عکس روز: من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

بسیار کار درستی‌ کردن. پس می‌‌خواستین بمونن ایران که تازه اگر به دفتر استخدام راه‌شون بدن، ازشون توضیح‌المسایل سوال کنن و بعد سهمیه‌ای‌ها را به‌جای ایشان استخدام کنن؟. / من در پاییز سال ۱۳۷۳، به‌جای هنرستان هنر، به‌زور والدینم فرستاده شدم دبیرستان ریاضی‌، که دبیرستانی مذهبی‌ هم بود و هفتاد درصد دانش‌آموزان، فرزندان محترم شهدا بودن. زمان ما، مساله‌ی سهمیه بیداد می‌کرد!. به‌چشم خودم دیدم که تمام فرزندن شهدای گرامی‌ که درس‌هاشان بسیار بد بود، همگی‌ در رشته‌های دانشگاهی‌ پر‌طرفدار آن‌زمان همچون "طراحی‌ صنعتی و هوا‌فضا" به‌راحتی‌ قبول شدن، آن‌وقت شاگرد ممتاز کلاس ما که همچون من جزو خانواده‌ی محترم شهدا نبود، دانشگاه آزاد تونست قبول بشه!. یکی از فرزندان محترم شهدا، که حتا یک خط هم نمی‌تونست بکشه، با داشتن سهمیه، شده بود نفر اول کنکور هنر دانشگاه تهران!. / برادر من حدود ۱۰ سال از من کوچک‌تر هست. فوق‌لیسانس یک رشته‌ی مهم مهندسی‌ هست. رفته بوده استخدام، بعد آن ابلهی که آن‌جا بوده، گفته بوده گونی‌ها رو از یک سمت کارخونه ببر سمت دیگه. بعد هم یک سهمیه‌ای رو به‌جای ایشون استخدام کرده بودن.

شیخ اجل سعدی شیرازی در مورد شایسته سالاری زمانه خود می فرماید: هنر در نفس خود دولت است، و باهنر هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند. روستازادگان دانشمند به وزیری پادشا رفتند، و پسران وزیر ناقص عقل به گدایی به روستا رفتند. اینها دیگر شعر نیست، بلکه پند و اندرز سعدی روایتگر زمانه خود اوست. این رژیم خفت بارترین حاکمیتی است که تاریخ هزاران ساله تمدن بشری در خاورمیانه به خود دیده است. پاینده باشید

اشکهایم امان نمی دهند

گرامی‌، سپاس برای نکات ادبی‌-اجتماعی و حکمت‌آمیز بسیار به‌جایی‌ که مطرح ساختید. موفق و سلامت باشید همگی‌ ~

عوضش اخوند دونیها با کلی اخوند بیرون آمده از خمرهای اخونددونی کل مراکز اموزش را الوده کردند و میخوان جامعه را به عهد مفرغ برگردونن.

......تومملکتی که مداحی یعنی ی هم شده یک رشته دانشگاهی و هر اخوندی بجای پیشوند کربلایی یا مشدی کلبعلی و قربانعلی و غلامحسین شدن دک...تررررر یا مهندزد اگر نخبه ای بمونه نخبه نیست بلکه پخمه.اخه برای یک نخبه شکست شخصیت نیست که به محسن خله رضایی.....بگه دک....ترررر و بره سر کلاسش در دانشگاو که از این قبیل اجناس اوراقی کارخانه خلقت چیز یاد بگیرند.

......تومملکتی که مداحی یعنی ی هم شده یک رشته دانشگاهی و هر اخوندی بجای پیشوند کربلایی یا مشدی کلبعلی و قربانعلی و غلامحسین شدن دک...تررررر یا مهندزد اگر نخبه ای بمونه نخبه نیست بلکه پخمه.اخه برای یک نخبه شکست شخصیت نیست که به محسن خله رضایی.....بگه دک....ترررر و بره سر کلاسش در دانشگاو که از این قبیل اجناس اوراقی کارخانه خلقت چیز یاد بگیرند.

عوضش اخوند دونیها با کلی اخوند بیرون آمده از خمرهای اخونددونی کل مراکز اموزش را الوده کردند و میخوان جامعه را به عهد مفرغ برگردونن.

