نواوری دو خواهر ایرانی استاد دانشگاه در المان؛ وقتی دانشمندان مدرس اشپزی می‌شوند

نه نوآوری، بلکه "کهنه‌آوری" و "لونگ‌آوری"!. دیگه وقتی‌ این افراد ایرانی‌تبار، یکی‌شون با دروغ می‌گه که در ایستگاه فضایی قورمه‌سبزی و کله‌پاچه خوردن، و دیگری از میهمانان آلمانی‌ش با خیار و لونگ و چگونگی‌ درست کردن پلو پذیرایی‌ می‌کنه، آن‌گاه فرهنگ سه‌هزار ساله‌ی ایران، دیگر نیاز به دشمن ندارد، چراکه خودی‌ها حسابی‌ خودشان فرهنگ ایران را به بدوی‌ترین شکل برای دیگران معرفی‌ می‌کنند. در ضمن آن چیزی هم که با لواش مثل سمبوسه سه‌گوش درست کردند، برای فرهنگ ایران نیست بلکه خوراکی عربی‌ هست. دیگه اینکه، از دیدگاه خانم دکتر که در ویدیوی بالا مطرح کردند، بودن ماست بر سر سفره(میز) ایرانی، یک امتیاز به‌شمار می‌آید؟؟؟!. بنده ۲۱ سال ایران زندگی‌ کردم، نزد همه‌جور فامیل و آشنا از سطح متوسط تا بازاری و پول‌دار به میهمانی می‌رفتیم و میهمان هم می‌آمد منزل ما، اما هیچ‌جا حتا برای یک‌بار هم، قبل از خوراک اصلی‌ به‌عنوان پیش‌غذا، نان و پنیر سرو نمی‌شد، بلکه یکی‌ از پیش‌غذاهای ایرانی، "سوپ جو" است. نان و پنیر جزعی‌ از صبحانه به سبک ایرانی است.

نه نوآوری، بلکه "کهنه‌آوری" و "لونگ‌آوری"!. دیگه وقتی‌ این افراد ایرانی‌تبار، یکی‌شون با دروغ می‌گه که در ایستگاه فضایی قورمه‌سبزی و کله‌پاچه خوردن، و دیگری از میهمانان آلمانی‌ش با خیار و لونگ و چگونگی‌ درست کردن پلو پذیرایی‌ می‌کنه، آن‌گاه فرهنگ سه‌هزار ساله‌ی ایران، دیگر نیاز به دشمن ندارد، چراکه خودی‌ها حسابی‌ خودشان فرهنگ ایران را به بدوی‌ترین شکل برای دیگران معرفی‌ می‌کنند. در ضمن آن چیزی هم که با لواش مثل سمبوسه سه‌گوش درست کردند، برای فرهنگ ایران نیست بلکه خوراکی عربی‌ هست. دیگه اینکه، از دیدگاه خانم دکتر که در ویدیوی بالا مطرح کردند، بودن ماست بر سر سفره(میز) ایرانی، یک امتیاز به‌شمار می‌آید؟؟؟!. بنده ۲۱ سال ایران زندگی‌ کردم، نزد همه‌جور فامیل و آشنا از سطح متوسط تا بازاری و پول‌دار به میهمانی می‌رفتیم و میهمان هم می‌آمد منزل ما، اما هیچ‌جا حتا برای یک‌بار هم، قبل از خوراک اصلی‌ به‌عنوان پیش‌غذا، نان و پنیر سرو نمی‌شد، بلکه یکی‌ از پیش‌غذاهای ایرانی، "سوپ جو" است. نان و پنیر جزعی‌ از صبحانه به سبک ایرانی است.

