«قرصهای اعصاب» بینام؛ روایت لیلا حسینزاده از «جنایتی هولناک» در زندان عادلآباد
رأی دهید
لیلا حسینزاده که به گفته وکیلش از «حقوق قانونی» در جریان رسیدگی به اتهاماتش محروم شده است، با انتشار رشته توییتی، مشاهدات خود از وضعیت بند زنان زندان عادلآباد شیراز را نوشته است.
به گفته حسینزاده، مسئولان زندان برای ارتکاب این «جنایت»، به خشونت نیز متوسل شده و «چنان قرص در دهان یکی از زندانیان ریختند که بعد از چند روز توان تکلم درستی نداشت.»
بر اساس این گزارش، زندانیان که نام این قرصها را نمیدانند، گاهاً با عواقب جدی ناشی از استفاده این قرصها مانند «تشنج» نیز مواجه میشوند.
تجویز و مصرف اجباری این قرصها در حالی صورت میگیرد که به گفته حسینزاده، زندانیان در دسترسی به قرص مسکن با مشکل مواجه بوده و «گهگاه زندانیان بیدسترسی به مسکن درد میکشیدند.»
لیلا حسینزاده که از بیماری حمله سیستم ایمنی به عروق بدن موسوم به «واسکولیت» و حمله چشمی «یووئیت» رنج میبرد، رسیدگی پزشکی در زندان عادلآباد شیراز را «فاجعه» توصیف کرده است.
فعالان حقوق بشر پیشتر نیز هشدار داده بودند که مقامات زندان در ایران به زندانیان داروی اجباری میدهند. موضوعی که برای زندانیان اعتراضات دی 96 نیز گزارش شده بود و مقامات وقت جمهوری اسلامی در واکنشی که قابل پیشبینی بود، آن را تکذیب کرده بودند.
لیلا حسینزاده در ادامه رشته توییت خود از وضعیت تغذیه، بهداشت و رفتار خشونتآمیز زندانبانها نوشته و تصریح کرده است، «همه چیز ممنوع، همه چیز ممنوع» بود.
