعابیری چون "انگل مزدور"، "تروریست رسانه‌ای"، و "اشک تمساح" نشان‌دهنده یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی

3: یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی است که نه به دنبال گفت‌وگوست و نه پذیرای انتقاد. این نوع ادبیات معمولاً از سوی کسانی به کار می‌رود که خود از فضای باز و انتقادپذیری گریزان‌اند. دوگانه‌سازی‌های :تلاش برای ایجاد تقابل بین "داخل‌نشین وطن‌دوست" و "خارج‌نشین بی‌دغدغه" یکی دیگر از مغالطه‌های رایج در این متن است. بسیاری از ایرانیان خارج از کشور همچنان خانواده، عواطف و مسئولیت‌های انسانی و اجتماعی خود را نسبت به ایران حفظ کرده‌اند و فعالیت‌های آنان الزاماً ریاکارانه یا تجاری نیست. نتیجه‌گیری:. اگر هدف اصلاح و بهبود وضعیت کشور باشد، حمله به افراد، استفاده از زبان خشن و تفرقه‌افکن، و نادیده‌گرفتن نقش سازنده نقد و رسانه‌های آزاد، نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی و دوقطبی بیشتر نخواهد داشت. نتیجه اخلاقی‌. همه باید یاد بگیرم. سایت یوکی منبر نیست.

3: یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی است که نه به دنبال گفت‌وگوست و نه پذیرای انتقاد. این نوع ادبیات معمولاً از سوی کسانی به کار می‌رود که خود از فضای باز و انتقادپذیری گریزان‌اند. دوگانه‌سازی‌های :تلاش برای ایجاد تقابل بین "داخل‌نشین وطن‌دوست" و "خارج‌نشین بی‌دغدغه" یکی دیگر از مغالطه‌های رایج در این متن است. بسیاری از ایرانیان خارج از کشور همچنان خانواده، عواطف و مسئولیت‌های انسانی و اجتماعی خود را نسبت به ایران حفظ کرده‌اند و فعالیت‌های آنان الزاماً ریاکارانه یا تجاری نیست. نتیجه‌گیری:. اگر هدف اصلاح و بهبود وضعیت کشور باشد، حمله به افراد، استفاده از زبان خشن و تفرقه‌افکن، و نادیده‌گرفتن نقش سازنده نقد و رسانه‌های آزاد، نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی و دوقطبی بیشتر نخواهد داشت. نتیجه اخلاقی‌. همه باید یاد بگیرم. سایت یوکی منبر نیست.

2:اونا نون اینترنتی! و در نهایت:"به امید ظهور نون سنگک حلال و آزادی زن در چارچوب شرع.ولی‌ اصل مطلب. اتهام‌زنی : همه‌ی فعالان خارج از کشور را با یک چوب می‌زند و آنان را به "مزدوری"، "بیزینس سیاسی"، و "بی‌تفاوتی نسبت به مردم" متهم می‌کند. این نوع کلی‌گویی نه تنها از نظر منطقی ضعیف است بلکه باعث سانسور یا نادیده‌گیری دیدگاه‌های متفاوت می‌شود که می‌توانند مفید باشند. تناقض‌های درونی متن :. در حالی که ادعا می‌کند فعالان خارج‌نشین به دنبال فشار به مردم هستند تا "تندروها" روی کار بیایند، همزمان از اصلاحات، آزادی‌های اجتماعی و کاهش فشار دفاع می‌کند. این دو ادعا در تضاد هستند: اگر حکومت واقعاً اصلاح‌طلبانه عمل کند، چرا باید کسانی که مدعی دلسوزی برای مردم‌اند، ناراضی باشند؟ادعای ناراحتی فعالان از آزادی‌های اجتماعی (مثل ورود زنان به ورزشگاه) با واقعیت بسیاری از مواضع فعالان خارج از کشور در تضاد است، زیرا اغلب آن‌ها دقیقاً خواهان همین آزادی‌ها هستند. نگاه امنیتی و برچسب‌زن.استفاده از تعابیری چون "انگل مزدور"، "تروریست رسانه‌ای"، و "اشک تمساح" نشان‌دهنده یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی

