نامه صدیقه وسمقی به علی خامنه‌ای: قرآن نگفته؛ استناد شما برای پوشش زنان بر چه اساس است؟

صدیقه وسمقی، شاعر، فعال سیاسی و پژوهشگر دینیبی بی سی: صدیقه وسمقی پژوهشگر دینی در نامه‌ای به علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران از او خواسته توضیح دهد در حالی که در قران «بر لزوم پوشاندن موی سر برای زنان تصریح نشده، الگوی سخت گیرانه جمهوری اسلامی برای پوشش زنان بر کدام دلایل قطعی و خدشه ناپذیر دینی و با کدام استدلال استوار شده است.»

خانم وسمقی که تحصیلات فقه و حقوق اسلامی دارد، شاعر و فعال سیاسی و مدنی و نویسنده و پژوهشگر دینی است که با انتشار کتاب هایی نظیر "زن، فقه، اسلام"، "بضاعت فقه" و "بازخوانی شریعت" بیشتر به عنوان یک نواندیش دینی شناخته می‌شود که نوک پیکان انتقادهایش به سوی فقه و فقیهان، نابرابری‌های حقوق زنان و به سوی پیامبران توحیدی نشانه رفته است.

علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، سر باز زدن از حجاب اجباری را «حرام شرعی و حرام سیاسی» خوانده است.

در بیش از شش ماه اخیر در اعتراض‌های سراسری‌ای که پس از کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت پلیس «گشت ارشاد» در ایران راه افتاد، زنان بسیاری روسری‌هایشان را به نشانه اعتراض به حجاب اجباری آتش زدند و در این چند ماه عده بیشتری از شهروندانی که به حجاب موردنظر حکومت ایران اعتقاد ندارند، از سر کردن روسری سر باز زده‌اند؛ اقدامی که اغلب استقبال و همراهی عمومی را جلب کرده است.

از جمله در فضاهای دانشگاهی ایران هم حکومت درباره رعایت حجاب اجباری هشدار داده است اما هم‌چنان شماری از دانشجویان از آن سر باز زده‌‌اند و در این باره اعتراض هم کرده‌اند.

برخی مقام‌های عالی‌رتبه ایران به دشواری‌ها و «هزینه»های تحمیل پوشش موردنظر حکومت اسلامی اذعان کرده‌اند.

از جمله غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، اخیرا گفته بود برخورد «انضباطی و کیفری» و «بگیر و ببند» در این زمینه باعث بالا رفتن هزینه می‌شود و نتیجه نخواهد داد.

خانم وسمقی در این نامه تاکید کرده که رهبر جمهوری اسلامی از آنجا که «مجهز به قدرت سیاسی است و می‌تواند با فرمانی رای و دیدگاهش را اجرا کند، هم از علمای دینی دیگر در قبال پاسخگویی مسئولیت بیشتری دارد و هم مسیولیت تمام پیامدهای مالی، جانی، اجتماعی، اخلاقی، روانی و سیاسی موضوع متوجه اوست.»

این پژوهشگر تاکید کرده که «موضوع پوشش زنان در سنت پیامبر به گونه ای که امروز مطرح می شود هرگز مطرح نبوده و شواهدی در دست نیست که نشان دهد در زمان پیامبر اسلام و پس از او زنان به دلیل نپوشاندن موی سر و یا حتی بدن خود مورد ازار و اذیت و مجازات قرار گرفته باشند.»

خانم وسمقی در عین حال این پرسش را مطرح کرده است که چطور یک فقیه می‌تواند برداشت خود را «ولو با اعمال زور و قوه قهریه و تحمیل خسارات فراوان اجتماعی، سیاسی، روانی و هتک حرمت و کرامت انسانی زنان و ایجاد تنش های بزرگ اجتماعی با استفاده از اموال عمومی و با استفاده از قدرت سیاسی و اموال عمومی بر مردمان، بدون رضایت انان تحمیل کند.»

او از رهبر جمهوری اسلامی خواسته صریحا تبیین خود را از حجاب روشن کند تا زنان بدانند که «شواهد و مدارک قطعی و مسلم فرمان خدا و اسلام برای اعمال چنین محدودیت ها و محرومیت ها» بر آنان چیست.

در این نامه تاکید شده تا اینگونه پرسش‌ها از سوی آقای خامنه‌ای پاسخ داده نشود «اصرار بر اجرای قانون حجاب خلاف عدل و انصاف خواهد بود» و تمامی زنانی که «به دلیل شکل پوشش خود مورد تعدی و ازار قرار گرفته و از حقوق حقه خود محروم شده و یا اسیب جسمی، روحی و مالی دیده اند، باید بتوانند علیه جمهوری اسلامی ادعای غرامت کنند و جمهوری اسلامی نیز مکلف به دلجویی از انان است.»