خودداری خواهرزاده خامنه‌ای از حضور در «دادگاه نمایشی رژیم آخوندی»

 فریده مرادخانی،‌ خواهرزاده علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامیصدای آمریکا:فریده مرادخانی، دختر بدری خامنه‌ای و خواهرزاده رهبر جمهوری اسلامی، برای سومین بار به دادگاه ویژه روحانیت فراخوانده شد. اما او گفته است که در این «دادگاه نمایشی رژیم آخوندی» شرکت نمی‌کند.

محمود مرادخانی، برادر این فعال حقوق بشر زندانی، روز پنج‌شنبه ۲۴ فروردین در پیامی به صدای آمریکا، با اشاره به این که خواهرش فریده مرادخانی، ۹ ماه است که دوباره زندانی شده است، گفت که او «برای بار سوم به دادگاه ویژه روحانیت فرا خوانده شد.»

به گفته آقای مرادخانی، این زندانی سیاسی گفته که «دادگاه‌های نمایشی رژیم آخوندی را به رسمیت نمی‌شناسد و از رفتن به دادگاه امتناع» کرده است.

آقای مرادخانی می‌گوید که این فعال سیاسی و عضو گروه لگام - کارزار «لغو گام به گام اعدام» - «بر مقاومت و ایستادگی در مقابل رژیم ضد بشری آخوندی» تأکید دارد و حاضر نشده است هیچ تعهدی برای آزادی از زندان بدهد.

فریده مرادخانی به دلیل «فعالیت‌هایش علیه نظام حاکم بر ایران» به «۱۵ سال زندان» و احکام دیگری از جمله «ممنوعیت دائمی خروج از کشور، و ممنوعیت خروج از تهران به مدت دو سال» محکوم شده بود که این حکم در دادگاه تجدید نظر به سه سال تغییر یافت.

خانم مرادخانی، فعال حقوق بشر و مخالف حکومت جمهوری اسلامی، سال گذشته در مراسم اینترنتی بزرگداشت تولد شهبانو فرح پهلوی شرکت کرد و او را «مادر ایران» نامید. او پس از این رویداد بازداشت شد.
محمود مرادخانی: پیامی که فریده برای شهبانو فرح خواند باعث بازداشت خواهرم شداو در ویدیویی که پس از بازداشت دوباره‌اش در دوم آذر منتشر شد، اعلام کرد که «ایرانیان خودشان این رژیم را سرنگون می‌کنند»، اما «سایر کشورها نباید از جمهوری اسلامی حمایت کنند.»
خواهرزاده خامنه‌ای: ایرانیان خودشان این رژیم را سرنگون می‌کنند؛ سایر کشورها حمایتش نکنندفریده مرادخانی فرزند بدری خامنه‌ای و شیخ علی تهرانی است. شیخ علی تهرانی در جنگ ایران و عراق در بغداد ساکن بود و به طور علنی علیه جمهوری اسلامی موضع‌گیری می‌کرد. او در سال ۱۳۷۴ به تهران بازگشت و به ۲۰ سال زندان محکوم شد، اما در سال ۸۴ از زندان آزاد شد و پس از آن فعالیت سیاسی نکرد و در ۲۷ مهر ۱۴۰۱ در تهران درگذشت.

مادرش بدری خامنه‌ای نیز در روز شانزدهم آذر نامه‌ای سرگشاده منتشر کرد و ضمن هم‌دردی با مادران داغدار که پس از انقلاب ۵۷ به دست حکومت کشته شده‌اند، با تأکید بر حق مشروع مردم ایران برای «قیام» و دست‌یافتن به «آزادی و رفاه» از نیروهای مسلح خواست «اسلحه‌هایشان را زمین بگذارند» و پیش از آن که «خیلی دیر شود»، به مردم بپیوندند.