خالد پیرزاده در اوین در اعتراض به نقض حق درمان اقدام به خودکشی از طریق «بریدن رگ گردن» کرد

صدای آمریکا: صفحه منتسب به خالد پیرزاده در اینستاگرام خبر داد که این زندانی سیاسی بر اثر «فشارهای وارد شده» در زندان از جمله «ندادن داروهای ضروری برای درمان» اقدام به خودکشی از طریق «بریدن رگ گردن» کرده است.

خالد (کوشان) پیرزاده دو روز پیش در یک فایل صوتی با بر شمردن تشدید بیماری‌هایش در حالی که مقامات زندان از دادن داروهای مورد نیاز به او خودداری کرده‌اند، هشدار داده بود که مسئولیت «هر اتفاقی» که برای او بیافتد، با رئیس سازمان زندان‌ها است.

حساب منتسب به خالد (کوشان) پیرزاده در روایتی اینستاگرامی که روز دوشنبه ۲۴ دی منتشر کرد، نوشت که «متأسفانه فشارهای وارد شده» بر این زندانی سیاسی «از قبیل ندادن داروهای ضروری برای درمان» که پیش از این در یک فایل صوتی از داخل زندان اوین درباره‌اش شرح داده بود، «به بریدن رگ‌های گردن توسط خودش در زندان انجامید.»

بر اساس این گزارش، پس از این اقدام، مقامات آقای پیرزاده را «به بیمارستان منتقل کرده و پس از زندن بخیه، به زندان بازگرداندند.»
متن منتشر شده در اینستاگرام خالد پیرزادهبه دلیل محدودسازی دسترسی رسانه‌های آزاد به زندان‌ها از سوی جمهوری اسلامی در ایران، صدای آمریکا نمی‌تواند به طور مستقل این خبر را تأیید کند.

اقدام به خودکشی آقای پیرزاده بر اثر فشارهای وارده در زندان در حالی رخ داده که در روزهای پیشین یک شهروند سوئیسی محبوس در زندان سمنان در پی آنچه مقامات قضایی «خودکشی» نامیده‌اند، جان باخت.

خالد پیرزاده، زندانی سیاسی که با وجود بیماری‌های متعدد و مشکلات جسمی در زندان اوین تهران به سر می‌برد، روز شنبه در پیامی با هشدار درباره دسترسی نداشتن به داروها و عود کردن بیماری‌هایش، گفت که در صورت وقوع «هر اتفاقی» برای او، رئیس سازمان زندان‌ها مسئول است.

در پیام خالد (کوشان) پیرزاده که بر روی حساب اینستاگرام او با نام بردن از «حشمت‌الله حیات الغیب، مدیرکل سازمان زندان‌ها» منتشر شده، آمده است: «چند هفته‌ای است که درد کمر و سیاتیک مرا زمین‌گیر کرده و به‌سختی راه می روم. قرص‌های تشنج به نام دپاکین ۵۰۰ تمام شده؛ با چندین بار مراجعه هیچ‌گونه نتیجه‌ای حاصل نکردم. اسپری آسم هم تمام شده. آن را هم نداده‌اند.»

در حالی که مسئولیت جان زندانیان در ایران بر عهده سازمان زندان‌ها، زیر مجموعه قوه قضاییه است و زندانیان در صورت نیاز باید از حق درمان رایگان برخوردار باشند، آقای پیرزاده اعلام کرده که مقامات زندان به او می‌گویند «برای فیزیوتراپی به بیرون از زندان، هزینه درمان با زندانی» است.

این زندانی سیاسی پادشاهی‌خواه، با بیان این که «انگار بنده آقازاده امضا طلایی یا جزو یقه‌سفیدها هستم»، خطاب به رئیس سازمان زندان‌ها گفته است: «جناب حیات الغیب، شما دقیقاً کجایید؟ در کدام بخشنامه سازمان زندان‌ها آمده است که هزینه درمان با زندانی است؟ مگر سالانه بودجه دریافت نمی‌کنید؟ بودجه دریافتی صرف چه چیزهای می‌شود که سازمانی به این بزرگی از دادن قرص‌های دپاکین و اسپری آسم عاجز است؟»

در فایل صوتی آقای پیرزاده که در جریان تماس از زندان اوین ضبط و منتشر شده، او همچنین با اعلام این که بر اثر «سهل‌انگاری برخی افراد» و تأمین نشدن داروهای مورد نیازش، «چند روز پیش در خواب تشنج کرده و زبانش را گاز گرفته است»، بازدید حیات الغیب از زندان‌ها را بدون نتیجه مثبت دانسته و خطاب به این مقام قضایی افزوده است: «رفتار و عملکرد شما و همکارانتان خلاف آن چیزی است که نشان می‌دهید و از این لحظه، هر اتفاقی برایم رخ دهد، بنده و خانواده‌ام شخص شما را مسئول می‌دانم.»

نقض حق درمان زندانیان در زندان‌های ایران پیش از این نیز بارها گزارش شده، روز یک‌شنبه موجب جان باختن یک زندانی در زندان زنان قرچک شد.

همچنین، بر اساس یک گزارش اختصاصی از زندان قزل‌حصار که در روزهای گذشته در اختیار صدای آمریکا قرار گرفته، مقامات قضایی در این زندان علاوه بر نقض گسترده حق درمان زندانیان به بهانه «نبود بودجه»، در مواردی از آنها رضایت‌نامه کتبی مبنی بر «انصراف از درمان» می‌گیرند.

خالد (کوشان) پیرزاده آخرین بار شهریور ۱۴۰۲ توسط مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در اهواز بازداشت شد.

او ۲۳ مهر سال گذشته به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران که بازداشتگاه متعلق به وزارت اطلاعات است انتقال داده شد و در ماه دی، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران که ریاست آن را «ایمان افشاری» به عهده دارد، خالد پیرزاده را به پنج سال و هشت ماه حبس محکوم کرد.

خالد (کوشان) پیرزاده، قهرمان سابق بدن‌سازی ایران، نخستین بار در خرداد ۱۳۹۸ به دست نیروهای حکومتی بازداشت شد. او در بهمن‌ همان سال به اتهام «اجتماع و تبانی» و «توهین به رهبری»، به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد و در دوره حبس به بیماری‌های متعدد مبتلا شد، به طوری که توان حرکتی و حتی کنترل دفع خود را از دست داد.

در حالی که این زندانی سیاسی بهمن ۱۴۰۱ آزاد شده بود، بار دیگر در شهریور سال جاری هنگام سفر به ترکیه بازداشت شد و از آن زمان در زندان به سر می‌برد.

او به همراه شماری از فعالان سیاسی در ایران، در آستانه نوروز ۱۴۰۲ در پیامی «وضعیت نابسامان امروز» ایرانیان را «نتیجه افکار، روش‌ها و اهدافی» دانست «که با انقلاب ۵۷ و به کج‌راهه رفتن» مشروطیت، «در نبرد میان مشروطه‌خواهان و مشروعه‌خواهان» ایجاد شده است.