نه نوآوری، بلکه "کهنه‌آوری" و "لونگ‌آوری"!. دیگه وقتی‌ این افراد ایرانی‌تبار، یکی‌شون با دروغ می‌گه که در ایستگاه فضایی قورمه‌سبزی و کله‌پاچه خوردن، و دیگری از میهمانان آلمانی‌ش با خیار و لونگ و چگونگی‌ درست کردن پلو پذیرایی‌ می‌کنه، آن‌گاه فرهنگ سه‌هزار ساله‌ی ایران، دیگر نیاز به دشمن ندارد، چراکه خودی‌ها حسابی‌ خودشان فرهنگ ایران را به بدوی‌ترین شکل برای دیگران معرفی‌ می‌کنند. در ضمن آن چیزی هم که با لواش مثل سمبوسه سه‌گوش درست کردند، برای فرهنگ ایران نیست بلکه خوراکی عربی‌ هست. دیگه اینکه، از دیدگاه خانم دکتر که در ویدیوی بالا مطرح کردند، بودن ماست بر سر سفره(میز) ایرانی، یک امتیاز به‌شمار می‌آید؟؟؟!. بنده ۲۱ سال ایران زندگی‌ کردم، نزد همه‌جور فامیل و آشنا از سطح متوسط تا بازاری و پول‌دار به میهمانی می‌رفتیم و میهمان هم می‌آمد منزل ما، اما هیچ‌جا حتا برای یک‌بار هم، قبل از خوراک اصلی‌ به‌عنوان پیش‌غذا، نان و پنیر سرو نمی‌شد، بلکه یکی‌ از پیش‌غذاهای ایرانی، "سوپ جو" است. نان و پنیر جزعی‌ از صبحانه به سبک ایرانی است.

نه نوآوری، بلکه "کهنه‌آوری" و "لونگ‌آوری"!. دیگه وقتی‌ این افراد ایرانی‌تبار، یکی‌شون با دروغ می‌گه که در ایستگاه فضایی قورمه‌سبزی و کله‌پاچه خوردن، و دیگری از میهمانان آلمانی‌ش با خیار و لونگ و چگونگی‌ درست کردن پلو پذیرایی‌ می‌کنه، آن‌گاه فرهنگ سه‌هزار ساله‌ی ایران، دیگر نیاز به دشمن ندارد، چراکه خودی‌ها حسابی‌ خودشان فرهنگ ایران را به بدوی‌ترین شکل برای دیگران معرفی‌ می‌کنند. در ضمن آن چیزی هم که با لواش مثل سمبوسه سه‌گوش درست کردند، برای فرهنگ ایران نیست بلکه خوراکی عربی‌ هست. دیگه اینکه، از دیدگاه خانم دکتر که در ویدیوی بالا مطرح کردند، بودن ماست بر سر سفره(میز) ایرانی، یک امتیاز به‌شمار می‌آید؟؟؟!. بنده ۲۱ سال ایران زندگی‌ کردم، نزد همه‌جور فامیل و آشنا از سطح متوسط تا بازاری و پول‌دار به میهمانی می‌رفتیم و میهمان هم می‌آمد منزل ما، اما هیچ‌جا حتا برای یک‌بار هم، قبل از خوراک اصلی‌ به‌عنوان پیش‌غذا، نان و پنیر سرو نمی‌شد، بلکه یکی‌ از پیش‌غذاهای ایرانی، "سوپ جو" است. نان و پنیر جزعی‌ از صبحانه به سبک ایرانی است.

نه نوآوری، بلکه "کهنه‌آوری" و "لونگ‌آوری"!. دیگه وقتی‌ این افراد ایرانی‌تبار، یکی‌شون با دروغ می‌گه که در ایستگاه فضایی قورمه‌سبزی و کله‌پاچه خوردن، و دیگری از میهمانان آلمانی‌ش با خیار و لونگ و چگونگی‌ درست کردن پلو پذیرایی‌ می‌کنه، آن‌گاه فرهنگ سه‌هزار ساله‌ی ایران، دیگر نیاز به دشمن ندارد، چراکه خودی‌ها حسابی‌ خودشان فرهنگ ایران را به بدوی‌ترین شکل برای دیگران معرفی‌ می‌کنند. در ضمن آن چیزی هم که با لواش مثل سمبوسه سه‌گوش درست کردند، برای فرهنگ ایران نیست بلکه خوراکی عربی‌ هست. دیگه اینکه، از دیدگاه خانم دکتر که در ویدیوی بالا مطرح کردند، بودن ماست بر سر سفره(میز) ایرانی، یک امتیاز به‌شمار می‌آید؟؟؟!. بنده ۲۱ سال ایران زندگی‌ کردم، نزد همه‌جور فامیل و آشنا از سطح متوسط تا بازاری و پول‌دار به میهمانی می‌رفتیم و میهمان هم می‌آمد منزل ما، اما هیچ‌جا حتا برای یک‌بار هم، قبل از خوراک اصلی‌ به‌عنوان پیش‌غذا، نان و پنیر سرو نمی‌شد، بلکه یکی‌ از پیش‌غذاهای ایرانی، "سوپ جو" است. نان و پنیر جزعی‌ از صبحانه به سبک ایرانی است.