کشف دی‌اکسید کربن در خارج از منظومه شمسی
رأی دهید
این سیاره غول‌پیکر که عمدتا از گاز داغ تشکیل شده، در سال 2011 کشف شد و WASP-39 b نامگذاری شده است. جرم آن تقریباً یک‌چهارم مشتری و تقریباً به اندازه زحل است. با این حال، قطر آن 1.3 برابر بزرگتر از مشتری است. این سیاره به دور ستاره‌ای در فاصله 700 سال نوری از ما می‌چرخد. تلسکوپ‌های هابل و اسپیتزر ناسا پیشتر بخار آب، سدیم و پتاسیم را در جو آن شناسایی کرده بودند.
تشخیص چنین سیگنال واضحی از وجود دی‌اکسید کربن در WASP-39 b، که دانشمندان آن را «لحظه‌ای مهم در عبور از آستانه علوم سیارات فراخورشیدی» نامیده‌اند، نشانه امیدوارکننده‌ای برای کاوش اتمسفر سیارات کوچکتر به اندازه زمین است.
کشف دی‌اکسید کربن در این سیاره دوردست نشان می‌دهد که تلسکوپ جیمز وب ممکن است در آینده قادر به تشخیص و اندازه‌گیری میزان دی‌اکسید کربن در اتمسفر رقیق‌تر سیارات سنگی کوچکتر، یعنی جایی که بشر بالقوه می‌تواند در آن زندگی کند، باشد.
ترکیب اتمسفر یک سیاره چیزهایی درباره منشاء سیاره و چگونگی تکامل آن به ما می‌گوید. مولکول‌های دی‌اکسید کربن ردیاب‌های حساس فرایند شکل‌گیری سیاره‌ای هستند. با اندازه‌گیری سیر و سلوک دی‌اکسید کربن، می‌توانیم بفهمیم که سیاره غول‌پیکر از چه اندازه ماده جامد و گازی تشکیل شده است.
تیم پژوهشی که با استفاده از جیمز وب توانست اخیرا به این کشف نائل آید، قصد دارد طی یک دهه آینده به اندازه‌گیری میزان دی‌اکسید کربن در سیارات دیگر ادامه دهد. به گفته آنها، تحقیقات این تیم می‌تواند دانش ما را درباره چگونگی شکل‌گیری سیارات افزایش دهد، و به ما بگوید که آیا منظومه شمسی منحصر به فرد است یا جاهای دیگری مثل آن هم در کیهان وجود دارد.
