نگرانی سوئد نسبت به ارتباط «قدرت خارجی» در کشتن مومیکا؛ خامنه‌ای خواستار «اشد مجازات» او شده بود

 سلوان مومیکا، پناهنده عراقی و فعال مدنی مخالف اسلام، که روز پنجشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۳ در سوئد کشته شدصدای آمریکا: به دنبال کشته‌شدن سلوان مومیکا، پناهنده عراقی و فعال مدنی مخالف اسلام، در نزدیکی استکهلم، نخست‌وزیر سوئد نسبت به ارتباط احتمالی این حادثه با «یک قدرت خارجی» ابراز نگرانی کرد.

اولف کریسترسون روز پنجشنبه ۱۱ بهمن در جریان یک کنفرانس خبری گفت که سازمان‌های اطلاعاتی این سوئد «عمیقا» سرگرم بررسی این حادثه هستند؛ چرا که خطر ارتباط آن با «یک قدرت خارجی» وجود دارد.

خبرگزاری رویترز به نقل از سازمان اطلاعات سوئد گزارش داد که سازمان مزبور در حال ارزیابی تاثیر احتمالی این تیراندازی بر روی «امنیت سوئد» است.

اظهارات روز پنجشنبه نخست‌وزیر سوئد در حالی است که علی خامنه‌ای، رهبر حکومت جمهوری اسلامی در ایران، پیشتر در ۳۱ تیر ۱۴۰۲ خواستار «اشد مجازات» سلوان مومیکا و تحویل او به «دستگاه‌های قضائی کشورهای اسلامی» شده بود.
آتش‌زدن پرچم سوئد در یک تجمع عوامل جمهوری اسلامی مقابل سفارت سوئد در تهران. ۹ تیر ۱۴۰۲پلیس سوئد از دستگیری پنج مظنون در ارتباط با تیراندازی مرگبار علیه این فعال مدنی مخالف اسلام خبر داده است.

بخش فارسی صدای آمریکا در تماس با وزارت امور خارجه سوئد، خواستار واکنش دولت سوئد در ارتباط با نقش احتمالی جمهوری اسلامی ایران در تیراندازی مرگبار به سلوان مومیکا شده است و به محض دریافت پاسخ، آن را به اطلاع مخاطبان خود خواهد رساند.

حکومت سوئد در بهار سال ١٣٩٩ نیز دو تن از عوامل جمهوری اسلامی ایران را به اتهام توطئه برای ترور سه شهروند اسرائیلی-سوئدی دستگیر کرده بود.

بخش فارسی صدای آمریکا در روز ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ با ساسکیا پانتل، فعال سوئدی-اسرائیلی و یکی از سه شهروند هدف توطئه نافرجام ترور عوامل حکومت ایران در سوئد، مصاحبه‌ای اختصاصی انجام داده بود.

خانم پانتل در این مصاحبه گفته بود که ایرانیان پناهنده در سوئد سال‌ها است با این اقدامات جمهوری اسلامی دست به گریبان هستند و اینکه مقامات سوئدی باید با این اقدامات برخورد می‌کردند.

او سفارت جمهوری اسلامی در سوئد را «مرکز اطلاعات» و «هدایت‌کننده» ترورها خواند.

جمهوری اسلامی طی چهار و نیم دهه سلطه بر ایران، علاوه بر ترور بسیاری از مخالفان ایرانی خود در داخل و خارج کشور، همواره از خشونت علیه فعالان مدنی مخالف اسلام و همچنین شهروندان یهودی دیگر کشورها پشتیبانی کرده است.

برای نمونه می‌توان به سلمان رشدی، نویسنده هندی-بریتانیایی، اشاره کرد که پس از صدور فتوای روح‌الله خمینی به بهانه توهین به مقدسات اسلام در رمان «آیات شیطانی» با تهدید مرگ روبه‌رو شد و سال‌ها تحت حفاظت پلیس و مخفی زندگی کرد.

این نویسنده سرشناس در مرداد ۱۴۰۱ در یک جشنواره ادبی در ایالت نیویورک روی صحنه سخنرانی مورد حمله یک مهاجم چاقو به دست قرار گرفت و بر اثر ضربات متعدد چاقو از یک چشم نابینا شد و عصب دستش آسیب دید.