دریای باستانی مملو از موجودات ترسناک

العربیه: «دریای میان‌قاره‌ای غربی» دریایی باستانی بود که سرزمین‌های مرکزی آنچه که امروز ایالات متحده نامیده می‌شود را پوشانده بود، و انواع و اقسام موجودات ترسناک ماقبل تاریخ در آن زندگی می‌کردند.

در اواخر کرتاسه، اوراسیا و قاره آمریکا در امتداد اقیانوس اطلس جنوبی از هم جدا شدند، و فرورانش در سواحل غربی قاره آمریکا آغاز شد، که منجر به کوهزاییِ «لارامید»، یعنی اولین مرحله سربرآوردن کوه‌های راکی مدرن گشت.


طی حدود چهل میلیون سالی که این دریا وجود داشت، از نظر عمق و اندازه مدام در حال تغییر بود، اما در بزرگترین وسعت خود، دریای میان‌قاره‌ای غربی 800 متر عمق، 1000 کیلومتر عرض و بیش از 3200 کیلومتر طول داشت.

رسوب گسترده کربنات نشان می‌دهد که دریای میان‌قاره‌ای غربی آب و هوای گرم و استوایی داشته و جلبک‌های پلانکتون آهکی در آن فراوان بوده است. این دریای کم‌عمق مملو از گونه‌های حیات باستانی بود که بسیاری از آنها شکارگران بزرگ بودند.

خزندگان دریایی غول‌پیکری همچون پلزیوسورها و موزاسورهایی که تا هجده متر طول داشتند در این دریا به شکار می‌پرداختند. کوسه‌های باستانی، صدف‌خواران غول‌پیکر ده متری، و ماهی‌های استخوانی پنج متری نیز ساکن دریای میان‌قاره‌ای غربی بودند.

خزندگان بزرگ پرنده همچون تروداکتیل‌ها و تروآنودون‌ها سطح این دریای کم‌عمق را برای شکار موجودات کوچک‌تر مورد گشت‌زنی قرار می‌دادند. پرندگان اولیه همچون هسپرورنی‌های بی‌پرواز که بال‌هایی کوچک اما پاهایی تنومند برای شنا داشتند، به علاوه اجداد درناها و دیگر پرندگان اولیه با منقارهای دندانه‌دار نیز بومی دریای میان‌قاره‌ای غربی بودند.

این دریای باستانی خلیج مکزیک را به اقیانوس منجمد شمالی متصل می‌کرد، و از اوایل دوران زمین‌شناسی کرتاسه پسین (100 میلیون سال پیش) تا اوایل پالئوسن (66 میلیون) سال پیش وجود داشت. دو توده زمین دو طرف این دریا «آپالاشیا» در شرق و «لارامیدیا» در غرب و بودند، که در نهایت به رشته‌‌کوه‌های آپالاش و راکی در دوران مدرن تبدیل شدند.
رأی دهید
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.