1:باز استاد دانشگاهِ حوزه‌پژوهِ آزادی‌خواهِ با مدرک دکترای افتخاری از مدرسه‌ی علمیه‌ی فیضیه‌ی‌ مجازی، رفت بالای منبر اینترنتی‌اش. خطابه‌اش را هم با فریاد "وای بر شما حرام‌خورها!" آغاز کرد تا نشان دهد چقدر دردمند است، آن‌هم نه از درد مردم، بلکه از درد بی‌کاسبی خودش. ما طلبه‌نماهای آزادی‌خواه را خیلی راحت می‌شناسیم: فقط کافی‌ست گوش بدی ببینی "حرام خور"، "نان حرام"، "حرام‌زاده"، "حلال‌خوری"، "طریق حق" و "راه باطل" شده‌اند ابزار تحلیل سیاسی! انگار کلاس فقه‌السیاسه گذاشته. یارو وسط بحث آزادی زنان و حقوق بشر، یهو از راه می‌رسه با جمله طلایی:"وقتی حکومت به مردم توجه کنه، نون حرام اینها آجر میشه!". آدم یاد موعظه‌های حاج‌آقا تو صف نون یارانه‌ای می‌افته. حالا بگذریم از این‌که طرف توی سه خط، هم از اصلاحات دفاع کرد، هم از تندروها بد گفت، هم از آزادی زن‌ها عصبانی شد، هم از اینکه چرا کسی به حجاب گیر نمی‌ده! یعنی اگه تناقض نوبل داشت، ایشون بی‌رقیب برنده می‌شد.خلاصه‌اش :ما خوبیم، اونا بدن، ما اهل وطنیم، اونا بی‌ریشه‌ان، ما نون حلال می‌خوریم، اونا نون اینترنتی!

1:باز استاد دانشگاهِ حوزه‌پژوهِ آزادی‌خواهِ با مدرک دکترای افتخاری از مدرسه‌ی علمیه‌ی فیضیه‌ی‌ مجازی، رفت بالای منبر اینترنتی‌اش. خطابه‌اش را هم با فریاد "وای بر شما حرام‌خورها!" آغاز کرد تا نشان دهد چقدر دردمند است، آن‌هم نه از درد مردم، بلکه از درد بی‌کاسبی خودش. ما طلبه‌نماهای آزادی‌خواه را خیلی راحت می‌شناسیم: فقط کافی‌ست گوش بدی ببینی "حرام خور"، "نان حرام"، "حرام‌زاده"، "حلال‌خوری"، "طریق حق" و "راه باطل" شده‌اند ابزار تحلیل سیاسی! انگار کلاس فقه‌السیاسه گذاشته. یارو وسط بحث آزادی زنان و حقوق بشر، یهو از راه می‌رسه با جمله طلایی:"وقتی حکومت به مردم توجه کنه، نون حرام اینها آجر میشه!". آدم یاد موعظه‌های حاج‌آقا تو صف نون یارانه‌ای می‌افته. حالا بگذریم از این‌که طرف توی سه خط، هم از اصلاحات دفاع کرد، هم از تندروها بد گفت، هم از آزادی زن‌ها عصبانی شد، هم از اینکه چرا کسی به حجاب گیر نمی‌ده! یعنی اگه تناقض نوبل داشت، ایشون بی‌رقیب برنده می‌شد.خلاصه‌اش :ما خوبیم، اونا بدن، ما اهل وطنیم، اونا بی‌ریشه‌ان، ما نون حلال می‌خوریم، اونا نون اینترنتی!

