تونل تیمز؛ اولین گذرگاه زیرآبی که در بریتانیا ساخته شد

العربیه: «تونل تیمز» که زیر رودخانه مشهوری که از وسط لندن می‌گذرد حفر شده و دو سوی رودخانه را از مسیر زمینی به هم متصل می‌کند، اولین گذرگاه بزرگ زیرآبی است که در بریتانیا ساخته شد.

با افزایش تصاعدی گستره و جمعیت «پایتخت امپراطوری» در اوایل قرن نوزدهم، مسیرهای عادی دیگر گنجایش کنترل ترافیک لندن را نداشتند. اینطور شد که مقامات شهر به فکر افتادند تونلی زیر رودخانه تیمز حفر کنند.

اما این کار به دلیل عدم وجود توانایی‌های فنی در ابتدا ممکن نشد، تا اینکه در سال 1818، مهندس فرانسوی‌الاصل مارک ایزامبار برونل یک ماشین تونل‌سازی انقلابی اختراع کرد.

این ماشین یک سپر مستطیل‌شکل چدنی داشت که از ریزش خاک در هنگام خاکبرداری جلوگیری می‌کرد، و حفاران می‌توانستند درون آن در سه طبقه بایستند و خاک زیر رودخانه را بکنند و به بیرون منتقل کنند، و آجرگذاران هم به دنبال آنها دیواره‌های تونل را آجر می‌گذاشتند.

کارگران خاک حفرشده را با فرغون به یک تونل عمودی منتقل می‌کردند و به بالا و بیرون می‌فرستند. سپس خاک رس به یک کارگاه آجرپزی در آن نزدیکی منتقل می‌شد و به آجر برای دیوارهای تونل تبدیل می‌شد. با کمک ماشین ایزامبار، حفاری حدود یک متر در روز پیش می‌رفت.

پیش از شروع پروژه، برونل شرایط خاک بستر رودخانه را از طریق صداسنجی بررسی کرد تا مناسب‌ترین مکان برای حفر تونل را بیابد. هنگامی که سرانجام یک لایه خاک رس آبی، که خاک ایده‌آل برای تونل‌سازی است، پیدا کرد، پارلمان بریتانیا در سال 1824 قانون ساخت تونل زیر رودخانه تیمز را تصویب کرد.

حفر تونل تیمز چندین سال طول کشید، و حتی به دلیل سیل و خرابی کار کندن تونل به مدت هفت سال متوقف ماند، اما در نهایت در سال 1843 افتتاح شد. تونل در ابتدا تنها مورد استفاده عابران پیاده قرار گرفت، اما در سال 1865 کمپانی «راه‌آهن شرقی لندن» برای بهره‌برداری از آن تاسیس شد، و از اول در دسامبر 1869 قطارها در آن به آمد و شد پرداختند.

تونل تیمز در اصل از دو تونل تشکیل شده که هرکدام 12 متر عرض، 7 متر ارتفاع، و 365 طول دارند. این تونل هنوز موجود است و به جز چند مورد نوسازی اجباری به همان شکل اولیه خود مانده و مورد استفاده است، که آن را به قدیمی‌ترین تونل زیرآبی مورد استفاده در بریتانیا تبدیل می‌کند.