گرامی‌، سپاس برای نکات ادبی‌-اجتماعی و حکمت‌آمیز بسیار به‌جایی‌ که مطرح ساختید. موفق و سلامت باشید همگی‌ ~

اشکهایم امان نمی دهند

شیخ اجل سعدی شیرازی در مورد شایسته سالاری زمانه خود می فرماید: هنر در نفس خود دولت است، و باهنر هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند. روستازادگان دانشمند به وزیری پادشا رفتند، و پسران وزیر ناقص عقل به گدایی به روستا رفتند. اینها دیگر شعر نیست، بلکه پند و اندرز سعدی روایتگر زمانه خود اوست. این رژیم خفت بارترین حاکمیتی است که تاریخ هزاران ساله تمدن بشری در خاورمیانه به خود دیده است. پاینده باشید

بسیار کار درستی‌ کردن. پس می‌‌خواستین بمونن ایران که تازه اگر به دفتر استخدام راه‌شون بدن، ازشون توضیح‌المسایل سوال کنن و بعد سهمیه‌ای‌ها را به‌جای ایشان استخدام کنن؟. / من در پاییز سال ۱۳۷۳، به‌جای هنرستان هنر، به‌زور والدینم فرستاده شدم دبیرستان ریاضی‌، که دبیرستانی مذهبی‌ هم بود و هفتاد درصد دانش‌آموزان، فرزندان محترم شهدا بودن. زمان ما، مساله‌ی سهمیه بیداد می‌کرد!. به‌چشم خودم دیدم که تمام فرزندن شهدای گرامی‌ که درس‌هاشان بسیار بد بود، همگی‌ در رشته‌های دانشگاهی‌ پر‌طرفدار آن‌زمان همچون "طراحی‌ صنعتی و هوا‌فضا" به‌راحتی‌ قبول شدن، آن‌وقت شاگرد ممتاز کلاس ما که همچون من جزو خانواده‌ی محترم شهدا نبود، دانشگاه آزاد تونست قبول بشه!. یکی از فرزندان محترم شهدا، که حتا یک خط هم نمی‌تونست بکشه، با داشتن سهمیه، شده بود نفر اول کنکور هنر دانشگاه تهران!. / برادر من حدود ۱۰ سال از من کوچک‌تر هست. فوق‌لیسانس یک رشته‌ی مهم مهندسی‌ هست. رفته بوده استخدام، بعد آن ابلهی که آن‌جا بوده، گفته بوده گونی‌ها رو از یک سمت کارخونه ببر سمت دیگه. بعد هم یک سهمیه‌ای رو به‌جای ایشون استخدام کرده بودن.

بسیار کار درستی‌ کردن. پس می‌‌خواستین بمونن ایران که تازه اگر به دفتر استخدام راه‌شون بدن، ازشون توضیح‌المسایل سوال کنن و بعد سهمیه‌ای‌ها را به‌جای ایشان استخدام کنن؟. / من در پاییز سال ۱۳۷۳، به‌جای هنرستان هنر، به‌زور والدینم فرستاده شدم دبیرستان ریاضی‌، که دبیرستانی مذهبی‌ هم بود و هفتاد درصد دانش‌آموزان، فرزندان محترم شهدا بودن. زمان ما، مساله‌ی سهمیه بیداد می‌کرد!. به‌چشم خودم دیدم که تمام فرزندن شهدای گرامی‌ که درس‌هاشان بسیار بد بود، همگی‌ در رشته‌های دانشگاهی‌ پر‌طرفدار آن‌زمان همچون "طراحی‌ صنعتی و هوا‌فضا" به‌راحتی‌ قبول شدن، آن‌وقت شاگرد ممتاز کلاس ما که همچون من جزو خانواده‌ی محترم شهدا نبود، دانشگاه آزاد تونست قبول بشه!. یکی از فرزندان محترم شهدا، که حتا یک خط هم نمی‌تونست بکشه، با داشتن سهمیه، شده بود نفر اول کنکور هنر دانشگاه تهران!. / برادر من حدود ۱۰ سال از من کوچک‌تر هست. فوق‌لیسانس یک رشته‌ی مهم مهندسی‌ هست. رفته بوده استخدام، بعد آن ابلهی که آن‌جا بوده، گفته بوده گونی‌ها رو از یک سمت کارخونه ببر سمت دیگه. بعد هم یک سهمیه‌ای رو به‌جای ایشون استخدام کرده بودن.