2:اونا نون اینترنتی! و در نهایت:"به امید ظهور نون سنگک حلال و آزادی زن در چارچوب شرع.ولی‌ اصل مطلب. اتهام‌زنی : همه‌ی فعالان خارج از کشور را با یک چوب می‌زند و آنان را به "مزدوری"، "بیزینس سیاسی"، و "بی‌تفاوتی نسبت به مردم" متهم می‌کند. این نوع کلی‌گویی نه تنها از نظر منطقی ضعیف است بلکه باعث سانسور یا نادیده‌گیری دیدگاه‌های متفاوت می‌شود که می‌توانند مفید باشند. تناقض‌های درونی متن :. در حالی که ادعا می‌کند فعالان خارج‌نشین به دنبال فشار به مردم هستند تا "تندروها" روی کار بیایند، همزمان از اصلاحات، آزادی‌های اجتماعی و کاهش فشار دفاع می‌کند. این دو ادعا در تضاد هستند: اگر حکومت واقعاً اصلاح‌طلبانه عمل کند، چرا باید کسانی که مدعی دلسوزی برای مردم‌اند، ناراضی باشند؟ادعای ناراحتی فعالان از آزادی‌های اجتماعی (مثل ورود زنان به ورزشگاه) با واقعیت بسیاری از مواضع فعالان خارج از کشور در تضاد است، زیرا اغلب آن‌ها دقیقاً خواهان همین آزادی‌ها هستند. نگاه امنیتی و برچسب‌زن.استفاده از تعابیری چون "انگل مزدور"، "تروریست رسانه‌ای"، و "اشک تمساح" نشان‌دهنده یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی

3: یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی است که نه به دنبال گفت‌وگوست و نه پذیرای انتقاد. این نوع ادبیات معمولاً از سوی کسانی به کار می‌رود که خود از فضای باز و انتقادپذیری گریزان‌اند. دوگانه‌سازی‌های :تلاش برای ایجاد تقابل بین "داخل‌نشین وطن‌دوست" و "خارج‌نشین بی‌دغدغه" یکی دیگر از مغالطه‌های رایج در این متن است. بسیاری از ایرانیان خارج از کشور همچنان خانواده، عواطف و مسئولیت‌های انسانی و اجتماعی خود را نسبت به ایران حفظ کرده‌اند و فعالیت‌های آنان الزاماً ریاکارانه یا تجاری نیست. نتیجه‌گیری:. اگر هدف اصلاح و بهبود وضعیت کشور باشد، حمله به افراد، استفاده از زبان خشن و تفرقه‌افکن، و نادیده‌گرفتن نقش سازنده نقد و رسانه‌های آزاد، نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی و دوقطبی بیشتر نخواهد داشت. نتیجه اخلاقی‌. همه باید یاد بگیرم. سایت یوکی منبر نیست.

1:باز استاد دانشگاهِ حوزه‌پژوهِ آزادی‌خواهِ با مدرک دکترای افتخاری از مدرسه‌ی علمیه‌ی فیضیه‌ی‌ مجازی، رفت بالای منبر اینترنتی‌اش. خطابه‌اش را هم با فریاد "وای بر شما حرام‌خورها!" آغاز کرد تا نشان دهد چقدر دردمند است، آن‌هم نه از درد مردم، بلکه از درد بی‌کاسبی خودش. ما طلبه‌نماهای آزادی‌خواه را خیلی راحت می‌شناسیم: فقط کافی‌ست گوش بدی ببینی "حرام خور"، "نان حرام"، "حرام‌زاده"، "حلال‌خوری"، "طریق حق" و "راه باطل" شده‌اند ابزار تحلیل سیاسی! انگار کلاس فقه‌السیاسه گذاشته. یارو وسط بحث آزادی زنان و حقوق بشر، یهو از راه می‌رسه با جمله طلایی:"وقتی حکومت به مردم توجه کنه، نون حرام اینها آجر میشه!". آدم یاد موعظه‌های حاج‌آقا تو صف نون یارانه‌ای می‌افته. حالا بگذریم از این‌که طرف توی سه خط، هم از اصلاحات دفاع کرد، هم از تندروها بد گفت، هم از آزادی زن‌ها عصبانی شد، هم از اینکه چرا کسی به حجاب گیر نمی‌ده! یعنی اگه تناقض نوبل داشت، ایشون بی‌رقیب برنده می‌شد.خلاصه‌اش :ما خوبیم، اونا بدن، ما اهل وطنیم، اونا بی‌ریشه‌ان، ما نون حلال می‌خوریم، اونا نون اینترنتی!

