کیوان ساکت به جای ساز، فقط پایه آن را به روی صحنه برد
رأی دهید
در برنامه تداکس تهران که روز جمعه ۱۳ مرداد، با موضوع «عقب راندن مرزها » برگزار شد، کیوان ساکت پس از آنکه به روی صحنه رفت، گفت: «قرار بود من امروز این جا درباره ساز کهن و شیوه‌های نو سخن بگویم و بعد آن را با نوازندگی نشان و توضیح بدهم، اما با این که از ده صبح در این سالن بودم، حالا بعد از ساعتها تنها اجازه پیدا کردم که پایه ساز خودم را به روی صحنه بیارم.»
اصرار بر حذف ساز از سوی مدیران برج میلاد در برنامه کیوان ساکت به عنوان یک آهنگساز در حالی صورت گرفت که او در این برنامه قصد زدن ساز یا اجرای موسیقی را نداشت و تنها می خواست قطعاتی کوتاه را با اهداف آموزشی اجرا کند.
منابعی در همین زمینه به بی بی سی فارسی گفتند که مدیران برج میلاد به عنوان بازوی اجرایی برنامه با آنکه از جزییات آن آگاه بودند، اما درست ساعتی قبل از شروع برنامه، موضوع ضرورت درخواست مجوز از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را مطرح کردند.
در نهایت هم تلاش دست اندرکاران برنامه برای تماس با وزارت ارشاد و نیز ادامه گفت‌وگو با مدیران برج میلاد برای قانع کردن آنها به جایی نرسید.
کیوان ساکت، که گروه وزیری را در سال ۷۵ ۱۳ تاسیس کرد، شیوه ای منحصر به فرد در مضراب زنی دارد و از جمله هنرمندانی است که در این سال‌ها تلاش کرده تا با تکنیک های نو و علمی ابداعاتی را در نواختن تار و سه تار ایجاد کند.
او در دی ماه ۱۳۹۸ برای همدردی با خانواده های جانباختگان هواپیمای مسافربری اوکراین که توسط سپاه پاسداران سرنگون شد، از شرکت در جشنواره موسیقی فجر انصراف داد.
آقای ساکت همچنین در جریان اعتراضات پس از کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، با سیاه کردن صفحه اینستاگرامش، خبر داد که تمامی کنسرت‌های خود را لغو خواهد کرد.
مسئولان برج میلاد همچنین از ورود فرید شکریه، یکی دیگر از سخنرانان این برنامه، به خاطر پوشیدن شلوار کوتاه جلوگیری کردند.
فرید شکریه، مدیرعامل آژانس فورمایند، در واکنش به این برخورد در صفحه توییتر خود نوشت:« برج میلاد با پول نفتی که مال من هم هست ساخته شده، ولی برای رویداد تداکس تهران اجازه ورود به من داده نشد چون پوشش ام از دید کسانی که سرمایه های این کشور را غصب کرده اند، در عرفی که آنها می پسندند نبود.»
او همچنین در این یادداشت نوشت: «جالب این است که عنوان تداکس هل دادن مرزها بود.»
علاوه بر این اقدامات، تذکرات پی در پی ماموران به شرکت کنندگان برای رعایت حجاب اجباری نیز بر نارضایتی حاضران در این برنامه افزود.
این برخوردها، واکنش‌های فراوانی در شبکه های اجتماعی برانگیخت و اغلب کاربران نوشتند که در این ماجرا هر کسی می تواند مقصر شناخته شود، جز برگزارکنندگان این برنامه که فقط تلاش می کنند چراغی را در این تاریکی روشن نگه دارند.
«برج میلاد ۲۰۰ میلیون تومان بیشتر گرفت، اما برنامه تداکس نیز مختل شد»
این نخستین بار نیست که برگزاری یک برنامه با دخالت نیروهایی که اغلب خودسر خوانده می شوند، مختل می شود.
اگر این برنامه ها در مکان های خصوصی برگزار شوند، احتمال بسته شدن آن مکان ها نیز وجود دارد. با این حال، مکان‌های دولتی نه تنها از خطر پلمب شدن مصون هستند، بلکه نهادهای متولی این مکان ها از درآمدهای هنگفت خود نیز چشم پوشی نمی کنند.
به عنوان نمونه، بی بی سی دریافت که در برنامه روز گذشته تداکس ابتدا طبق قراردادی، شهرداری تهران برای در اختیار گذاشتن یک سالن مبلغ ۱۸۰ میلیون تومان درخواست کرده بود، اما در صبح روز برنامه، از برنامه گذاران ۲۰۰ میلیون تومان دیگر نیز خواسته شده بود.
مالک برج میلاد، شهرداری تهران است و بخش هایی از آن نیز در اختیار بنیاد مستضعفان است.
«تداکس تهران» نهادی مستقل و غیردولتی است.
در وب‌سایت رسمی تداکس تهران در توضیح این نهاد آمده است: «تداکس تهران مجموعه‌ای بومی، از رویدادها و کنفرانس‌هاست که به صورت مستقل از تد و دیگر تداکس‌ها برگزار می‌شود. این رویدادها که تحت لیسانس سازمان (TED) و با احترام به ارزش‌های فرهنگی ایرانی و همچنین اسلامی و در چارچوب قوانین کشور برگزار می‌شوند. در این قالب، نوآوران و پیشوایان اندیشه و عمل در حوزه‌های گوناگون گرد هم فراخوانده شده تا ایده‌ها و ماجراهای خود را در قلب تهران به اشتراک بگذارند.»
تداکس تهران از بیش از یک دهه پیش فعالیت خود را شروع کرد و اولین برنامه آن در بهمن۱۳۹۱ با موضوع «تهران در مسیر» برگزار شد.
