چرا در پاکستان بر سر مسابقه دختر شایسته جهان جنجال به پا شده؟
رأی دهید
اما چه چیزی باعث برانگیخته شدن چنین خشم و برآشفتگی شده است؟ زن جوان ۲۴ ساله مسیحی به نام اریکا رابین، از شهر کراچی در مسابقه دختر شایسته جهان نماینده کشوری با ریشههای سنتی و محافظهکارانه پاکستان شده است.
مرحله نهایی مسابقه دختر شایسته در ماه نوامبر در السالوادور برگزار خواهد شد.
مخالفتها و حمایتها
اریکا رابین به بیبیسی میگوید: "نمایندگی پاکستان باعث افتخار من است اما نمیفهمم این مخالفتها از کجا سرچشمه گرفته است. من فکر میکنم شاید ناشی از این تصور باشد که من قرار است با لباس شنا از سالنی مملو از مردان عبور کنم".
منتقدان شرکت او در این مسابقه میگویند او نماینده کشوری است که این کشور او را به نمایندگی قبول ندارد، بهویژه از این جهت که مسابقات ملکه زیبایی در کشوری با اکثریت مسلمان پدیدهای نادر است.
مسابقه دختر شایسته جهانی پاکستان، مسابقهای میان زنان پاکستانیتبار از سراسر جهان شاید یکی از معروفترین این مسابقات باشد. اولین بار در سال ۲۰۰۲ در تورنتو برگزار شد اما در سال ۲۰۲۰ به لاهور منتقل شد. مسابقات جنبی دیگری در کنار مسابقه اصلی مانند دختر شایسته و بانوی شایسته و حتی دختر ترنس شایسته پاکستان برگزار شده است.
در این رقابتها که ۷۲ سال قدمت دارد نماینده پاکستان هرگز به عنوان دختر شایسته جهان انتخاب نشده است.
اریکا رابین بهخاطر میآورد که در دور دوم رقابتهای این مسابقه که در زوم و بهصورت آنلاین برگزار میشد از من پرسیدند چه کاری میخواهی برای کشورت انجام دهی و من پاسخ دادم میخواهم این نگرش را که پاکستان کشوری عقبمانده است تغییر دهم.
و البته این کار آسانی نیست و منجر به واکنشهای تند و پرخاشجویانهای پس از انتخاب او شده است.
هرچند مدلها و مقالهنویسها و روزنامهنگاران و خبرنگاران به خانم رابین تبریک گفتهاند از جمله ماریانا بابر، گزارشگری که در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) "زیبایی و هوش" او را تحسین کرده است.
ونیزه احمد، مدل پاکستانی که از مشوقان خانم رابین برای ورود به عرصه مدلینگ بوده است در گفتگو با بخش اردو صدای آمریکا میگوید: "وقتی این مردان با مسابقات "مردان قهرمان پاکستان" مشکلی ندارند چرا با موفقیتهای زنان مخالفت میکنند؟"
از موسیقی راک اند رول تا جمهوری اسلامی
رفیع محمود، نویسنده و گزارشگر اهل کراچی به بیبیسی میگوید:" ما ملتی با تناقضات فراوان هستیم و زنان و اقلیتها بیشترین حساسیتها را در این جامعه برمیانگیزد".
او در ادامه میگوید:"پاکستان بهطور کلی کشوری استبدادی است و ارزشهایی مردسالارانه در آن حاکم است که چه به صورت نهادینه و چه به صورت اجتماعی جریان دارد. اریکا رابین و واکنشهایی که با آن روبهرو شد بر اثر همین ارزشهای مرسوم است".
اما خاطرهای از گذشته پاکستان وجود دارد، زمانی که این کشور آزادیهای بیشتری داشته است.
نسخههایی از روزنامه داون از حدود سالهای ۱۹۵۰ تا اواخر ۱۹۷۰ در دست است که در آن آگهیهایی از کابارهها و رقص رقاصان خارجی در باشگاهی در نزدیکی خیابان الفینستون سابق در مرکز شهر کراچی منتشر شده است. فعالان اجتماعی، دیپلماتها، سیاستمداران و مهمانداران هواپیما و جوانان مرتب به این باشگاهها رفتوآمد میکردهاند.
هتل تاریخی متروپل در کراچی هم مرکز اجراهای محبوب ساز و آواز جاز بوده است.
اما در سال ۱۹۷۳ مجلس پاکستان با تصویب قانون اساسی جدیدی کشور را جمهوری اسلامی و اسلام را دین رسمی کشور اعلام کرد.
چهار سال پس از آن فرمانده نظامی ژنرال ضیاالحق قدرت را از نخستوزیر وقت ذوالفقار علی بوتو گرفت. آنچه در یک دهه پس از آن رخ داد از نگاه فعالان اجتماعی و حقوقدانان در تاریخ پاکستان "دوره دراکونی" (اشاره به دراکون قانونگذار سختگیر یونان باستان) نامیده میشود چرا که قوانین اسلامی در جامعه اجرا شد و جامعه پاکستان بهشدت تغییر کرد.
در حدود سال ۱۹۸۰ ژنرال ضیاالحق حتی شلاق زدن در برابر عموم را از سر گرفت تا پایبندی خود را به قوانین اسلامی نشان دهد.
اکنون در پاکستان مدتهاست خبری از نوشگاهها و باشگاهها نیست و هتل متروپل در آستانه فروریختن است. در انتهای خیابان اسکلت مخروبه ساختمانی دیده میشود که قرار بود کازینوی شهر باشد.
حسرت و آرزوی پاکستانی آزادتر و روادارتر هرگز از دلها نرفته است و اریکا رابین یکی از افرادی است که به مرزهای روا و ناروای مرسوم تاخته است. او که دانشآموخته دبیرستان سنتپاتریک و کالج دولتی اقتصاد و بازرگانی است سرسختانه بر این باور است که هیچ کار ناروایی نکرده است.
او میگوید:"من با نمایندگی پاکستان در رویدادی جهانی هیچ قانونی را زیر پا نگذاشتهام. من به سهم خود تلاش میکنم چنین کلیشههایی را از میان بردارم".