2:اونا نون اینترنتی! و در نهایت:"به امید ظهور نون سنگک حلال و آزادی زن در چارچوب شرع.ولی‌ اصل مطلب. اتهام‌زنی : همه‌ی فعالان خارج از کشور را با یک چوب می‌زند و آنان را به "مزدوری"، "بیزینس سیاسی"، و "بی‌تفاوتی نسبت به مردم" متهم می‌کند. این نوع کلی‌گویی نه تنها از نظر منطقی ضعیف است بلکه باعث سانسور یا نادیده‌گیری دیدگاه‌های متفاوت می‌شود که می‌توانند مفید باشند. تناقض‌های درونی متن :. در حالی که ادعا می‌کند فعالان خارج‌نشین به دنبال فشار به مردم هستند تا "تندروها" روی کار بیایند، همزمان از اصلاحات، آزادی‌های اجتماعی و کاهش فشار دفاع می‌کند. این دو ادعا در تضاد هستند: اگر حکومت واقعاً اصلاح‌طلبانه عمل کند، چرا باید کسانی که مدعی دلسوزی برای مردم‌اند، ناراضی باشند؟ادعای ناراحتی فعالان از آزادی‌های اجتماعی (مثل ورود زنان به ورزشگاه) با واقعیت بسیاری از مواضع فعالان خارج از کشور در تضاد است، زیرا اغلب آن‌ها دقیقاً خواهان همین آزادی‌ها هستند. نگاه امنیتی و برچسب‌زن.استفاده از تعابیری چون "انگل مزدور"، "تروریست رسانه‌ای"، و "اشک تمساح" نشان‌دهنده یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی

3: یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی است که نه به دنبال گفت‌وگوست و نه پذیرای انتقاد. این نوع ادبیات معمولاً از سوی کسانی به کار می‌رود که خود از فضای باز و انتقادپذیری گریزان‌اند. دوگانه‌سازی‌های :تلاش برای ایجاد تقابل بین "داخل‌نشین وطن‌دوست" و "خارج‌نشین بی‌دغدغه" یکی دیگر از مغالطه‌های رایج در این متن است. بسیاری از ایرانیان خارج از کشور همچنان خانواده، عواطف و مسئولیت‌های انسانی و اجتماعی خود را نسبت به ایران حفظ کرده‌اند و فعالیت‌های آنان الزاماً ریاکارانه یا تجاری نیست. نتیجه‌گیری:. اگر هدف اصلاح و بهبود وضعیت کشور باشد، حمله به افراد، استفاده از زبان خشن و تفرقه‌افکن، و نادیده‌گرفتن نقش سازنده نقد و رسانه‌های آزاد، نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی و دوقطبی بیشتر نخواهد داشت. نتیجه اخلاقی‌. همه باید یاد بگیرم. سایت یوکی منبر نیست.

3: یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی است که نه به دنبال گفت‌وگوست و نه پذیرای انتقاد. این نوع ادبیات معمولاً از سوی کسانی به کار می‌رود که خود از فضای باز و انتقادپذیری گریزان‌اند. دوگانه‌سازی‌های :تلاش برای ایجاد تقابل بین "داخل‌نشین وطن‌دوست" و "خارج‌نشین بی‌دغدغه" یکی دیگر از مغالطه‌های رایج در این متن است. بسیاری از ایرانیان خارج از کشور همچنان خانواده، عواطف و مسئولیت‌های انسانی و اجتماعی خود را نسبت به ایران حفظ کرده‌اند و فعالیت‌های آنان الزاماً ریاکارانه یا تجاری نیست. نتیجه‌گیری:. اگر هدف اصلاح و بهبود وضعیت کشور باشد، حمله به افراد، استفاده از زبان خشن و تفرقه‌افکن، و نادیده‌گرفتن نقش سازنده نقد و رسانه‌های آزاد، نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی و دوقطبی بیشتر نخواهد داشت. نتیجه اخلاقی‌. همه باید یاد بگیرم. سایت یوکی منبر نیست.