شیخ اجل سعدی شیرازی در مورد شایسته سالاری زمانه خود می فرماید: هنر در نفس خود دولت است، و باهنر هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند. روستازادگان دانشمند به وزیری پادشا رفتند، و پسران وزیر ناقص عقل به گدایی به روستا رفتند. اینها دیگر شعر نیست، بلکه پند و اندرز سعدی روایتگر زمانه خود اوست. این رژیم خفت بارترین حاکمیتی است که تاریخ هزاران ساله تمدن بشری در خاورمیانه به خود دیده است. پاینده باشید

اشکهایم امان نمی دهند

گرامی‌، سپاس برای نکات ادبی‌-اجتماعی و حکمت‌آمیز بسیار به‌جایی‌ که مطرح ساختید. موفق و سلامت باشید همگی‌ ~

عوضش اخوند دونیها با کلی اخوند بیرون آمده از خمرهای اخونددونی کل مراکز اموزش را الوده کردند و میخوان جامعه را به عهد مفرغ برگردونن.

......تومملکتی که مداحی یعنی ی هم شده یک رشته دانشگاهی و هر اخوندی بجای پیشوند کربلایی یا مشدی کلبعلی و قربانعلی و غلامحسین شدن دک...تررررر یا مهندزد اگر نخبه ای بمونه نخبه نیست بلکه پخمه.اخه برای یک نخبه شکست شخصیت نیست که به محسن خله رضایی.....بگه دک....ترررر و بره سر کلاسش در دانشگاو که از این قبیل اجناس اوراقی کارخانه خلقت چیز یاد بگیرند.

بسیار کار درستی‌ کردن. پس می‌‌خواستین بمونن ایران که تازه اگر به دفتر استخدام راه‌شون بدن، ازشون توضیح‌المسایل سوال کنن و بعد سهمیه‌ای‌ها را به‌جای ایشان استخدام کنن؟. / من در پاییز سال ۱۳۷۳، به‌جای هنرستان هنر، به‌زور والدینم فرستاده شدم دبیرستان ریاضی‌، که دبیرستانی مذهبی‌ هم بود و هفتاد درصد دانش‌آموزان، فرزندان محترم شهدا بودن. زمان ما، مساله‌ی سهمیه بیداد می‌کرد!. به‌چشم خودم دیدم که تمام فرزندن شهدای گرامی‌ که درس‌هاشان بسیار بد بود، همگی‌ در رشته‌های دانشگاهی‌ پر‌طرفدار آن‌زمان همچون "طراحی‌ صنعتی و هوا‌فضا" به‌راحتی‌ قبول شدن، آن‌وقت شاگرد ممتاز کلاس ما که همچون من جزو خانواده‌ی محترم شهدا نبود، دانشگاه آزاد تونست قبول بشه!. یکی از فرزندان محترم شهدا، که حتا یک خط هم نمی‌تونست بکشه، با داشتن سهمیه، شده بود نفر اول کنکور هنر دانشگاه تهران!. / برادر من حدود ۱۰ سال از من کوچک‌تر هست. فوق‌لیسانس یک رشته‌ی مهم مهندسی‌ هست. رفته بوده استخدام، بعد آن ابلهی که آن‌جا بوده، گفته بوده گونی‌ها رو از یک سمت کارخونه ببر سمت دیگه. بعد هم یک سهمیه‌ای رو به‌جای ایشون استخدام کرده بودن.

اشکهایم امان نمی دهند

شیخ اجل سعدی شیرازی در مورد شایسته سالاری زمانه خود می فرماید: هنر در نفس خود دولت است، و باهنر هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند. روستازادگان دانشمند به وزیری پادشا رفتند، و پسران وزیر ناقص عقل به گدایی به روستا رفتند. اینها دیگر شعر نیست، بلکه پند و اندرز سعدی روایتگر زمانه خود اوست. این رژیم خفت بارترین حاکمیتی است که تاریخ هزاران ساله تمدن بشری در خاورمیانه به خود دیده است. پاینده باشید

......تومملکتی که مداحی یعنی ی هم شده یک رشته دانشگاهی و هر اخوندی بجای پیشوند کربلایی یا مشدی کلبعلی و قربانعلی و غلامحسین شدن دک...تررررر یا مهندزد اگر نخبه ای بمونه نخبه نیست بلکه پخمه.اخه برای یک نخبه شکست شخصیت نیست که به محسن خله رضایی.....بگه دک....ترررر و بره سر کلاسش در دانشگاو که از این قبیل اجناس اوراقی کارخانه خلقت چیز یاد بگیرند.

