رحیم قمیشی: باور کنید نیمی از مرگ‌ها، که نامشان را می‌گذارید طبیعی، غیرطبیعی است
رأی دهید
فصل تابستان که برای برخی فصل تعطیلی و سفر و تفریح است، برای خیل عظیم اجاره نشینان فصلی است پر از رنج و عذاب و استرس.
مگر شوخی است افزایش پنجاه درصدی و هشتاد درصدی و صد در صدی، که براحتی در قراردادها عنوان می‌شود.
در مجتمع مسکونی ۸ واحده ما در ۵ سال گذشته سه فوتی داشته‌ایم. در حالی که در ۵ واحد، مالکان مقیم هستند، آن سه فوتی، هر سه از مستأجران بوده‌اند!
مستأجرانی که مجبور بودند به مکان‌های کوچکتر و حاشیه‌ای‌تر و مخروبتر نقل مکان کنند. و کیست که این مرگ‌های ناگهانی را آمار بگیرد. و بگوید ۴۵ سال خراب کردن‌های شما چه هزینه‌هایی برای مردم داشته.
شعار می‌دهند کشور برای ۱۵۰ میلیون نفر ظرفیت دارد، بدون آنکه بگویند همین جمعیت حاضر را آیا توانسته‌اند پوشش بدهند!
تصور می‌کنند مملکت‌داری یعنی آنکه اعلام کنند هیچ مالکی حق ندارد اجاره خانه‌اش را بیش از بیست درصد افزایش دهد! تصور می‌کنند با شعار ساخت مسکن فوری می‌توانند مشکل را حل کنند.
در فرهنگ شکست خوردید
در اقتصاد شکست خوردید
در محیط زیست افتضاح ببار آوردید
در صلح جهانی حرفی برای گفتن ندارید
در اخلاق همه چیز را باختید
بگویید در کدام زمینه موفق بودید؟!
به چه چیز باید دلمان را خوش کنیم؟
به اینکه آخوندها حاکمند؟
به اینکه ۳۰ هزار زندانی قبل از انقلاب به ۵۰۰ هزار رسیده؟
به اینکه زمستان گاز نداشته باشیم و تابستان برق؟
به اینکه نام ایرانی را در جهان به تروریسم گره زدید؟
آخر به کدام دستاوردتان می‌نازید.
یک خانه پنجاه متری اجاره اش در تهران شده ۲۰ میلیون تومان. حقوق یک معلم چقدر است؟ یک کارگر؟
جوانان مگر دیوانه‌اند ازدواج کنند!؟
بدزدند برای یک زندگی ساده؟
باور کنید نیمی از مرگ‌ها، که نامشان را می‌گذارید طبیعی، غیرطبیعی است.
نیمی از سکته‌ها غیرعادی است!
اجازه دهید آمارها منتشر شود.
فلاکت در زندگی از سر و کول ما بالا می‌رود.
نه کشاورز راضی است
نه دامدار راضی است
نه مصرف کننده
نه تولید کننده
نه مالک
نه مستأجر
سری به بازار اجاره مسکن بزنید
تا ببینید چه جهنمی برای مردم ساخته‌اید
و انتظار هم دارید مردم شکرگذارتان باشند!
با وجدان زندگی کردن در این کشور
چقدر سخت شده
لطفا فقط بگویید
اجاره ها که دو برابر شوند
مستأجران چه‌کار باید بکنند!؟
مگر شوخی است افزایش پنجاه درصدی و هشتاد درصدی و صد در صدی، که براحتی در قراردادها عنوان می‌شود.
در مجتمع مسکونی ۸ واحده ما در ۵ سال گذشته سه فوتی داشته‌ایم. در حالی که در ۵ واحد، مالکان مقیم هستند، آن سه فوتی، هر سه از مستأجران بوده‌اند!
مستأجرانی که مجبور بودند به مکان‌های کوچکتر و حاشیه‌ای‌تر و مخروبتر نقل مکان کنند. و کیست که این مرگ‌های ناگهانی را آمار بگیرد. و بگوید ۴۵ سال خراب کردن‌های شما چه هزینه‌هایی برای مردم داشته.
شعار می‌دهند کشور برای ۱۵۰ میلیون نفر ظرفیت دارد، بدون آنکه بگویند همین جمعیت حاضر را آیا توانسته‌اند پوشش بدهند!
تصور می‌کنند مملکت‌داری یعنی آنکه اعلام کنند هیچ مالکی حق ندارد اجاره خانه‌اش را بیش از بیست درصد افزایش دهد! تصور می‌کنند با شعار ساخت مسکن فوری می‌توانند مشکل را حل کنند.
در فرهنگ شکست خوردید
در اقتصاد شکست خوردید
در محیط زیست افتضاح ببار آوردید
در صلح جهانی حرفی برای گفتن ندارید
در اخلاق همه چیز را باختید
بگویید در کدام زمینه موفق بودید؟!
به چه چیز باید دلمان را خوش کنیم؟
به اینکه آخوندها حاکمند؟
به اینکه ۳۰ هزار زندانی قبل از انقلاب به ۵۰۰ هزار رسیده؟
به اینکه زمستان گاز نداشته باشیم و تابستان برق؟
به اینکه نام ایرانی را در جهان به تروریسم گره زدید؟
آخر به کدام دستاوردتان می‌نازید.
یک خانه پنجاه متری اجاره اش در تهران شده ۲۰ میلیون تومان. حقوق یک معلم چقدر است؟ یک کارگر؟
جوانان مگر دیوانه‌اند ازدواج کنند!؟
بدزدند برای یک زندگی ساده؟
باور کنید نیمی از مرگ‌ها، که نامشان را می‌گذارید طبیعی، غیرطبیعی است.
نیمی از سکته‌ها غیرعادی است!
اجازه دهید آمارها منتشر شود.
فلاکت در زندگی از سر و کول ما بالا می‌رود.
نه کشاورز راضی است
نه دامدار راضی است
نه مصرف کننده
نه تولید کننده
نه مالک
نه مستأجر
سری به بازار اجاره مسکن بزنید
تا ببینید چه جهنمی برای مردم ساخته‌اید
و انتظار هم دارید مردم شکرگذارتان باشند!
با وجدان زندگی کردن در این کشور
چقدر سخت شده
لطفا فقط بگویید
اجاره ها که دو برابر شوند
مستأجران چه‌کار باید بکنند!؟