2:اونا نون اینترنتی! و در نهایت:"به امید ظهور نون سنگک حلال و آزادی زن در چارچوب شرع.ولی‌ اصل مطلب. اتهام‌زنی : همه‌ی فعالان خارج از کشور را با یک چوب می‌زند و آنان را به "مزدوری"، "بیزینس سیاسی"، و "بی‌تفاوتی نسبت به مردم" متهم می‌کند. این نوع کلی‌گویی نه تنها از نظر منطقی ضعیف است بلکه باعث سانسور یا نادیده‌گیری دیدگاه‌های متفاوت می‌شود که می‌توانند مفید باشند. تناقض‌های درونی متن :. در حالی که ادعا می‌کند فعالان خارج‌نشین به دنبال فشار به مردم هستند تا "تندروها" روی کار بیایند، همزمان از اصلاحات، آزادی‌های اجتماعی و کاهش فشار دفاع می‌کند. این دو ادعا در تضاد هستند: اگر حکومت واقعاً اصلاح‌طلبانه عمل کند، چرا باید کسانی که مدعی دلسوزی برای مردم‌اند، ناراضی باشند؟ادعای ناراحتی فعالان از آزادی‌های اجتماعی (مثل ورود زنان به ورزشگاه) با واقعیت بسیاری از مواضع فعالان خارج از کشور در تضاد است، زیرا اغلب آن‌ها دقیقاً خواهان همین آزادی‌ها هستند. نگاه امنیتی و برچسب‌زن.استفاده از تعابیری چون "انگل مزدور"، "تروریست رسانه‌ای"، و "اشک تمساح" نشان‌دهنده یک نگاه شدیداً امنیتی و تخریبی

1:باز استاد دانشگاهِ حوزه‌پژوهِ آزادی‌خواهِ با مدرک دکترای افتخاری از مدرسه‌ی علمیه‌ی فیضیه‌ی‌ مجازی، رفت بالای منبر اینترنتی‌اش. خطابه‌اش را هم با فریاد "وای بر شما حرام‌خورها!" آغاز کرد تا نشان دهد چقدر دردمند است، آن‌هم نه از درد مردم، بلکه از درد بی‌کاسبی خودش. ما طلبه‌نماهای آزادی‌خواه را خیلی راحت می‌شناسیم: فقط کافی‌ست گوش بدی ببینی "حرام خور"، "نان حرام"، "حرام‌زاده"، "حلال‌خوری"، "طریق حق" و "راه باطل" شده‌اند ابزار تحلیل سیاسی! انگار کلاس فقه‌السیاسه گذاشته. یارو وسط بحث آزادی زنان و حقوق بشر، یهو از راه می‌رسه با جمله طلایی:"وقتی حکومت به مردم توجه کنه، نون حرام اینها آجر میشه!". آدم یاد موعظه‌های حاج‌آقا تو صف نون یارانه‌ای می‌افته. حالا بگذریم از این‌که طرف توی سه خط، هم از اصلاحات دفاع کرد، هم از تندروها بد گفت، هم از آزادی زن‌ها عصبانی شد، هم از اینکه چرا کسی به حجاب گیر نمی‌ده! یعنی اگه تناقض نوبل داشت، ایشون بی‌رقیب برنده می‌شد.خلاصه‌اش :ما خوبیم، اونا بدن، ما اهل وطنیم، اونا بی‌ریشه‌ان، ما نون حلال می‌خوریم، اونا نون اینترنتی!