گرامی‌، سپاس برای نکات ادبی‌-اجتماعی و حکمت‌آمیز بسیار به‌جایی‌ که مطرح ساختید. موفق و سلامت باشید همگی‌ ~

عوضش اخوند دونیها با کلی اخوند بیرون آمده از خمرهای اخونددونی کل مراکز اموزش را الوده کردند و میخوان جامعه را به عهد مفرغ برگردونن.

عوضش اخوند دونیها با کلی اخوند بیرون آمده از خمرهای اخونددونی کل مراکز اموزش را الوده کردند و میخوان جامعه را به عهد مفرغ برگردونن.

گرامی‌، سپاس برای نکات ادبی‌-اجتماعی و حکمت‌آمیز بسیار به‌جایی‌ که مطرح ساختید. موفق و سلامت باشید همگی‌ ~

......تومملکتی که مداحی یعنی ی هم شده یک رشته دانشگاهی و هر اخوندی بجای پیشوند کربلایی یا مشدی کلبعلی و قربانعلی و غلامحسین شدن دک...تررررر یا مهندزد اگر نخبه ای بمونه نخبه نیست بلکه پخمه.اخه برای یک نخبه شکست شخصیت نیست که به محسن خله رضایی.....بگه دک....ترررر و بره سر کلاسش در دانشگاو که از این قبیل اجناس اوراقی کارخانه خلقت چیز یاد بگیرند.

شیخ اجل سعدی شیرازی در مورد شایسته سالاری زمانه خود می فرماید: هنر در نفس خود دولت است، و باهنر هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند. روستازادگان دانشمند به وزیری پادشا رفتند، و پسران وزیر ناقص عقل به گدایی به روستا رفتند. اینها دیگر شعر نیست، بلکه پند و اندرز سعدی روایتگر زمانه خود اوست. این رژیم خفت بارترین حاکمیتی است که تاریخ هزاران ساله تمدن بشری در خاورمیانه به خود دیده است. پاینده باشید

اشکهایم امان نمی دهند

بسیار کار درستی‌ کردن. پس می‌‌خواستین بمونن ایران که تازه اگر به دفتر استخدام راه‌شون بدن، ازشون توضیح‌المسایل سوال کنن و بعد سهمیه‌ای‌ها را به‌جای ایشان استخدام کنن؟. / من در پاییز سال ۱۳۷۳، به‌جای هنرستان هنر، به‌زور والدینم فرستاده شدم دبیرستان ریاضی‌، که دبیرستانی مذهبی‌ هم بود و هفتاد درصد دانش‌آموزان، فرزندان محترم شهدا بودن. زمان ما، مساله‌ی سهمیه بیداد می‌کرد!. به‌چشم خودم دیدم که تمام فرزندن شهدای گرامی‌ که درس‌هاشان بسیار بد بود، همگی‌ در رشته‌های دانشگاهی‌ پر‌طرفدار آن‌زمان همچون "طراحی‌ صنعتی و هوا‌فضا" به‌راحتی‌ قبول شدن، آن‌وقت شاگرد ممتاز کلاس ما که همچون من جزو خانواده‌ی محترم شهدا نبود، دانشگاه آزاد تونست قبول بشه!. یکی از فرزندان محترم شهدا، که حتا یک خط هم نمی‌تونست بکشه، با داشتن سهمیه، شده بود نفر اول کنکور هنر دانشگاه تهران!. / برادر من حدود ۱۰ سال از من کوچک‌تر هست. فوق‌لیسانس یک رشته‌ی مهم مهندسی‌ هست. رفته بوده استخدام، بعد آن ابلهی که آن‌جا بوده، گفته بوده گونی‌ها رو از یک سمت کارخونه ببر سمت دیگه. بعد هم یک سهمیه‌ای رو به‌جای ایشون استخدام کرده بودن.